من آن تک درختم ، به دشت محبت

تمام بر و بار من ، عشق و ایمان



به سر سبزی و سایبانی ، نمونه

منم مأمن عشقی‌ ، از بهر جآنان



به تکرار هر موجی از عشق و مستی
بر و بار من ، می‌‌شود نور باران



بهاران که فصل گًل و گشت و ذوق است

سراسر وجودم، شکوفه است و باران



به بستر بنه ، غنچه ‌های ترم را

که بوی صفا دارد و مهر خوبان



مرا خوب دریاب ، ‌ای باغبانم

مرا پرورش ده‌‌‌ ، تو با مهرت ‌ای جان



سرم تا " ثریا " ، ز عشقت رسیده

سرم را به پایت نهم ، با دلً و جان

ثریا پاستور / لوس انجلس / کالیفرنیا

۱۴ مرداد ماه ۱۳۹۴ / ۵ آگوست ۲۰۱۵