در خبرها آمده است که رهبر قلابی گرفتار در ناراستی ها و تبه کاری های خود، چون همیشه طلب کاری هم می کند و در باره شرکت "اصلاح طلبان" پیشین در انتخابات قلابی گفته است : "اگر آمدند و اقرار به اشتباه کردند، مسئله‌ای نیست، ولی نه اینکه بگویند ما می‌خواهیم بیاییم در انتخابات و از نان پخته شده استفاده کنیم. بیایند و بگویند ما در برهه‌ای اشتباه کردیم و حالا هم فهمیده‌ایم و دیگر نمی‌خواهیم آن اشتباهات را تکرار کنیم." بنا بر گفته مهدوی کنی

چند اشاره

الف ـ نگارنده پیش از این بارها دیدگاه های خود را در باره کج اندیشی ها و کج روی  های اصلاح خواهان پیشین حکومتی که اکنون تیغ وتسمه اسلام ناب محمدی ورهبر خود خوانده و اوباش او بر تنشان نشسته و گویاازخواب خرگوشی بیدار شده اند، نگاشته است. آنان اینک درک کرده اند که کسانی که سال هابر ناشدنی بودن برنامه هایشان به آنان گوش زد می نمودند که:"این ره که تو می روی به ترکستان است" و این حکومت دروغ وریا و جنایت و خیانت (که خود آنان نیز تا آن زمان جزیی از آن وشریک در آن بودند) درست شدنی نیست وامید به به سازی ودگرگونی در آن و دادن سمت وسوی انسان مداری، خردورزی و خدمت گزاری، به حکومت ولایی و نوکیسگان پیرامون او، بیهوده وآب در هاون کوبیدن است و نرود میخ آهنین در سنگ قدرتی که به دست ملای یک تا عبا وردا اقتاده باشد، تا چه اندازه درست می گفتن. ولی آن زمان گوش شنوایی نبود.

ملا باشد و نشستن بر سفره ای گسترده پر از خوراک های لذیذ! مگر به این سادگی از خوردن دست می کشد؟ بایدتا آن اندازه بخوردتا بترکد و جنازه اش را جمع کنی! آخوند بی مقداری چون خامنه ای و دست یافتن به قدرت حکومتی ای که مستی و خرابی اش هزاران بار بیش از الکل و بنگ و افیون است!

هر چه به خاتمی وگروه پیرو او گفتندو هشدار دادند نشد وچه مجال ها که از دست رفت و چه خسارت ها که جوانان آن مرز وبوم به ویژه دانشجویان دیدند!

ب ـ نگارنده هم چنان بر این دیدگاه است که هنوز هم باید حساب خاتمی را از دیگران در این گروه جداکرد. او اکنون نیزبا وحود همه گقته هاو نمایش ها، هم چنان در واهمه و بی کفایتی خود دست وپا زده و اگر "ستون خیمه انقلاب" گوشه چشمی به او نشان دهدو دستی بر سرش بکشد، دیگران را قربانی می کند. مگر با دانشجویان وشماری از روزنامه نگاران، خبرنگاران ونوبسندگان حتا وزیران و نمابندگان دولت خودنکرد؟ او آدمی است که امروز نیز توان وجسارت گفتن از "توطئه های" اوباش خامنه ای در دوران هشت ساله ریاست حمهوری خود را ندارد وبار همه ناشایستگی های خود در این مقام را سر آخر با گفتن این که "من یک تدارکات چی بیش نبودم" به پایان می رساند.

 اینک نیز نیاز است که به اصلاح خواهان پیشین حکومتی که سرشان به سنگ واقعیت خورده است و کوشش می کنند به تمامی از گذشته خود دور شوند چند نکته را یاد آور شد:

1 ـ به خاتمی اعتماد ی نیست وحساب خود را بایداز او جدا کرذ. مهندس موسوی که هم چنان در میان هواداران جنبش سبز جایگاه ویژه ای دارد، بسیار قابل اعتمادتر و درست کار تر از محمد خاتمی است. 

2 ـ به هیچ رو در انتخاب های نمابشی/فرمایشی نباید شرکت کرد. شرکت در انتخابات قلابی مجلس فرمایشی، پذیرش کودتا و کودتاگران است و بی هیچ تردید دوری از مردم خون به دل و بیزار از حکومت را در پی دارد. شرکت در انتخابات مجلس فرمایشی، شرکت در بازی باخت است و هرگز بردی نخواهد داشت.

3 ـ با همه توان هرجا که شدنی است و بسته به وضع روزایران امکانی وجود دارد، باید ناگفته ها را به مردم گفت و دو باند خامنه ای واحمدی نژاد واوباشان آنان را افشا نمود.

4 ـ اصلاح خواهان پیشین، می باید  تردیدرا به کناری نهاده و خود را از دام و بند"رهبر گرامی" تبه کار به در آورده، هم خوان وهم راه با مردم با همه توان در به زیر کشیدن حکومت خون ریزاو کوشش نمایند.

این چنین باید گذشته ناراست خود را درست نمود واعتماد مردم را به دست آورد.

جنگ برای ایران ویرانگر است

در روزگار بسیار خطرناک امروز، نشانه های یورش نظامی به ایران به خوبی دیده می شود. حکومت اسلامی در انزوای شدیدی به سر برده و محکومیت ها و تحریم های هر چه گسترده تر و هر روز افزون تر، بارزترین نشانه "اجماعی جهانی"بسیار جدی تر و فراگیر تر از گذشته در برابر حکومت مافیایی اسلامی است. هر ایرانی آزادی خواه ومیهن دوستی در هر حا که باشد برای پیش گیری از درگیری نظامی خونینی که بیشترین آسیب وویرانی های دهشتناکش اش برای ایران ومردم ایران خواهد بود، باید در بر اندازی این حکومت آدم خوار وبد نام وبی آبرو، هر کار که می تواند حتا اگر بسیار ناچیز هم باشد، انجام دهد. نباید اندک اهمیتی به بلوف های حکومت در باره توانایی های خود داد. حکومت به هیچ شکلی نه از توان نظامی درخوری برخوردار است و مهم تر ازآن نه توانایی برانگیحتن پشتیبانی گستزده مردمی در درون ایران را دارد. در بیرون از مرزها به ویژه در منطقه نیز همان گونه که دیده می شود، بزودی دیگر هیچ گونه پشتوانه قابل توجهی نخواهد داشت. اینک پایگاه اصلی یاری رسانی به آتش افروزی هایش در منطقه یعنی سوریه نیز بزودی از دست رفته است و اکنون حتا حماس دست پروده اش نیز که دریاقته است آینده ای نه برای بشار اسد و نه برای شیخ خامنه ای وجود دارد، در راه سرپیچی و دور شدن از حکومت اسلامی گام بر می دارد.

نیاز به شفاف بودن

یکی از راه های سازماندهی وجلب اعتماد مردم خون به دل، در هم شکستن تقدس های قلابی از آن میان در باره شخص علی خامنه ای و مقام الهی مسخره ای است که برای این شیخ تبه کار ساخته اند. باید در این باره هر جا شدنی بود از خواست محاکمه او و دستیارانش به عنوان "جنایت کاربر علیه بشریت" گفت. این کار نیاز به شفاف سازی از سوی کسانی دارد که روزگاری در خدمت حکومت بوده و اینک با مردم هم راه شده اند و از فراوان رویدادهای پشت پرده با خبرند. پشتیبانی مردم از آن ها، خود بزرگترین نیروی پاسداری از ان هاخواهد شد. به آزاده مردی چون استاد شجریان نگاه کنیم که هرگز در برابر این حکومت آدم خوار تسلیم نشد و سخنانش را هم آشکارا گقته و می گوید. آن چه او را نگاه داشته است محبوبیت، هواداری و پشتیبانی فراوان مردم از اوست. با او نمی توانند چون دیگران بر خورد کنند چون در دل مردم جادارد واز واکنش مردم در برابر آسیب به او هراس دارند و آن را به سود خود نمی بینند.

پایه و آغاز انجام این مهم، نخست فاش گویی در باره خود و شفافیت با خود است. می بایداز ناگفته ها در باره خود گفت وآغاز کرد. با وجود ایرادهایی که به شیوه نامه نگاری محمد نوری زاد به "رهبر گرامی" می توان داشت ولی او خود را و اشتباه های خود را نیز فاش نموده و به این بهانه، هم به گونه ای رهبر گرامی را افشا می کند و هم در باره خود شفاف سازی می کند که از این دیدگاه ارزشمند است. اگر توانستیم با خود شفاف و رو راست باشیم، با مردم هم چنین خواهیم بود.