پشت پرده رقابت بر سر منابع غنی گرینلند
الدور اولافسون، رئیس یک شرکت معدنی، می‌گوید گرینلند می‌تواند مواد معدنی مورد نیاز غرب را برای «دهه‌ها» تامین کند
- نویسنده,آدرین موری
- شغل,گزارشگر کسب‌وکار
- درGreenland
دونالد ترامپ پیش از بازگشت به کاخ سفید گفت که آمریکا برای تقویت «امنیت اقتصادی» خود باید گرینلند را بخرد. هر چند این سرزمین شمالی بلافاصله پاسخ داد که برای فروش نیست، اما اکنون منابع معدنی گسترده و عمدتا دست‌نخورده‌اش تقاضای زیادی پیدا کرده است.
در حالی که قایق موتوری در آب‌های مواج ساحلی و میان آب‌دره‌های دیدنی در جنوبی‌ترین نقطه گرینلند پیش می‌رود، قله‌های خاکستری و دندانه‌دار ناگهان در مقابل ما ظاهر میشود.
الدور اولافسون، مدیرعامل شرکت معدنی آماروک مینرالز می‌گوید: «آن کوه‌های بلند و نوک‌تیز، در واقع کمربندی از طلا هستند.»
پس از دو ساعت قایق‌رانی، در دره‌ای دورافتاده در دامنه کوه نالوناک، جایی که این شرکت در حال حفاری برای استخراج طلا است، پیاده شدیم.
شرکت آماروک مینرالز همچنین در حال بررسی رشته‌کوه‌ها و دره‌های اطراف است تا مواد معدنی ارزشمند دیگری هم پیدا کند. آنها مجوزهای اکتشاف در منطقه‌ای به وسعت بیش از ۱۰ هزار کیلومتر مربع را به دست آورده‌اند.
اولافسون، رئیس ایسلندی شرکت، می‌گوید: «ما به دنبال مس، نیکل و عناصر کمیاب زمین هستیم. این منطقه دست‌نخورده است و هنوز ممکن است چندین معدن عظیم در خود داشته باشد.»
پایگاه اصلی شرکت، مجموعه‌ای از ساختمان‌های سیار و چادرهای اقامتی نارنجی‌رنگ است که بیش از ۱۰۰ کارمند از جمله گرینلندی‌ها، استرالیایی‌ها و کارگران سابق معدن زغال‌سنگ بریتانیا را در خود جای داده است. از آنجا، جاده‌ای از دره بالا می‌رود و ما با خودرو وارد تونل تاریکی می‌شویم که به داخل کوه منتهی میشود.
آقای اولافسون به یک لایه کوارتز سفید و خط باریکی اشاره می‌کند و می‌گوید: «اینجا را ببینید… طلا، طلا، طلا. در تمام طول این خط. شگفت‌انگیز نیست؟»
این معدن که شرکت آماروک در سال ۲۰۱۵ آن را خرید، در بیشتر مدت زمان دهه قبل میلادی، فعال بود اما به دلیل کاهش قیمت طلا و بالا بودن هزینه‌های عملیاتی، تعطیل شد.
آماروک اطمینان دارد که این معدن اکنون سودآور خواهد بود و برنامه دارد امسال تولید را افزایش دهد. آنها کارخانه فرآوری جدیدی ساخته‌اند تا سنگ معدن را خرد کنند و فلز گران‌بها را به شمش‌های طلا تبدیل کنند.
آقای اولافسون توضیح می‌دهد: «ما می‌توانیم به جای ارسال ۳۰ هزار تن سنگ معدن با کشتی، هر ماه با یک چمدان طلا از اینجا خارج شویم.»
او می‌گوید: «گرینلند فرصت بی‌نظیری ارائه می‌دهد، چون ذخایر عظیم معدنی‌اش عمدتا دست‌نخورده باقی مانده‌اند.»
او اضافه می‌کند: «این ذخایر می‌تواند برای دهه‌ها، تامین‌کننده تمام مواد معدنی مورد نیاز جهان غرب باشد. این موقعیت واقعا منحصر به فردی است.»
تاسیسات معدنی در نالوناک
اما در حال حاضر فقط دو معدن فعال در سراسر این جزیره وجود دارد.
گرینلند سرزمینی خودگردان تحت حاکمیت دانمارک است که کنترل منابع طبیعی خود را در دست دارد.
این سرزمین هشتمین ذخایر بزرگ عناصر کمیاب خاکی را در جهان دارد که برای ساخت همه چیز، از تلفن‌های همراه گرفته تا باتری‌ها و موتورها، حیاتی هستند. همچنین مقادیر زیادی از فلزات کلیدی دیگر مانند لیتیوم و کبالت دارد.
هر چند نفت و گاز هم در این منطقه وجود دارد، اما حفاری‌های جدید ممنوع است و استخراج در اعماق دریا نیز انجام نمی‌شود.
کریستین کیلدسن، مدیر انجمن کسب‌وکارهای گرینلند، می‌گوید: «وضعیت کنونی ژئوپلیتیکی در جهان توجه به بزرگترین جزیره دنیا را افزایش داده است.»
او به این موضوع اشاره می‌کند که چین بزرگترین ذخایر فلزات کمیاب خاکی در جهان را دارد و غرب به دنبال منابع جایگزین است.
او می‌گوید: «چین با قدرتی بالا، تسلط زیادی بر مواد خام حیاتی دارد.»
این مسئله موجب شده کشورهای غربی توجه بیشتری به دسترسی به منابع معدنی گرینلند داشته باشند. چین نیز علاقه‌مند به حضور در این حوزه بوده، اما نفوذ آن محدود مانده است.
خبرگزاری رویترز اخیرا گزارش داد که آمریکا یک شرکت معدنی استرالیایی را تحت فشار قرار داده تا بزرگترین پروژه عناصر کمیاب گرینلند را به خریداران احتمالی چینی نفروشد.
نایا ناتانیلسن، وزیر تجارت، صنعت و مواد خام گرینلند می‌گوید علاقه به منابع معدنی این سرزمین «قطعا در پنج سال گذشته افزایش یافته است».
او اضافه می‌کند: «ما به این که یکی از کانون‌های بحران اقلیمی باشیم عادت کرده‌ایم. اما می‌خواهیم بخشی از راه‌حل باشیم.»
در حال حاضر مجوزهایی برای ۱۰۰ بلوک در سراسر گرینلند صادر شده، جایی که شرکت‌ها به دنبال ذخایر قابل بهره‌برداری هستند. شرکت‌های معدنی بریتانیایی، کانادایی و استرالیایی، در میان خارجی‌ها بیشترین تعداد مجوز را دارند، در حالی که آمریکایی‌ها تنها یک مجوز دارند.
اما تا تبدیل شدن این مکان‌ها به معادن قابل بهره‌برداری، مراحل زیادی باقی است.
توضیح تصویر،اقامتگاه فعلی در معدن نالوناک بسیار ابتدایی است
گرچه گرینلند روی ذخایر ارزشمندی از مواد معدنی قرار دارد، اما روند استخراج و بهره‌برداری از آنها همچنان کند پیش می‌رود.
اقتصاد گرینلند که تولید ناخالص داخلی سالانه‌اش کمی بیش از ۳ میلیارد دلار است، هنوز هم به بخش عمومی و ماهی‌گیری وابسته است. همچنین این منطقه به یارانه سالانه ۶۰۰ میلیون دلاری دانمارک وابسته است.
سیاستمداران گرینلند امیدوارند که درآمدهای معدنی، اتکای آنها را به یارانه دانمارک کاهش دهد و تلاش‌ها برای استقلال را تقویت کند. اما واقعیت این است در حال حاضر گرینلند از گردشگری درآمد بیشتری کسب می‌کند.
خاویر آرناووت، رئیس بخش علوم اجتماعی شمالگان در دانشگاه گرینلند می‌گوید از نظر رسمی، صنعت معدن همچنان نقشی مهم در مسیر استقلال گرینلند دارد، «اما در عمل، تعداد مجوزهای صادرشده برای معادن بسیار کم است».
خانم ناتانیلسن اذعان می‌کند که با وجود همکاری‌های رو به گسترش با آمریکا و اتحادیه اروپا «هنوز سرمایه‌گذاری قابل توجهی در این بخش انجام نشده است». او امیدوار است که طی دهه آینده سه تا پنج معدن دیگر به بهره‌برداری برسد.
با این حال به دلیل جغرافیای دورافتاده و شرایط آب‌و‌هوایی، استخراج معدن در گرینلند آسان نیست. این جزیره بزرگترین جزیره جهان است و ۸۰ درصد آن با یک لایه یخی پوشیده شده است. این جزیره همچنین دارای کوه‌های ناهموار است و جاده‌ای بین سکونت‌گاه‌ها وجود ندارد.
یاکوب کلوه کیدینگ از سازمان زمین‌شناسی دانمارک و گرینلند که ذخایر این منطقه را نقشه‌برداری کرده است، می‌گوید: «اینجا یک سرزمین قطبی است. ما با شرایط سخت اقلیمی و زیرساخت‌های محدود مشکل داریم. به همین دلیل باز کردن معدن بسیار گران است.»
هزینه‌های بالا، همراه با افت قیمت جهانی فلزات، سرمایه‌گذاران را مردد کرده است.
دیگران نیز بوروکراسی را عامل کندی رشد این بخش می‌دانند. این منطقه مقررات زیست‌محیطی سختگیرانه و تعهدات مرتبط با تاثیرات اجتماعی دارد و دریافت مجوزها زمان‌بر است.
خانم ناتانیلسن تاکید می‌کند که اکثر جوامع از معدن‌کاری حمایت می‌کنند و معتقد است که این گونه فعالیت‌ها اقتصادهای محلی را تقویت می‌کند. او می‌گوید: «آنها [معدن‌کاران خارجی] در فروشگاه محلی خرید می‌کنند، کارکنان محلی را استخدام می‌کنند و قایق یا هلیکوپتر محلی کرایه می‌کنند.»
توضیح تصویر،گرینلندی‌ها مطمئن نیستند که رونق معدن به مردم محلی کمک کند یا خیر
اما هایدی مورتنسن مولر، ساکن بزرگترین شهر جنوب گرینلند، درباره اشتغال‌زایی محلی معادن جدید تردید دارد. او می‌گوید: «وقتی می‌گویند شغل ایجاد می‌کنند، درباره چه کسانی حرف می‌زنند؟»
جس برتلسن، رئیس اتحادیه کارگران محلی، می‌گوید بسیاری فکر می‌کنند درآمد معادن «از منطقه خارج خواهد شد» و به نفع گرینلند نخواهد بود. اما او از رشد این بخش حمایت می‌کند و می‌گوید: «گرینلند به درآمد بیشتری نیاز دارد و باید از راه‌هایی غیر از ماهی‌گیری پول دربیاورد.»
معلوم نیست که تازه‌ترین اقدام ترامپ درباره گرینلند چه نتیجه‌ای خواهد داشت. موته اگده، نخست‌وزیر گرینلند، چندی پیش گفت: «ما باید با آمریکا تجارت کنیم» و تاکید کرد که «در حوزه معدن درها باز است».
آقای کیلدسن از انجمن کسب‌وکارها امیدوار است که این رویکرد «سرمایه‌گذاری بسیار مورد نیاز» را به این بخش جذب کند. او می‌گوید: «از سوی دیگر اگر عدم اطمینانی که ناشی از سیگنال‌های ترامپ است برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کند، این خطر وجود دارد که بر محیط سرمایه‌گذاری تاثیر منفی بگذارد.»
منبع:بی بی سی