اگرچه تجربه حداقل ۴۵ سال گذشته ثابت نموده که مکالمه و محاوره با نهادها و افراد مذهبی همیشه یک طرفه است مگر آنکه از درجه اجتهاد در حد خود آنها برخوردار باشی و یا بعبارتی فقیهالفقها!، یا وگرنه علیرغم باورمندیهای ظاهری خدا را هم بنده نیستند. اما با این حال خطر کرده و با عرض ادب و احترام چند سوال بر زمین مانده را از آقای تقی رحمانی که ظاهرا نماینده تام الاختیار همسر خود در مراسم جایزه نوبل بودند مطرح میکنم. سوالاتی که صدها هموطن کنجکاو در فضای مجازی (از جمله
صفحه توییتری یا ایکس آقای رحمانی) مطرح کردهاند، اما دریغ از یک جواب.