پس از حمله وحشیانه وبزدلانه مالکی  به دستور و سرفرماندهی سید علی خامنه ای به کمپ اشرف در تاریخ 10 شهریور ۱۳۹۲ و ربودن وبه گروگان گرفتن ۷ انسان مجاهد، آخرین اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که شامل ۴۲ انسان می شدند،سرانجام پس از در گیریهای دیپلماتیک،تحت نظر نمایندگی "سازمان ملل متّحد" در عراق در تاریخ چهار شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ اشرف را ترک و به کمپی(بخوانیم قتلگاهی) دیگر تحت نام بی مسّمای به زبان آمریکائیها "لیبرتی"یعنی آزادی تبعید داده شدند،امّآ هنوز هیچ خبری رسمی نه توّسط سازمانهای شناخته شده بین المللی ونه از سوی دولت "حافظ آن جانها یعنی آمریکا" از سرنوشت ۷ گروگان ونه از۵۲پیکر به خون افتاده به بیرون درز داده نشده است.بویژه که سازمان مجاهدین طی اطّلاعیه هائی رسمی محل ۷ انسان مجاهد ربوده شده را مشخّص کرده است.قصّه این کشتار ومابقی قضایا در جای جای خود پر است از مظلومیت ودادخواهی .

امّا امّا

در پس همه این مظلومیتها،مظلومیتی بسی دردناکتر در تاریکی وسایه ها دارد گم می شود،وآن مظلومیت در خاک افتادگان قطعه مروارید وقطعه به غربت و بیابان دفن شدگان جنایت دیگر"مزدور مالکی" در  ۱۹ فروردین  است،بیابانی که در آن قامت دختی از دختران ایرانزمین یعنی صبا هفت برادردان،دختی که با تمام شهامت(عقیده اش هرچه که بود) به ریش وریشه خامنه ای تف کرد وتا آخر ایستاد، به خاک سپرده شده است .بدون شک خامنه ای وهمه مزدوران داخلی وخارجیش با همه کینه ودشمنی که به سازمان مجاهدین دارند،کینه فقیهانه خود را  در این زمینه نیز مخفی نخواهند کرد،وبه تخریب وچه بسا بدتر از آن به این مزارهای بی آزار و خاموش،امّا افشاگر،خواهند پرداخت.

در تاریخ  ١٢مرداد۳۸٨ ١ در این زمینه مطلبی نگارش داده شد که امیدوارم سازمان مجاهدین خلق ایران در زمینه درخواست شده در آن تاریخ اقدامی عملی با مجامع بین المللی انجام داده باشد ویا انجام بدهد.

لعنت بر همه ظالمان و حقّ پوشان .

وامّآ آن مطلب مربوطه : 

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-13855.html

م- ت اخلاقی

۲۳ شهریور ۱۳۹۲