یک اتفاق خوب

يك اتفاق خوب دارد مي افتد
دارد مي افتد توي دامن قلبم

مگسِ جاليز
زَنجِرَك هاي مكنده
كرمينه لارْوها
آفت هايي كه درست در فاصله هاي خوشبختي ي انسان
مثل جنازه مي افتند روي يك عشق
مثل نيم تنه ي مرده ي كوسه اي متعفن
كه در انتهاي جرزهاي بن بست خود پوسيده اند
همه بروند به دَرَك

يك اتفاق خوب دارد مي افتد
كه برساند لبهاي من و تو را به بوسه اي طولاني
دور از نيمرخِ مجسمه هاي خاردار

مهناز قِزِلّو
پانزدهم آگوست دوهزاروپانزده - استكهلم