هفته ها پس  از آنکه آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در 31 آگوست 2015 فرمان ورود پناه جویان  به آلمان را صادر کرد در دولت و جامعه آلمان دو دستگی در مورد سیاست پذیرش  پناه جویان ایجاد شده است. تمرکز فشارها بویژه بر روی آنگلا مرکل قرار  دارد. بسیاری از اعضا حزب دمکرات مسیحی (حزب آنگلا مرکل) از او میخواهند  جمله معرف خودش "ما میتوانیم" را تصحیح کند. رقم دقیقی از ورود پناه جویان  وجود ندارد، زیرا ورود آنها در جائی ثبت نمی شود. بر اساس برآوردها   مشخصاتِ حدود 300.000 نفر پناه جو هنوز ثبت نشده است. آنچه مشخص است تا  پایان ماه سپتامبر 2105 ، 303.443 نفر درخواست پناهندگی داده اند.

مخالفت  ها با آنگلا مرکل و سیاست پناه جو پذیری او هم در حزب خودش و هم حزب  همپیمانش شدید تر میشود. 34 نفر از هم حزبی های آنگلا مرکل که در مواضع  مختلف دارای مسئولیت هستند با نوشتن نامه ای سرگشاده از او خواسته اند که سقفی برای میزان پذیرش پناه جویان مشخص کند.

رئیس  حزب سوسیال دمکرات های مسیحی، حزب مستقر در ایالت بایرن، متحد و هم پیمان  آنگلا مرکل در دولت ائتلافی، تهدید کرده است در صورتی که میزان ورود پناه  جویان محدود نشود به "دادگاه قانون اساسی"، بالاترین مرجع قضائی در آلمان شکایت  خواهد برد.

روزانه  گزارش های متعددی در رسانه های آلمان پخش میشود که حاکی از نارضایتی مردم،  بویژه در شهرهای کوچک است. آنها از اینکه به یک باره صده ها پناه جو به  شهر آنها آمده و در همسایگیشان ساکن شده اند "احساس ناامنی" می کنند. کسی  نمی داند این وضعیت تا کی ادامه دارد. پناه جویان در شرایط بسیار نامناسب و  حتی غیر انسانی نگهداری می شوند. تمام روز و هفته بی کار هستند و نمی  دانند چکار بکنند. این دسته از منتقدین می گویند وقتی دولت نمی تواند پناه  جویان فعلی را سر و سامان دهد، چرا پناه جوی بیشتر می پذیرد؟ آنچه در این  بین کمتر به آن پرداخته می شود این است که وضعیت بحرانی کنونی حاصل  ناکارآمدی و مدیریت غلط دولت آلمان، بویژه وزارت کشور می باشد.

مخالفان چه می خواهند؟
مخالفان پذیرش پناه جویان طیفی از نیروهای نئونازی تا راست محافظه کار را شامل میشود.
نژادپرستان نئونازی خوابگاه های پناه جویان را به آتش می کشند. حتی به کارمندان صلیب سرخ و داوطلبانی که به پناه جویان کمک می کنند حمله   می کنند. آنها نه تنها با پذیرش پناه جو مخالفند، بلکه خواستار اخراج همه  پناه جویان و خارجیان بوده و هرکجا بتوانند آنها را مورد حمله قرار می  دهند. در 9 ماه اول سال 2015 بیش از 490 مورد حملهو یا آتش زدن  خوابگاه های پناه جویان ثبت شده است.

راست های پوپولیست که اینک در حزب "آلترناتیو برای آلمان-  آ اِف د"  تجمع کرده اند خواهان محدود کردن شدید ورود پناه جویان بوده و بدون آنکه  از خشونت برعلیه پناه جویان حرفی بزنند عملا شانه به شانه نئونازی ها زمینه  ی این خشونت را فراهم می کنند.

راست های محافظه کار که بویژه در  حزب سوسیال دمکرات های مسیحی در ایالت بایرن فعال هستند، خواهان سختگیری هر  چه بیشتر بر علیه پناه جویان هستند. آنها این باور را تبلیغ می کنند که  پناه جویان برای سوء استفاده از سیستم تامین اجتماعی به آلمان میایند. آنها  خواستار قطع پرداخت پول به پناه جویان، برای مدتی که آنها در خوابگاه های  پذیرش اولیه هستند می باشند. آنها خواستار اخراج سریع پناه جویان بوده و  اینک این طرح را مطرح کرده اند که باید در نقطه صفر مرزی اردوگاه هائی  تاسیس شود که به عنوان منطقه ترانزیت   عمل کند. پناه جویان در همین محل باید تعیین تکلیف شوند و اگر شانسی برای  قبولی پناهندگی ندارند باید از همان محل اخراج شوند. حزب سوسیال دمکرات که  با آنگلا مرکل در دولت ائتلافی شراکت دارد این طرح را غیر قابل اجرا می  داند. حزب سبزها نیز آن را قاطعانه رد میکند. با این وجود حزب بایرنی  سوسیال دمکرات های مسیحی توانسته با فشاری که در چند روز گذشه بر آنگلا  مرکل وارد کرده، مرکل را به پذیرش اصولی این ایده ناچار سازد. قرار است  جزئیات این طرح در چند روز آینده اعلام شود.

طرحی بحث برانگیز و غیر انسانی
اگر  طرح مناطق ترانزیت مرزی به اجرا درآید، یک عقبگرد جدی در سیاست پناه جو  پذیری دولت آلمان و یک شکست سیاسی برای آنگلا مرکل محسوب خواهد شد. آن بخش  از جامعه آلمان که از حقوق پناه جویان دفاع می کنند ساکت نخواهند نشست و  صحنه سیاسی- اجتماعی آلمان شاهد دور جدیدی از اعتراضات خواهد شد. احزاب  راست افراطی نیز تلاش خواهند کرد از این وضعیت به نفع خود استفاده کنند.

آنچه  سیاستمداران آلمان در احزاب محافظه کار حاکم به آن توجه ندارند این است؛  پناه جویانی که راه سخت و طولانی و پر خطری را پشت سرگذاشته و خود را به  مرزهای آلمان رسانده اند به سادگی تسلیم حکم اخراج نخواهند شد. بسیاری از  این پناه جویان بارها در مصاحبه های مختلف تلویزیونی گفته اند چیزی برای از  دست دادن ندارند. آنچه آنها می خواهند آرامش، صلح، امنیت و احترام به شأن  انسانیشان می باشد. سختگیری های دولت آلمان و برقراری ترانزیت های مرزی فقط  شرایط فعلی را پیچیده تر و امکان ایجاد تنش و حتی خشونت های ناخواسته از  سوی پناه جویان را افزایش خواهد داد. چنین صحنه هائی تنها به احزاب راست  افراطی کمک می کند تا پناه جویان را مُخل امنیت و قانون شکن و ... معرفی  کرده و مقبولیت اجتماعی بیشتری کسب کنند. این، دقیقا همان چیزی است که  احزاب حاکم در آلمان باید از آن دوری کنند.

این طرح به لحاظ قانونی،  هم در چهارچوب قوانین آلمان و هم اتحادیه اروپا، طرحی است بحث برانگیز و  قابل تردید و از نظر اجرائی بسیار سوال برانگیز. حتی در حد طرح و ایده نیز  کاملا مشخص است که بسیار هزینه بر بوده و نیروی انسانی بسیار زیادی نیاز  دارد. و بالاخره طرحی است غیر انسانی، زیرا انسان هائی را به حبس کشانده و  برای مدتی ارتباط آنها با دنیای بیرون را قطع می کند. هدف واقعی این طرح سر  و سامان دادن به وضعیت بحرانی کنونی نیست، بلکه هدف، باز پس زدن پناه  جویان و ضدیت با پناه جو پذیری است.

حنیف حیدرنژاد
13.10.2015
http://www.hanifhidarnejad.com