فعال صلح اسرائیلی و گروگان آزادشده به بی‌بی‌سی می‌گوید «اکنون دیگر به صلح باور ندارم»
توضیح تصویر،آدا ساگی، فعال صلح اسرائیلی ۷۵ ساله که حماس او را گروگان گرفته بود، می‌گوید: «من دیگر به صلح باور ندارم.»اطلاعات مقاله
یک فعال صلح اسرائیلی که در ۷ اکتبر از خانه‌اش ربوده شد و به مدت ۵۳ روز در غزه گروگان بود، به بی‌بی‌سی گفت که چگونه درد و عذابی که متحمل شد باور او را برای امکان صلح بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها از بین برد.
آدا ساگی ۷۵ ساله، در اولین مصاحبه خود در بریتانیا پس از آزادی‌اش در ماه نوامبر، به بی‌بی‌سی گفت که چگونه در آپارتمانی با مراقبانی مزدبگیر نگهداری می‌شد، اینکه حماس او را پیش از آزادی در بیمارستانی نگه داشته است، و اینکه او اکنون معتقد است که جهان از یهودیان متنفر است.
خانم ساگی که معلم زبان‌های عربی و عبری است، گفت: من به صلح باور ندارم. متاسفم، ولی باور ندارم. از صحبت‌هایی که به گوشم رسیده است به نظرم می‌رسد که حماس چنین چیزی نمی‌خواهد.»
خانم ساگی ده‌ها سال در کیبوتص نیر اوز در نزدیکی مرز اسرائیل و غزه زندگی کرد و سعی کرد با آموزش زبان عربی به اسرائیلی‌ها برای صحبت با همسایگان خود به تلاش‌های آشتی و صلح کمک کند.
در پاییز ۲۰۲۳، او قصد داشت برای دیدن پسرش نوام و جشن تولد ۷۵ سالگی‌اش به لندن بیاید.
اما همه چیز با حمله حماس به جنوب اسرائیل تغییر کرد؛ حمله‌ای که حماس در آن ۱۲۰۰ نفر را کشت و ۲۵۱ گروگان را با خود به غزه برد، که خانم ساگی در میان آنها بود.
خانم ساگی زمانی که گروگان بود، در دست کسانی که او «تروریست‌های حماس» می‌خواند، ۷۵ ساله شد. او سرانجام پس از ۵۳ روز آزاد شد.
توضیح تصویر،آدا ساگی در ماه نوامبر سال گذشته پس از ۵۳ روز که در غزه گروگان حماس بود، آزاد شد
شش ماه طول کشید تا این فعال دیرین صلح آماده صحبت با رسانه‌های بریتانیایی شود، در مورد تجربیات و دیدگاه‌هایش نسبت به کسانی که آزادی‌اش، خانه‌اش، و باورش به صلح را از او گرفتند.
او می‌داند که ۱۱۶ گروگان هنوز جا مانده‌اند، که ۴۱ نفر از آنها به گفته اسرائیل کشته شده‌اند. او از دولت اسرائیل می‌خواهد تا با توافق جدید با حماس برای آتش‌بس در غزه و آزادی گروگان‌ها موافقت کند.
او می‌گوید: «اسرائیل باید این توافق را انجام دهد... همه گروگان‌ها را، هم آنهایی که زنده هستند و هم مرده، به خانه بازگرداند.»
خانم ساگی توضیح می‌دهد که چگونه زمانی که برای اولین بار به غزه برده شد، او و بعضی دیگر از گروگان‌ها را در یک خانه با خانواده و بچه‌ها پنهان کردند؛ اما روز بعد به دلیل «خطرناک بودن» به آپارتمانی در خان یونس در جنوب غزه منتقل شدند.
خانم ساگی شرح داد که صاحب آپارتمان در خان یونس به آنها گفت که همسر و فرزندانش را به منزل پدر و مادر همسرش فرستاده است. او گفت که این مرد، پرستار بود.
خانم ساگی گفت که به دانشجویان برای مراقبت آنها پول پرداخت می‌شد: «شنیدم که می‌گفتند... ۷۰ شکل [حدود ۱۸ دلار] برای یک روز.»
او گفت: «این پول زیادی در غزه است، چون کار در غزه نیست. اگر کار از طرف حماس نباشد، دستمزد یک روز بیشتر از ۲۰ شکل نیست.»
آدا ساگی، گروگان آزادشده، می‌گوید که حماس به مردم غزه برای اسکان گروگان‌ها پول پرداخت می‌کند
خانم ساگی یکی از ۱۰۵ گروگانی بود که در ماه نوامبر در ازای آتش‌بس یک هفته‌ای و آزادی حدود ۲۴۰ زندانی فلسطینی در زندان‌های اسرائیل، آزاد شدند.
او همراه ۹ اسرائیلی دیگر و دو تایلندی بود و تجربه‌اش را از عدم قطعیتی که در چند روز منتهی به آزادی خود، که روز پنجم توافق نهایی شد، وحشتناک توصیف کرد.
او گفت: «هر بار به در می‌زدند، فکر می‌کردی کسی می‌آید تا تو را ببرد.»
او گفت وقتی گروگان‌ها شنیدند که توافقی صورت گرفته است و زنان مسن‌تر آزاد خواهند شد، یکی از زنانی که در نهایت با او آزاد شد، «ترس شدیدی» داشت که شاید خیلی جوان باشد و آزاد نشود.
خانم ساگی توضیح داد: «اما مراقب ما گفت که 'شما با هم آمدید، با هم می‌روید.'»
خانم ساگی گفت که در روز ۴۹ - یک جمعه - به آنها گفتند که «شما به خانه می‌روید»، که او باور نکرد.
«موقع ناهار به ما غذا دادند... ما را با ماشین به خان یونس بردند و ما تا مرز رفح [در مرز با مصر] رفتیم.»
اما مشکلی پیش آمده بود و آنها مجبور شدند به خان یونس برگردند.
او گفت: «به ما گفتند که زنان بچه‌دار را آزاد می‌کنند. آدم از اینکه قرار است آزاد شود، تمام [احساس] خوشحالی که می‌کند، و [سپس] مشکلی پیش می‌آید.»
خانم ساگی گفت وقتی دوباره به شهر خان یونس برگشتند، آنها را به بیمارستانی بردند، که فکر می‌کند بیمارستان ناصر بود، به آنها گفتند: «شما اینجا می‌مانید.»
«مردم می‌گویند که آنها در این کار دست ندارند، ولی آنها هم دست دارند... و برای هر یک از ما پول می‌گیرند.»
بر اساس شهادت شمار دیگری از گروگان‌های آزادشده، در مجموع ۱۰ گروگان در بیمارستان ناصر نگه داشته شدند، که یکی از آنها همچنان در اسارت است.
هنگامی که بی‌بی‌سی از دکتر عاطف الحوت، مدیر بیمارستان ناصر، خواست تا درباره ادعاهای خانم ساگی اظهارنظر کند، او نگهداری گروگان‌ها در آنجا را رد کرد و گفت که این بیمارستان فقط خدمات بشردوستانه ارائه می‌دهد.
ارتش اسرائیل پیشتر گفته بود که نیروهایش «حدود ۲۰۰ تروریست را که در بیمارستان بودند» در حمله‌ای به آنجا در ماه فوریه بازداشت کردند، و اینکه آنها مهمات و داروهای استفاده نشده برای گروگان‌های اسرائیلی را آنجا پیدا کردند.
حماس ادعای اسرائیل را مبنی بر اینکه نیروهایش در داخل بیمارستان ناصر و دیگر بیمارستان‌های غزه فعالیت داشته‌اند، رد کرده است.
توضیح تصویر،آدا ساگی و پسرش نوآم، پیش از ربوده شدنش، امیدوار بودند که تولد ۷۵ سالگی‌اش را در لندن جشن بگیرند
خانم ساگی گفت که او و سایر ساکنان کیبوتص نیر اوز که از حملات ۷ اکتبر جان سالم به در بردند اکنون در آپارتمان‌هایی در شهر کریات گات زندگی می‌کنند.
او در حال نوشتن کتابی است و با کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ای‌دی‌اچ‌دی) کار می‌کند.
او گفت: «اینکه می‌توانم به دیگران کمک کنم، احساس خوبی به من داده است.»
او همچنین علاقمند است تا درمورد رنج و عذاب خود صحبت کند، به‌رغم اینکه احساسات شدیدی را دوباره در او برمی‌انگیزد.
خانم ساگی گفت: «من خانه‌ام را از دست دادم. آزادی خود را از دست دادم. جایی که [باید] به آن برگردم، روستای ما - کیبوتص - همه ویران شده است.»
«من خوب گریه‌هایم را کرده‌ام. من آن طور که همه می‌گویند، «زن آهنینی» نیستم. گاهی آدم گریه می‌کند و این خوب است. مادرم می‌گفت که 'گریه کن، چشم‌ها را تمیز می‌کند.'»
منبع:بی بی سی