در پاسخ به سخنان چندش آور ابراهیم نبوی : "اعدام های ٦٧ رو یاد کسی نیار کسی یادش نیست ، ولش کن تموم شد" ================================================================= یاد عزیز جان باختگان دهه ی شصت و تابستان شصت و هفت بر تارک آسمان قلب ها جاودانه است هرگز...هرگز...هرگز... نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم --------------------------------------------------------------------------------------------------------

نان، از سكوت
نام، از سكوت
چه بوي سگ مرده اي مي دهد
نامِ بی شكوهِ تو
طعمِ نان ات او...ف
كركس ها هم عٌق مي زنند انگار

نيچه را در خواب ديدم ديشب، گفت
نقل قولِ دروغ از او مي كني، نكن ديگر
نفس بريده بيدار شدم،
هولباخ، رنه، باختین، كامو
هايدگر، روسو، دوبوار، بروك
باور نمي كني ولی
نامِ ترا بهتر از من بلد بودند

انگار شاشيده باشند در كوچه هاي بن بست
هر چه مست، هر چه پست
بزرگداشتي برايت برپا بود
هر چه جايزه، نشان، كاپ
دودستي فقط به تو مي دادند

روي توماري راه مي رفتي
من نمي ديدم چيست
گفتند تومار اعدامي ها، دهه شصتي هاست
كاش راست نمي گفتند

در آلمان بود شايد
بر مكعب هاي كوره سوزي شده ها يك بار مي دويدم
مردي گفت
ليدي، روي غم چرا مي دوي
آخ... قلبم هنوز زخمي است و سخت مي سوزد

شبیه تو افسوس، کم که نه... از همه دست!
با تو هستم من، هي
كازماتيك برند ها را مي شناسي
زنان بلوچ، لر، تركمن، افغان
دختران كرد را چه
راديكالي يا "لاكي"! دار ي تو

شانزده ژانويه ي ٢٠١٤

.