به گمان من، در اظهار نظر آقای رومن نادال، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه چند نکته ضروری زیر را باید مد نظر قرار داد

 

یکم، این موضع گیری در استانه توافق هسته ای طرفین غربی و فرانسه با رژیم بوده و باید طرف غربی  از کیسه سازمان رجوی ها (مرغ عزا و عروسی بین دول غربی و رژیم و ...) به جیب رژیم بریزند

 

دوم، توافق هسته ای هنوز کامل و تکمیل نشده و می تواند بالعکس هم بشود یعنی اگر توافق صورت نگرفت،  به رژیم گوشزد می کنند که سازمان رجوی ها  را از یاد نبر. ( در اینجا به اینکه این لولو خورخوره چقدر عملیاتی است کاری ندارم و مبحث دیگری است)

 

سوم، شدت این موضع گیری غیرمترقبه، شدید و بسیار آسیب زننده بود به سازمان رجوی ها به این دلیل که در آستانه تجمع سالانه سازمان در فرانسه است. کشور میزبان خانم رجوی رئیس جمهور مادام العمر مقاومت! با چنین موضع گیری به سازمان گوشزد می کند که ولو خدا رو هم با پول تون بخرید منِ دولت فرانسه که تا سال 2017 برسرکار هستم (تازه سوسیالیست هم هستم و مثل دولت سرکوزی با شما رفتار نکردم و ....) با این بازی ها گول نخواهم خورد.

 

عناوین بکار گرفته برای انها بسیار بسیار ضربه زننده هستند حتی می شود گفت بدون هزینه با یک مصاحبه و اعلام نظر توسط یک فرد دون پایه وزارت خارجه فرانسه، تمام بافته های  سازمان رو در لابی گری بین راست ترین جناحهای دول غربی و جنگ طلب ترین آنها را رشته کردند. (البته بخش زیادی از این ردیف شده گان با پول پشت تریبون این متینگ رجوی ها آدم های از دور خارج شده سیاست های داخلی کشورهای مطبوع خود هستند. بخصوص نوع فرانسوی انها که اساسا بعد میتیگ با رئیس شون آقای سرکوزی  در لیست انتظاار و قرار دادگاه  قرار دارند و برخی حتی در زندان بسر می برند یا قبلا در بازداشت بوده و به قید ضمانت تا زمان دادگاه شان آزاد شده اند. اینها برای پول هایی که رشوه گرفتند یا فساد های مالی و ... در زمان دولت سرکوزی باید مقابل دادگاه قرار گیرند.)

رومن نادال، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه ( یکی مثل خانم افخم سخنگوی وزارت خارجه رژیم منتها از نوع و تیپ فرانسوی اش ) می باشد. کمی به کلمات بکار رفته از زبان سخنگوی وزارت خارجه فرانسه توجه کنید:

"رومن نادال، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه سازمان مجاهدین خلق را – که مقرشان در فرانسه است – برای «القای افکار خشونت آمیز و غیردموکراتیک با ماهیت فرقه گرایانه»، و «کارزار فشرده برای تأثیرگذاری و تحریف اطلاعات» محکوم کرد. دولت فرانسه معمولاً چنین لحن تندی به کار نمی برد."

به نقل از صدای امریکا

http://ir.voanews.com/content/france-lashed-out-iranian-opposition/1947300.html

 

چهارم ، نکته مهمِ موضع گیری این هست که توسط یک عنصر دون پایه وزارت خارجه صورت گرفته  است. شدت کلام بغایت محکم و شدید هست. اما در دنیای سیاست های غربی ها می تواند این شدت چرخش، همینطور که غیر مترقبه هست با همین شدت نیز به سمت و به نفع سازمان بچرخد. اما این چرخش مفروض و دور از ذهن به  سمت سازمان رجوی ها چیز زیادی نصیب رجوی ها نخواهد کرد.)

به این دلیل که در بازی و معادلات بین المللی و در راستای استفاده ابزاری از سازمان (که البته خود سازمان هم بدش نمی اید و خودش خودش را هم خیلی با جدیت برای چنین معادلاتی عرضه می کند) و درست در بهبوحه توافق اتمی می تواند یک علامتِ چرخشِ عنداللزومی به سمت پوئن دادن به سازمان و هشدار به رژیم باشد درحالی که ظاهر ان یک شدّت کلام بی سابقه در اظهار نظر یک مقام وزارت خارجه فرانسه هست.

 

توجه تان را مجددا به این نکته جلب می کنم که فرد موضع گیری کننده یک مقام دون پایه وزارت خارجه هست و فقط چند خط را از رو خوانده اما در زیر ممکن هست همین الان دو طرف دولت فرانسه و سازمان رجوی ها زیر میز در حال گفتگو باشند. یا در فرض قرین به واقعیت دیگر، فرانسه با رژیم در حال معامله باشد. این موارد را من قبلا بدقت در تحولات قبلی در خبرها دیده و برآورد من این هست.

 

به عبارت دیگر، در آستانه توافق یا عدم توافق هسته ایِ  غرب یا حداقل فرانسه (یا ممکن هست به نمایندگی از سوی طرف غربی در مذاکرات توسط فرانسه ) با این موضع گیری شدید، فرانسه دارد به طرف رژیم این حرف رو می فهماند که اگر توافق را امضا کند (رژیم)  ما با این موضع گیری نسبت به رجوی ها، به تو (رژیم) تضمین می دهیم که سمت سرنگونی نخواهیم رفت. (البته سرنگونی از نوع طالبانی کردن حال طالبان افغانستان یا اقای طالبانی و نیرو هایش که تا کنون لباس ارتش همه کشورهای مختلف  رو پوشیده بودند و تحت امر نیروهای امریکایی به تصرف قدرت در کشورهاشان رفتند)

 

در سمت دیگر یعنی عدم توافق، باز به "حمهوری اسلامی" یادآوری می کنند که می توانیم با تغییر رویه به سمت رجوی ها،  سرنوشت ترا (جمهوری اسلامی)  برایتان رقم بزنیم.

 

رژیم چه توافق را امضا کند و چه نکند از نظر من در مسیر سقوط سراشیبی است در اولی (امضای توافق با غرب)  با شیب کمتر و در دومی (عدم توافق) با شیب بیشتر. البته زمزمه تکرار شش ماه دیگر هم وجود دارد که می تواند این بازی گرگم به هوا و بلاتکلیفی عالم و ادم نشسته بر خط های رسانه ها را تا شش ماه دیگر نیز به این طرف و ان طرف تاب بدهد.

 

رجوی ها از لحظه تسلیم سلاح سازمان (14 می 2003_ 24 اردیبهشت 1383)  وارد این بازی بین المللی شده است بعبارتی دولت اول دنیا یعنی آمریکا به شرط بازی گرفتن رجوی ها پذیرفت که سلاح های نیروهایشان را بگیرد. و در عوض در معادلات بین المللی رجوی ها را به بازی بگیرد.

اگر توافق های تک به تک اعضای سازمان را خوب خوانده باشید که من یکی از امضا کنندگان ان هستم و یک نسخه به امضا خودم و طرف امریکایی (یک عضو نیروهای آمریکایی اشغالگر در عراق) این جمله به دقت و با پذیرش دو طرف آمریکا  و رجوی ها، هر یک با دیدگاه خود و دو خوانش متفاوت اما در یک راستا چنین آمده است:

 

“…I will not unlawfully take up arms or angage in any hostile act. ….  “

 

به جمله بندی دقت کنید لطفا: "...من بطور غیرقانونی سلاح بر نخواهم داشت و یا در هیچ حرکت خصمانه ای شرکت نخواهم کرد..."

 

این بخش کلیدی از سه بند تعهدی بود که در این قرارداد با تلاش بسیار رجوی ها و اکراه بسیار آمریکایی ها قید شد. توضیح تلاش رجوی ها و اکراه آمریکایی ها خود یک مبحث جداست.

 

جان کلام، این موضع گیری یک نوازش "عشقولانه" دولت میزبان  از خانم رئیس جمهور (جالب هست که بدانیم، آقای فرانسوا اولاند که از قضا با انقلاب ایدئولوژیک! خانم رئیس جمهور مادام العمر مقاومت! هم هم راه است، ایشون _ آقای اولاند_ مادام العمر مجرد بوده اند) و تشکر از حضور پر ثمرشان بر روی میز معامله در توافق هسته ای و بده بستان با رژیم می باشد.

در سوی دیگر کلام این موضع گیری سیلیِ بهوشی به طرف مذاکراه کننده (رژیم) برای جلب توجه اش در مسیر سرخم کردن به خواسته های غرب می باشد. وگرنه سراشیبی سپرده شدن به زباله دان تاریخ برای چنین رژیمی بسا بسا شیب دار تر خواهد شد.

 

و این به زعم من خوانش و ترجمه چرایی چنین موضع گیری شدید، خارج از نرم و بزنگاهی می باشد. این خلاصه و چکیده انچه که من فکر می کنم و براساس تجربه شخصی ام تحلیل می کنم، می باشد.

قول نمی دهم که علم غیب دارم یا حتما درست می گویم اما تا الان چنین فکر می کنم و اینکه درست است.

مهرداد فتحی

پاریس

ژوئیه 2014