آزادیخواهان

هموطنان

پناهندگان سیاسی

هفده ماه پیش، روز ۲۶ خرداد ۱۳۹۲، مطلبی درباره فاجعه برپایی لیبرتی، تجاوز آشکار به حقوق، اصول و ارزش‌های انسانی و حق حیات بیش از ۵۰ میلیون پناهنده، آواره، و بی‌وطن در سراسر جهان ....» و خطرات ناشی از آن نوشتم که «ایها‌الناس لیبرتی زندان نیست کشتارگاه است...»

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-52920.html

سپس طی نامه‌ای دست به دامن همکار ارجمندم خانم شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل شدم و خواهش کردم «تا زمان باقی است هرچه زودتر آستین همت بالا زنید و در دفاع از حق حیات هزاران پناهنده ایرانی در شهر اشرف و اردوگاه لیبرتی تلاش کنید... ولی فقیه و «رئیس جمهور منتخب» او تشنه‌ی خونریزی‌های بیشتری هستند...»

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-54056.html

متأسفانه خونریزی‌های متعاقب این دو نوشته، واقعی بودن خطرات را به اثبات رساند.

دریغا سه ماه بعد نوشتم که «گزاش سرجلاد حاج‌ قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران به مجلس خبرگان رهبری از قتلگاه اشرف و مژدگانی پیروزی تیرخلاص زدن بر اسرای دست بسته، کابوسی از دنائت، شقاوت و قساوت را به نمایش می‌گذارد...» و باز هم «دریغا دیدگان بردرمانده مادر میهن تا ابد چشم‌انتظار فرزندان به خاک افتاده‌اش خواهد بود...»

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-55053.html

روز گذشته سناتور آمریکایی آقای مک کین در نامه‌اش به آقای جان کری وزیر خارجه ایالات متحده «به وضعیت بغرنج اعضای مجاهدین خلق و ساکنان لیبرتی در عراق... » اشاره کرد تا هشدار دهد که آنان «تحت خطرات فراینده هستند...»

متأسفانه می‌دانیم که همراهان عقیدتی ولی فقیه، داعشی‌های نوظهور به دروازه‌های بغداد رسیده‌اند. از جمله به همین دلیل سناتور مک کین تصریح می‌کند ‌«وضعیت امنیت این گروه به ویژه در بغداد در حال بدتر شدن است...»

http://ir.voanews.com/content/iran-usa-opposition-iraq/2493121.html

آزادیخواهان

هموطنان

پناهندگان سیاسی

در چنین شرایط خطیری از همه شما، به ویژه پنج میلیون ایرانی مهاجر و تبعیدی، خانواده‌های مجاهدین، رهبران احزاب سیاسی، مدافعان حقوق بشر باز هم استدعا می‌کنم بدون در نظر گرفتن اختلافات و اعتقادات سیاسی، بلوغ اخلاقی خود را در همبستگی برای مقابله با دشمن خونریز ایرانیان به کار بریم و بکوشیم تا برای حفظ حق زندگی پناهندگان ایرانی که در «قتلگاه آزادی» در تهدید کشتار جمعی هستند به مقامات مسئول آمریکایی، ملل متحد، کمیسیاریای عالی پناهندگان، اتحادیه اروپا متوسل شویم. باید هرچه زودتر تمهیدات اطمینان بخشی برای تأمین امنیت آنها داده شودتا همگی از خصم «میزبان میهمان کش» رهایی یابند و به کشورهای امن منتقل شوند. خانه در آتش است کمک کنیم.

آزادیخواهان

هموطنان

پناهندگان سیاسی

به موجب تعهدات قراردادی و اصول حقوق بین‌المللی تکلیف محافظت از اشخاص تحت خطر برای همه‌ دول، به ویژه در این مورد خاص، برای دولت آمریکا شناخته شده است. حال که سناتور مک کین آمریکایی اعلام کرده ما «برای محافظت این گروه از مخالفان حکومت ایران کمیته‌ای تشکیل داده‌ایم...» امید است همه‌ما و به ویژه مسئولین لیبرتی بپذیریم و صراحتاً تأکید کنیم که متأسفانه تجربه‌های دردناک و  خونین پنج‌سال اخیر نشان داده است «ایها‌الناس لیبرتی زندان نیست کشتارگاه است...»

در شرایط امروز عراق برای هیچ‌کس و بیش از همه برای مجاهدین امکان برقراری امنیت و «محافظت» در آن «کشور» وجود ندارد . راه جان به در بردن این پناهندگان بی‌پناه از «اردوگاه آزادی» انتقال همگی آن‌ها به کشورهای امن است. به امید همت و تلاش همگی و چشم‌انتظار نجات جان پناهندگان بی‌پناه ایرانی.

محمدرضا روحانی

اول آبان ۱۳۹۳