گره ی کار در اینجاست که به دلیل شیوه ی حکومتی و مدیریت دیکتاتوری وابسته به قدرت های خارجی، در ایران کسی حق ندارد نظر خود را بگوید و یا با دیگر هم میهنان خود به مشورت و گفت و گو بنشیند. به ما نیاموخته اند و نمی گذارند تا درباره ی کارهای زندگی و کشورمان، با هم مشورت و رایزنی کنیم. تازگی ها با کمک تلفن ها یا گوشی هایی که در شهرهای پرجمعیت در دست مردم است، پخش بدآموزی ها، کج اندیشی ها و دروغ های گمراه کننده، هر روز بیشتر و بیشتر رواج می یابد. مردم گاهی بی آن که به معنای نوشته ای که برای دیگران می فرستند فکر کنند، پیام های دروغ و خرافه آمیز را برای هم می فرستند و مشورت و تأمل و تعمقی هم در کار نیست.

ما برای آن که ریشه ی بدبختی های خود را بیابیم باید به شیوه ی حکومت هایی که بر ما رفته است، به ساختار اجتماعی ـ سیاسی و اقتصادی کشورمان بیندیشیم. حقوق انسانی مردم میهن ما به دلیل تسلط سیاسی بیگانگان بر کشورمان ، پایمال شده است. مقوله های آزادی، آزادیخواهی، حزب، انتخابات و حق و حقوق مردم نیز افسانه شده است. چون همه ی مردم در زیر فشار و خفقان همیشگی زندگی می کنند، مرتب به هم تلقین می کنند که؛ "صد رحمت به کفن دزد اولی!"  و حسرت پهلوی ها را دارند. آزادیخواهی، مشروطیت و همه ی آرزوهای ملت ایران را پهلوی ی اول در نطفه خفه کرد. فرزندش محمد رضا هم به  جنایت ها و خیانت هایی که پدرش کرده بود ادامه داد. جمهوری اسلامی هم، روی همه ی جنایتکاران تاریخ ایران را سفید کرده است. 

 ادامه مطلب ...

پهلو‌ی‌ها هم مانند جمهوری‌اسلامی ننگ تاریخ ایرانند