رقیه رضایی - ایران وایر به اطلاعات و اسنادی دستیافته که نشان میدهد، دادگاه «اسماعیل فکری»، جوان ۳۳سالهای که سه روز بعد از حمله اسراییل به ایران به اتهام «جاسوسی برای اسراییل» اعدام شد، تنها ده دقیقه طول کشیده است. بازجوهای فکری او را با تهدید به ضبط حدود ۵۰۰ بیتکوینی که داشته ناچار به اعتراف علیه خود و «بابک شهبازی»، دیگر شهروند اعدام شده با همین اتهام کردهاند. آنها با نشاندادن صحنه اعدام «محسن لنگرنشین»، در سحرگاه دهماردیبهشت ۱۴۰۴، به فکری گفته بودند که اگر توبهنامه را امضا نکند، سرنوشتی چنین خواهد داشت.
منابع ایرانوایر میگویند که با وجود گذشت حدود ۴ماه، اطلاعات سپاه به این بهانه که بیتکوینهای اسماعیل را اسراییل به او داده بوده، از بازگرداندن آنها به خانواده خودداری کرده. این در حالیست که قوه قضاییه در پرونده او مدعی شده کمی بیش از یک میلیارد تومان از اسراییل گرفته بوده است.
یک منبع مطلع نیز میگوید که اساسا بازداشت این جوان و اعدام او برای ضبط بیتکوینهایش بوده و سپاه پیشتر در یک شکایت شخصی که ایرانوایر به اسناد آن نیز از طریق پروندههای قضایی هکشده توسط «عدالت علی» دست یافته، متوجه شمار بالای بیتکوینهای او شده بوده است.
درباره اسماعیل فکری و پرونده او چه میدانیم؟
اسماعیل فکری، متولد ۲۶مهر۱۳۷۱ است. یعنی اگر اعدام نشده بود، چند روز دیگر باید تولد ۳۳ سالگیاش را جشن میگرفت. اما سحرگاه سهشنبه ۲۶خرداد۱۴۰۴ و تنها سه روز بعد از حمله اسراییل به ایران اعدام شد. پیکر او تا هفتهها بعد به خانوادهاش داده نشد و گزارشهایی از اینکه قوه قضاییه از خانواده بابت تحویل پیکر ۱۵۰میلیون تومان پول خواسته بود، منتشر شد.
یک منبع مطلع به ما میگوید که اسماعیل، کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر از دانشگاه آزاد گرگان داشته و در زمینه رمزارز و فناوریهای نوین دیجیتال، «نخبه» بوده است.
او میگوید که این جوان، یکی از نخستین استخراجکنندگان بیتکوین در ایران بوده و ۴۹۹ بیت کوین داشته که زمانی که استخراج بیتکوین بهدلیل فراگیر نبودن کار سادهای بوده، آنها را بهدست آورده بوده است. ایرانوایر ویدیوهایی را بررسی کرده که از تعداد بالایی بیتکوین در والتی منتسب به آقای فکری در تاریخ ۲۳آذر۱۴۰۰ خبر میدهد. بر اساس ارزش بیتکوین در آن زمان، ارزش تعداد بیتکوین ذخیره شده در آن والت، بیش از ۱۲ میلیون دلار برآورد شده است. برای ایرانوایر مشخص نیست که آیا این والت متعلق به آقای فکری بوده یا خیر.
اما اسماعیل فکری در آبانماه ۱۴۰۳ بازداشت میشود، وقتی که صبح زود با خودروی برادرش در حال رفتن به محل کار خود بوده است. منابع ایرانوایر میگویند که ماموران حین بازداشت او را فریب داده و گفته بودند که برای اینکه خودروی برادرش مبلغ بالایی جریمه دارد، ناچارند خودرو را به پارکینگ ببرند. آنها در نهایت او را سوار ماشین کرده و با خود بردند.
خانواده تا روزها از بازداشت اسماعیل خبر نداشته است. تقریبا دو هفته بعد آنها موفق میشوند ردی از فرزند خود پیدا کنند و بازپرس پرونده به آنها می گوید که اسماعیل بازداشت شده است.
یک منبع مطلع درباره دلیل بازداشت اسماعیل به ایرانوایر میگوید: «اسماعیل نه در مرکز نظامی کار میکرد، نه در مجموعهای که متعلق به سپاه یا وزارت دفاع باشد. اسماعیل در یک شرکت خصوصی کار میکرد که از طریق سایت کاریابی جاب ویژن آنجا کار پیدا کرد. در شرکت طلیعه سبز.»
به گفته این شخص در همان ابتدای بازداشت، اسماعیل تحتفشار قرار گرفته بود تا گفتههای بازجوهایش را تکرار کند: «به اسماعیل گفته بودند شما با ما باید همکاری کنی. شما بیتکوین داری و اگر میخواهی پسشان بگیری باید با ما همکاری کنی. ما میخواهیم شرکت طلیعه سبز را که در آن کار میکنی، بیاوریم زیرمجموعه سپاه. گفته بودند باید با ما همکاری کنی. تو نگران نباش آن چیزهایی که ما میگوییم را تایید کن. ما از اول تا آخر هستیم و برایت اتفاقی نمیافتد.»
ایرانوایر پیشتر و پیش از اجرای حکم اعدام «بابک شهبازی»، دوست اسماعیل فکری که با اتهام مشابه در ۲۵ شهریور۱۴۰۴ اعدام شد نیز در بررسی اسنادی به موضوع ضبط بیتکوینها و تحت فشار قرار دادن اسماعیل فکری از طریق آنها پی برده بود.
در نامهای که آقای فکری قبل از اعدام برای دیوان عالی کشور نوشته و نسخهای از آن نیز در اختیار ایرانوایر قرار گرفته، او بهوضوح کلیه اظهاراتش درباره خودش و بابک شهبازی را که نزد بازجوهایش پروندهاش اخذشده، «منکر» میشود و علت این اعترافات را «قول مساعد ضابطین برای آزادی و تهدید به مرگ و اخذ رمز ارزهای (توقیفشده) خود» اعلام کرده بود.
در پرونده بابک شهبازی حتی اعترافی او علیه خودش نیز ثبت نشده بود و حکم اعدام او تنها بر مبنای اعترافات تحت فشار اسماعیل فکری صادر شده بود. اسماعیل فکری مدتی شاگرد بابک شهبازی در زمینه تاسیسات سرمایش و گرمایش مراکز داده بود و چند ماهی در شهر پرند با او همکاری کرده بود، جاییکه هیچ ربطی به نهادهای نظامی در ایران ندارد.
ضبط بیتکوینها؛ ثروتی که بعد از اعدام هم بازنگشت
به گفته منابع ایرانوایر، ماموران امنیتی روز دوم بازداشت اسماعیل فکری تمام وسایل الکترونیک او را ضبط کرده و کنترل والتهای بیتکوین او را نیز بهدست گرفتهاند.
بر اساس گفتههای یک شخص مطلع از پرونده، اتهامات فکری از جمله «جاسوسی برای اسراییل» و «همکاری با موساد»، همگی مربوط به دورانی عنوان شده که او در طلیعه سبز مشغول بهکار بوده است. بررسیهای ما نشان میدهد که شرکت طلیعه سبز از شهریورماه۱۴۰۳ در لیست تحریمهای وزارت خزانه داری ایالات متحده قرار دارد. وزارت خزانهداری آمریکا این شرکت را به دلیل همکاریاش با نهادهای نظامی جمهوری اسلامی تحت تحریم قرار داده است.
با این حال، منبع مطلعی که با ایرانوایر گفتوگو کرده میگوید که اسماعیل فکری، شغلش در طلیعه سبز را از طریق یک سایت کاریابی پیدا کرده بوده: «رزومه فرستاده بود و خیلی راحت قبولش کردند. اگر میگویند این شرکت قطب امنیت کشور است، چرا باید یک نفر را از سایت کاریابی استخدام کند. در این مملکت کارمند بانک بخواهی بشوی، از هزار جور فیلتر باید بگذری. اگر اینقدر امنیتی بود، چرا اینطوری استخدام میکردند؟»
در پی جستجوی نام اسماعیل فکری در میان اسناد قوه قضاییه که در اوج اعتراضات «زن زندگی آزادی»، گروه هکری «عدالت علی» آنها را منتشر کرد، پروندهای از شکایت آقای فکری، علیه فردی بهنام خانوادگی «نجفی» پیدا شده است. اتهامی که آقای فکری به نجفی وارد کرده، «خیانت در امانت» عنوان شده است. منابع ایرانوایر میگویند که آقای نجفی از اعضای سپاه پاسداران در گرگان است. ایرانوایر بهطور مستقل نمیتواند این موضوع را رد یا تایید کند. پرونده یاد شده در اسناد عدالت علی مربوط به سال ۱۳۹۸ است.
با اینحال، یکی از منابع ایرانوایر میگوید که موضوع شکایت آقای فکری از نجفی بابت تلاش او برای اخاذی از اسماعیل بوده و این فرد که به سپاه پاسداران وابسته است پس از متوجه شدن از تعداد بیتکوینهای اسماعیل، میخواسته برای او دردسر درست کند و با فشار از اسماعیل پول بگیرد و برای همین اسماعیل از او شکایت کرده بوده است.
فرد مطلعی که این موضوع را برای ایرانوایر مطرح کرده، آن را دلیل دیگری بر این امر میداند که ادعای بازجوهای اسماعیل درباره اینکه بیتکوینهایش را اسراییل به او داده بوده، دروغ است: «اگر این پسر مشکل امنیتی داشته، چرا ۱۳۹۸ نگرفتندش، چرا این فرد (نجفی) از کارش اخراج شد؟ دولت اسراییل چرا باید به اسماعیل فکری این همه بیتکوین داده باشد؟ چرا باید اینکار را کند؟ این را خود صهیونیستها بفهمند مسخره میکنند. مگر چه اطلاعاتی داشته که این رقمی که اینها میگویند به او بدهند؟ همان روز اول از او پرسیده بودند لجرهایت کجاست؟ یعنی از اول دنبال بیتکوینها بودند.»
اشاره این شخص به بخشی از دادنامه اسماعیل فکری است که در آن گفته شده او «یک میلیارد و هجده میلیون و یکصد و شصت و پنج هزار و سیصد و شصت و نه تومان در قبال این همکاری (با اسراییل)» دریافت کرده و «به استناد ماده ۶ از قانون مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت به اعدام و ضبط اموال ناشی از جرم محکوم» شده است. رونوشتی از این دادنامه نیز در اختیار ایرانوایر قرار گرفته است.
خود فکری نیز در نامهای که به دیوان عالی کشور نوشته، گفته است: «اینجانب بر اساس همین تخصص خود (در زمینه کامپیوتر و بازارهای مالی دیجیتال) و در ابتدای راهاندازی بازارهای مالی رمز ارزها اقدام به استخراج مقادیر قابل توجهی رمز ارز بیتکوین نمودهام که مستندات و شهادتنامههای رسمی افراد و کارشناسان این حوزه به پیوست تقدیم میگردد و از مدتها قبل از زمان مورد نظر ضابط پرونده با ایمیلهای متعدد به شرکت بلاکچین در زمینه نحوه تبدیل رمزارزهای خود به ریال اقدام که ایمیلهای ارسالی در این زمینه و با ذکر تاریخ آن به پیوست تقدیم میگردد. در ادامه اینجانب به جهت کار و پیگیری نحوه تبدیل این رمزارزها به وجه نقد و یا سرمایهگذاری در شرکتهای دولتی و خصوصی اقدام به مراجعه و انعقاد پیشنویس قراردادهایی در زمینه خرید سهام و سرمایهگذاری در شرکتهای خصوصی و سازمان خصوصیسازی صنایع ایران نمودهام که مستندات آن به پیوست تقدیم میگردد و تماما مربوط به تاریخی قبل از آنچیزی است که ضابط پرونده به آن اشاره داشته است.»
بازجوها گفتند ایمان افشاری خر ماست، هر چه بگوییم حکم میدهد
یک فرد مطلع که بهدلایل امنیتی نام او نزد ما محفوظ است به ایرانوایر میگوید که از خود اسماعیل شنیده که بازجوهایش ماهها قبل از صدور حکم اعدام به او گفته بودند حکمش اعدام است: «اردیبهشت۱۴۰۳ حکمش آمد ولی از بهمن۱۴۰۲ به او گفته بودند نباید از اینجا زنده بیرون بروی، برای ما خطر داری.»
او با تاکید بر اینکه بازجوها به اسماعیل گفته بودند هر چه آنها بگویند دادگاه انقلاب صادر میکند، میگوید: «بازجو گفته بود ایمان افشاری، قاضی پرونده، خر ماست، هر چه بگوییم باید انجام دهد. دیوان عالی هم سر یک هفته حکم را تایید کرد. قاضی دیوان به خانواده اسماعیل گفته بود حلالم کنید، مجبورم کردند حکم تتلو را رد کنم و حکم اسماعیل را تایید کنم. گفته بود حلالم کنید این بچه مستحق اعدام نیست.»
او همچنین به دادگاه ده دقیقهای اسماعیل فکری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران نیز اشاره کرده و میگوید: «حکم اعدام اسماعیل را در ده دقیقه صادر کردند، نگذاشته بودند از خودش دفاع کند. افشاری گفته بود اینها را قبول داری؟ او هم گفته بود آقای قاضی اینها (بازجوها) به من گفتند اینکار را انجام بده، من هم نوشتم. قاضی هم گفته بود اینطوری است؟ بیا اعدام.»
این شخص مطلع درباره مجبور کردن اسماعیل فکری به امضای توبهنامه که به گفته او برای محکمکاری و تضمین ارتقای درجه ماموران اطلاعات سپاه صورت گرفته نیز میگوید: «برده بودند صحنه اعدام محسن لنگرنشین را به او نشان داده بودند. گفته بودند اگر این نامه را امضا نکنی و تایید نکنی، این سرنوشت توست.»
پیشتر خبرهایی از آزار و اذیت خانواده اسماعیل فکری برای تحویل پیکر او و درخواست پول قوه قضاییه مطرح شده بود. حالا منابع ایرانوایر میگویند که بعد از هفتهها پیگیری خانواده و بسطنشینیشان در مقابل زندان قزلحصار، ماموران پیکر او را بهجای تحویل به خانواده، به یکی از بیابانهای قزوین برده و خود دفن کردهاند: «خانوادهاش ساکن گلستان هستند. هر بار برای رفتن سر خاک اسماعیل باید چند صد کیلومتر بکوبند و بیاید و چند صد کیلومتر برگردند. همانروزی که خانواده برای پیگیری جنازه میرود، میبرند دفناش میکنند. این همه روز در سردخانه نگهش داشته بودند ولی باز هم به خانواده ندادند و احترام داغدار بودنشان را هم نگه نداشتند.»