سلام بر عشق - ثریا پاستور =همراه با طرح زیبای آقای مختار کچچیان

به عشق سلامی دوباره می گویم

زانو می زنم در برابرش

و از درگاهش , زندگی می طلبم

ای عشق بیا و مرا با خود ببر

به جهان روشنت

و وجودم را , سرشار کن از هستی

بیا و مرا با خود ببر

به سرزمین جاودانی ات

و هم بستر گردان , با فرشتگانت

باشد که الهام گیرم , از سر چشمه ی نورت

و گردونه ی قلبم را

به چرخش در آورم , با پره های وجودت

ای عشق بیا و مرا با خود ببر

به سرزمین بلوری ات

تا در ان , آشیان گیرم

مرا با خود ببر

به دیار ملکوتی ات

تا در ان , ریشه گیرم

تا ریسمان وجودم را

رها کنم , در جویبار های نورت

دوستت دارم ای عشق

به صمیمیت کوچه های گرم قدیمی

به سادگی عمق زندگی

به یکرنگی پرندگان شهرمان

به رنگ آبی آسمان

به پاکی روح فرشتگان

و به زلالی آب های روان

دوستت دارم ای عشق

به برق نگاه دو دلدار

به درخشش تب آلوده ی خورشید

به تنومندی ریشه های درختان پیر

به وسعت دریا ها

و به اندازه ی پیوند گرم دست های عاشق

ای عشق

ترانه هایت را , در آشیانه ی روحم بخوان

جلوه های نورت را , در قلبم جاری

تا که با شعله هایت

شمع وجودم , روشن

و فضای زندگی ام

گلشن شود