نقش ما در بده و بستان های سود جویان جهانی
محمد پروین

خانم جن ساکی (Jen Psaki)، سخنگوی کاخ سفید در گفتگوئی [۱] که در ۱۴ جولای با رسانه ها  داشت، یکبار دیگر خواستی را که جمهوری خواهان و دموکراتها از رژیم اسلامی در ایران داشته و دارند، به روشی بیان کرد.
 
مانند همیشه حقوق بشر و نقض آن در حرف بسیار تکرار شد. ایشان در بخشی از صحبتهای خود گفت ” ما قویا از دولت ایران و یا آنهایی که در قدرت هستند می خواهیم زندانیان سیاسی را آزاد کنند و وضعیت حقوق بشر و آزادیهای اساسی برای همه ایرانیان را بهبود بخشند.”
 
منتها نتیجه نهائی این حرفها و میخواهیم ها، بیان سیاست عملی و همیشگی امریکا در پایان این گفتگو بود. ایشان در پایان بحث خود در مورد ایران چنین گفت:
 
“اما در عین حال ما همچنان منافع ایالات متحده و منافع ملی خود را در این می بینیم که در بحث های مداوم شرکت کنیم تا بتوانیم در مسیر دستیابی ایران به سلاح های هسته ای،دید بیشتری داشته باشیم. بنابراین، ما به مذاکرات خود ادامه می دهیم، و مسیر دیپلماتیکی را که فکر می کنیم به نفع ما و سازنده هست پیش خواهیم برد.” 
 
این سیاست های سود جویانه با ادامه روش هائی که اکثر ما تاکنون دنبال کرده ایم تغییری نخواهد کرد. این امر را روشن تر از همیشه در دوره سلطه رژیم ملایان مشاهده کرده ایم. متاسفانه از آن درس نگرفته ایم. هنوز افشا گری های آنچه که دیگر بر کسی پوشیده نیست ادامه دارد. هنوز خواستهائی به اشکال مختلف و در شدیدترین فرمش با این مضمون “که از رژیم ظالم میخواهیم که هر چه زودتر ... را آزاد کند” و یا شعار های سرنگونی در بیانیه ها، گفتگو ها و نوشتجات ما، راه کار مقابله با رژیم اسلامیست.
 
همچنانکه بارها گفته و نوشته ام و تکرارش برایم درد آور شده است، به باور من، مهمترین نقشی که ما برون مرزیان میتوانیم در توانمند ساختن آزادی خواهان درون ایران داشته باشیم اینست که نگذاریم به رسمیت شناختن رژیم از طرف دولتهای صاحب قدرت و ادامه ارتباطات تجاری-ـ سیاسی با آن تنها مشروط به فعالیتهای اتمی و کنترل مداخلاتش در منطقه باشد.
 
در برخورد با سود جویان جهانی، افشای نقض حقوق بشر و توسل به انسان دوستی آنها اثر گذار نبوده و نخواهد بود. همچنانکه خانم ساکی به روشی بیان کرد، آنها بدنبال منافع خود بوده و هستند. برای اینکه بتوان چیزی از این سود جویان خواست باید چیزی به آنان داد. مسئله “بده و بستان” است.
 در تکرار مکررات، باز هم باید بگویم که ما در سراسر دنیا، تنها با شرکت در پروسه سیاسی و استفاده از قدرت رای خود میتوانیم آنها را مجبور کنیم که به خواست ما تن در بدهند. منظورم از “ما”، تنها ایرانیان نیست.
فرض کنید با افشاگریهای خود همه مردم دنیا را نیز از نقض اولیه حقوق بشر در ایران اگاه کرده باشیم، اگر چیز مشخصی از انها نخواهیم و پیشنهاد انجام کاری را توسط آنها نداشته باشیم، چه دست آوردی حاصل این افشاگریها خواهد بود؟
 
باید از مردم آگاه شده، از همسایه خود، همکار خود، فعالان سیاسی اجتماعی و غیره هم بخواهیم که به نمایندگان سیاسی خود فشار بیاورند تا شرط توقف نقض حقوق بشر در ایران و بعنوان قدم اول آزادی زندانیان سیاسی را نیز برای ارتباط و به رسمیت شناختن رژیم اسلامی در کنار شرط های اتمی خود قرار دهند. رای ها را نیز تنها کسانی خواهند گرفت که برای تحقق این خواست از قدرت سیاسی خود استفاده کنند و تلاشهای لازم را انجام دهند. میتوان بر اساس ماهیت رژیم نشان داد که آنها نمیتوانند منافع دراز مدت دولتهای غرب را تامین کند.
 
اگر ما بتوانیم نتایج یکی دو انتخابات حتی ناحیه ای را تعیین کنیم، نمایندگان احزاب مختلف برای گرفتن رای ما به رقابت خواهند پرداخت.
 
در نهایت ممکن است این تلاش نیز بر اساس ارزیابیهای اشتباه سود جویان جهانی به نتیجه مطلوب خود که مشروط کردن ارتباطات غرب با رژیم اسلامی به رعایت حقوق بشر  است نرسد. منتها این تلاش نه تنها بیهوده نخواهد بود بلکه بار اور نتیجه بسیار درخشانی نیز خواهد شد.
 
تجسم کنید روزی را که افراد و گره های که در حال حاضر متفرق و جدا از هم هستند، در گوشه و کنار دنیا در کنار همه کارهای دیگر خود یک خواست را مشترکا مطرح کرده و برای تحققش در تلاش هستند. تلاشی که از محدوده تنها ایرانیان در آمده و بسیاری از افراد و گروه ها و سیاست مداران غیر ایرانی را نیز در بر گرفته است. انعکاس این تلاش ها را بیشتر از همه آزادی خواهان درون ایران خواهند دید.  هنگامیکه ببینند و بشنوند که دنیائی چشم به آنها دارد و خواستار حق و حقوق آنها بطور عملی و نه حرف و شعار هستند، هیچ چیز دیگری نمیتواند آنان را بیشتر توانمند کند.
 
سازمان دهی چنین مردمی و در آوردن انها از خانه نشینی بسیار امکان پذیر تر خواهد شد.
 
اتحاد ما در برون ایران از بالا و بعد تعیین راه کار های عملی ممکن نبوده و به باور من نخواهد بود. باید تلاش های متحدانه خود را به حول یک راه کار مشخص شروع کنیم. اگر همدیگر را دعوت به همکاری میکنیم باید در قدم اول هدف این باشد که راه کار های خود را به به بحث بگذاریم. اگر راه کاری را میشناسیم باید آنرا مدون کرده و بنظر خواهی بگذاریم. اگر نظر خواستی نداریم باید تابع اکثریت شویم. در پروسه دستیابی به چنین راه کاریست که آنانکه استعداد رهبری دارند خود را نشان خواهند داد و بدیل سیاسی برون مرز نیز از پایه شكل خواهد گرفت. 
 
راه کار من برای مشروط ساختن ارتباطات با رژیم به آزادی زندانیان سیاسی، بعنوان کسی که هرگز جویای قدرت سیاسی و رهبری در هیچ فرم و شکل و درجه ای نبوده و نیست، شرکت در پروسه سیاسی کشورهای مقیم و استفاده از قدرت رای ما بوده و هست. جزئیات آن در نوشتجات بسیاری در بخش مقالات سایت مهر موجود است [۲]. اشکال بزرگ اینست که باید آنها را خواند! مانند همیشه آماده ام که راه کار های دیگری را با کمال میل در نظر بگیرم و اگر موثر تر باشند به سادگی نظر خود را تغییر دهم و آنها را ارتقا دهم.
 
متاسفانه این نظر نه هرگز چالش شده و یا مورد حمایت قرار گرفته است! پیشنهادات کماکان اینست که باید اول گروه ها متحد شوند و بعد به فکر راه کار باشند. اتحاد نیز خود به یک شعار مبدل شده است. آرزو دارم روزی را ببینم که این شعار عملی شده است و من در اشتباه بوده ام. منتها، از انجائیکه جوان نیستم، آرزویم بی عیب نیست!    
 
مراجعات:
 
۱ـ گفتگوی خانم جی کاسی، سخنگوی کاخ سفید با رسانه ها
 
 
۲ـ مقالات

منبع:پژواک ایران


محمد پروین

فهرست مطالب محمد پروین در سایت پژواک ایران 

*افزون بر حرف، شعار و درخواست، برای کمک به جنبش درون ایران، چه باید کرد؟  [2022 Dec] 
*چگونه میتوان جنبشی را که زنان در ایران بر پا کردند حمایت کرد پیشنهاد فعالیت هائی با اهداف مشخص در برون ایران  [2022 Nov] 
*نقش ما در بده و بستان های سود جویان جهانی  [2021 Aug] 
*ای کاش!   [2021 Aug] 
* ادای دین ما به جانباختگان قتل عام های سال ۱۳۶۷ با ایجاد روز یادبودی بین المللی و بهره گیری از آن  [2021 Jul] 
*راه کار های سرنگونی رژیم اسلامی و بهره گیری از انتصاب رئیسی  [2021 Jul] 
*فرا سوی یاد بود های قتل عام تابستان ۱۳۶۷، چگونه میتوانیم دینمان را به جان باختگان ادا کنیم  [2019 Sep] 
*نبرد نافرمانی برای رهائی از رژیم اسلامی و استقرار دموکراسی در ایران راهی هست   [2019 Aug] 
*در رابطه با بیانیه ۱۴ نفر در ایران «گذار» ،«عبور» یا سرنگونی؟  [2019 Aug] 
* اَلترنتیو رژیم اسلامی چیست و کیست ؟  [2019 Aug] 
*ایرانیان مرعوب و دم فروبسته برون مرز، نظاره گر فاجعه ای در حال تکوین  [2014 Jun] 
*ایرانیان مرعوب و دم فروبسته برون مرز، نظاره گر فاجعه ای در حال تکوین  [2014 May] 
*فرصتی دیگر برای ایرانیان برون مرز  [2014 Apr] 
*نقطه عطفی در مبارزات مردم ایران  [2009 Nov] 
*اتحاد عمل شبکه لابی گران رژیم اسلامی در راستای رهنمودهای شورای ملی ایرانی امریکائی (نیاک)  [2009 Jan] 
*حقوق بشر، دموکراسی و عدالت اجتماعی  [2009 Jan] 
*رفتار رژیم اسلامی حاکم بر ایران قابل تغییر نیست  [2008 Sep] 
*در فردای ۱۸ تیرها (بخش دوم)   [2008 Jul] 
*در فردای ۱۸ تیرها، نقش ایرانیان برون مرز در مبارزات درون ایران بخش نخست [2008 Jul] 
*استفاده از حقوق بشر برای خدمت بیشتر به یک رژیم دیکتاتور  [2008 May] 
*بر سازمان عفو بین الملل چه میگذرد؟  [2008 Feb] 
*تاریخچه پیدایش و تکامل حقوق بشر در دوران معاصر   [2008 Jan] 
*حقوق بشر فراموش شده در ایران و نقش لابی گران رژیم اسلامی  [2007 Dec]