PEZHVAK-E-IRAN ... پژواک ایران

من , پیمانه ی غربت را

در میکده ی بی‌ می وطن

سر کشیدم

مرثیه ی دلتنگی را

در خاک وطن

سرودم

سرود غربت را

در زادگاه مادری ام

خواندم

در خاکی که همه ی هستی‌ ام

با آن عجین بود

در خاکی که نطفه ی هستی‌ ام

بارور شد

در خاکی که دوران جوانی‌ و بی‌خبری ام

سپری شد

در خاکی که پیمان عشق و زندگی‌

بستم

غنچه‌های زندگی‌ ام

باز شدند

در خاکی که بوی " کاهگل " آن

چون بوی گلاب ، عصاره ی گًل محمدی

خوشبو‌ترین گًل عالم

بود

در خاکی که هر ذره ا‌ش

یاد آور خاطره‌های تلخ و شیرین عمرم

بود

آری

من , پیمانه ی غربت را

در میکده ی بی‌ می وطن

سر کشیدم

ثریا پاستور لوس آنجلس / کالیفرنیا ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵ / ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۴