وداع با دروازه بان محبوب ایران ، فرصتی برای خیزشی دیگرعلیه دیکتاتور
بهروز ستوده
« به من می گویند عصبانی نشوم ، مگر بی غیرتم وقتی درد و مشکلات مردم را به چشم می بینم با بی تفاوتی از کنار آن بگذرم ، آمده اند و یارانه ها را به مردم قالب کرده اند ، زندگی مردم بهتر نشده که بد تر هم شده است . خدمت به مردم یعنی فراهم کردن رفاه و آسایش آنها ، اما متأسفانه شاهد نداری و سختی زندگی مردم هستیم . دولت می گوید 40 هزار تومان در ماه به مردم کمک می کنیم ، مگر مردم ایران گدا هستند ؟ مردم ایران روی گنج خوابیده اند ، نفت و گاز و ....» بخشی از سخنان ناصرحجازی فوتبالیست آزاده و محبوب مردم ایران که با مرگ خویش چشم های فراوانی را به اشک نشاند.
عرصه ورزش و تطمیع ورزشکاران محبوب همیشه در دستور کار رژیم های دیکتاتوری و ضد مردمی بوده است . دیکتاتورها تصور میکنند که با تطمیع و به خدمت در آوردن ورزشکاران مشهور ، قادر خواهند بود که شهرت و محبوبیت آنان را به عاریت گرفته و بدین ترتیبب بی آبروئی و بی اعتباری خود را در میان مردم جبران نمایند ، غافل از اینکه در این رهگذر نه تنها نمی توانند برای خوداعتباری دست و پا کنند که ورزشکار مشهور و نگون بختی را هم که به خدمت خویش در آورده اند را با خود به ورطه تباهی و بی آبروئی می کشانند و کم نبوده اند ورزشکاران مشهور و محبوبی که به محض نزدیکی با دشمنان مردم و دیکتاتورها ، از اوج شهرت و محبوبیت در میان مردم ، به عمق بدنامی سقوط کرده و به چهره ای منفور در میان مردم تبدیل شده اند .
و اما درمقابل اندک ورزشکاران مشهور و خود فروشی که با وسوسه ی قدرت و ثروت در میدان دیکتاتورها بازی کرده و می کنند ، همیشه ورزشکاران انسان دوست و آزاده ای نیز بوده و هستند که در میدان مردم بازی کرده و تا آخرین لحظه به آرمان های آزادیخواهانه ی ملت ایران وفادار مانده و زبان گویای دردمندان جامعه ستمدیده ی خود بوده و هستند که ناصر حجازی ، دروازه بان افتخار آفرین ایران که دیروز از میان ما رفت در زُمره چنین ورزشکارانی بوده است .
دارو دسته خامنه ای که این روزها از سایه ی خود نیز می هراسد و حتی تجمعات چند نفره را تهدیدی علیه امنیت خود می داند ، در مقابل درخواست خانواده ناصر حجازی برای تشییع جنازه او ازاستودیم شیرودی ، یعنی جائی که این دروازه بان محبوب ایران خاطره ها داشته و افتخارها آفریده بوده است ، پاسخ منفی داده است . دارودسته جنایتکاری که این روزها از درون و از بیرون در حال ویرانی و فروپاشی است و از این وحشت دارد که مبادا تشییع جنازه دروازه بان محبوب ایران به نمایش دیگری از قدرت نمائی مردم آزادیخواه تهران تبدیل شود چند ساعت پس از اعلام خبر درگذشت ناصر حجازی ، خودابتکار عمل را بدست گرفته و با براه انداختن دسته های سینه زنی ، گویا به "عزاداری" برای این ورزشکار محبوب و آزادیخواه مشغول است !! این توطئه رژیم را باید درهم شکست و در سوگ یک قهرمان آزادیخواه ومردم دوست می بایستی آنگونه که شایسته اوست خاطره اش را گرامی داشت نه با خود زنی هائی که در شأن مکتب خرافه پرداز خامنه ای و احمدی نژاد می باشد .
نگارنده این سطور بیاد دارد که در مرگ جهان پهلوان تختی ، چگونه گروهی از دانشجویان آزادیخواه دانشگاه تهران ، در اوج قدرقدرتی ساواک و رژیم دیکتاتوری شاه ، مراسم سوگواری هفتم و چهلم جهان پهلوان را به بزرگترین راهپیمائی و تظاهرات علیه دیکتاتوری در آن دوران تبدیل کردند و دهها هزار تن از مردم تهران در آن مراسم شرکت نمودند و با فریادهای ضد دیکتاتوری ، نام و یاد جهان پهلوان تختی را گرامی داشتند . اینک و در زمانه ی دیکتاتوری دینی و سیاه شیخ که بدون شک این دیکتاتوری ، روی تمام دیکتاتوری های تاریخ و سفاکان وجنایتکاران عهد عتیق و جدید را سفید کرده است ، و در هنگامه ای که حکومت نظامی غیر رسمی و اعلام نشده ای برتهران و سایر شهرهای بزرگ ایران حکمفرماست ، می بایستی از هر فرصتی برای به نمایش درآوردن صدای آزادیخواهانه مردم ایران استفاده نمود .
چند روز پیش هزاران تن از تماشاگران یک مسابقه فوتبال در تهران ، با فریاد "بسیجی برو گمشو" و " فوتبال با سیاست نمی خواهیم » اعتراض خود را به گوش ناشنوای رژیم جهل و جنایتی که چنگال های خون آلود خود را در تمامی عرصه های زندگی خصوصی و عمومی مردم ایران فرو برده و هرگونه تجمع و گرد همائی مردم را غیرقانونی اعلام داشته است رساندند.
امروز و در مرگ ناصر حجازی ، دروازه بان محبوبی و آزاده ای که از فردای به قدرت رسیدن اراذل و اوباش اسلامی ، برای اعتلای ورزش و فوتبال ایران ، خون دلها خورد و تا آخرین لحظات حیات ، دست از افشای عوامل فساد و تباهی در ورزش ایران برنداشت ، شایسته ترین بزرگداشت این است که جوانان ایران ، مراسم تشییع جنازه و هفتم او را به خیزش های دیگری علیه رژیم خودکامه و بحران زده حکومت منفور اسلامی تبدیل نمایند . این امر شدنی است و تردیدی در انجام آن نباید کرد.
3 خرداد 1390
23 می 2011
منبع:پژواک ایران