PEZHVAK-E-IRAN ... پژواک ایران

دوستان بسیار با تلفن یا میل و کامنت سئوال کرده اند چرا سر بسته سخن میگویم و چرا مفصل توضیح نمیدهم.

رفقا!

مسئله من در گام نخست تلاش برای جلوگیری از حراج خانه زنی است که چهل سال است کاری جز کمک به درماندگان ندارد. من بعنوان یار زندگی این خانم وارد این مساله نشده ام بلکه بعنوان یک انسان که از ناجوانمردی و سفلگی برآشفته است نوشتم و گفتم. از خانم مکنزی شنیدم که قرار است ملاقاتی صورت گیرد و تنی از کسانی که طی سالهای گذشته منجمله با محمل سرپرستی هزاران کودک و پرداخت مخارج پانزده بیمارستان در ایران! (خانم مکنزی میتواند این را گواهی کند) از کمکهای مختلف این خانم در سالهای گذشته منجمله هدیه300 سیصد هزار پوند(پولی که بعنوان هدیه و نه قرض) به غیر از این سیصد و شصت هزار پوند برخوردار شده اند بسراغ او بروند.

من امیدوارم کلاشان حماقت را از حد نگذرانند و به زنی که تمام ثروتش را در راه نجات کودکان پرداخته و کمکهای فراوان به کلاشان نموده بیش از این ناجوانمردی و بی صفتی نکرده و طلب او را بپردازند. پس از آن تصمیم با خانم مکنزی است و من علاقه ای ندارم کارهای فراوان خود را در سنی که فصل سوم عمر است رها کرده و به این پرونده بپردازم و وارد پرونده کلاشیها بشوم. ولی اگر جز این بشود مطمئن باشید شما را در جریان ریز وقایع قرار خواهم داد.

در ضمن من نیز ماجرای قرض و بامبول بعنوان مریضهای لیبرتی را که دیروز علم کرده اند بهانه ای بیش نمیدانم. لیبرتی با سرگذشت خونبارش مطبخ میهمانی های سیاسی و اکسیونهای خارج کشوری است و بس. قبلا توضیح داده ام . دلسوزیهای اینچنینی احمق فرض کردن همگانست و بس. حضراتی که چندی قبل اعلام کردند در صورت قبول آمریکا تمام مخارج جابجائی رزمندگان لیبرتی را تمام و کمال شخصا بپردازند چطور امروز از هفثصد هزار دلار قرض سخن میگویند. یا دروغ نگوئید یا حافظه خود را تقویت کنیدو بریز بپاش های خارج کشوری و شلیک توپ و پرداختهای کلان از پول انسانهای شریفی چون خانم بلیندا مکنزی را متوقف کنید حتما وضع مالی تان بهتر خواهد شد. با تشکر

اسماعیل وفا یغمائی