تبت یدا ابی  لهب و تب. ما اغنی عنه و ما له کسب(قرآن).

وقتی در حکومت بنام خدا و قرآن بشود با یک فتوا از خوردن«بستنی با روکش طلا» امساک کرد،به طریق اولی بورژوا کمپرادُرهای مسلمان و نو کیسه جمهوری اسلامی هم        می توانندباپرداخت خُمس،مال مشکوک به حرام خودراطبق فتاوی احکام رساله های عملیه مراجع تقلید،آنراتطهیروخیال خودرا هم ازناحیه عقوبت دنیوی(دولت اسلامی)وهم اخروی(روز قیامت) آسوده کرد؛و وُجدان دَرد هم  نگرفت!

قدرت اضافه وبی حساب وکتاب،بعلاوه ثروت اندوزی درپناه قدرت،اگروالی حکومت علی(ع) هم که باشی ودائم فرمان علی(ع)به مالک اشترراهم ازبلندگوی نظام فریادبزنی،بی شک درخفا برسفره معاویه خواهی نشست!

دزدی درحین انجام سرقت،توسط برخی مشاهده شد؛آن عده فریاد زدند:آهای دزد! آن سارق پا به فرار گذاشت و در یک فرصت مناسب مخفی و سپس در پشت سر آن عده با آنها همراه و همدل شد و فریاد زد:آهای مردم! بگیرید این دزد نابکار معلون را؟!

وقتی قانون حسابرسی و حساب کشی در چارچوب«نظارت استصوابی»باشد،مثل آن است که گوشت را دست گربه داده باشیم و بگوئیم ازآن حفاظت کن!

لذا هر چند«فاضل خداداد»ی هم قربانی و اعدام شد،اماهمچنان«رفیق»های گلستان و گرمابه در سایه«تجارت استصوابی»همچنان مشغول به کسب مال حلال خواهند بود!؟و از آنجاکه بالاخره گاهی بوی گَندومُشمئزکننده تجمیع قدرت وثروت،عوارضش را درخوردن «بستنی باروکش طلا»،مُشام راآزارخواهدداد،برای آنکه بایک تیردونشان هم زده شود،و از آن استفاده بهینه هم درامراقتصاد،و هم درامر سیاست کسب گردد،وبرخی هم این در وسط برای مردم  قهرمان شوند!!باکشف اختلاس جدیدی که اخیراازبانک صادرات(که آن اختلاس قبلی والبته علنی شده سالهای  قبل،انگشت کوچیکش هم نمی شود)شد، برای تعمیم شور و هیجان سیاسی در آستانه انتخابات،و برای باطل کردن سِحر فتنه اخیر جریان انحرافی رَمالها و جِن گیرهای عرصه سیاست،به عنوان یک برگ برنده توسط بخشی ازحاکمیت-که البته خودشان نیزسالهاست که کَنگرخورده و لَنگر انداخته اند-رو   می شود!

حکایت«لاس وگاس»اختلاس های کلان درنظام ج.ا.ا.،به دوره اقتصادجنگی و با کلاه گذاشتن بر سرمردم بینوا،بااسم وعنوان شرکت های مضاربه ای آغاز شد.

مضاربه یک قاعده فقهی درمناسبات اقتصادی است که درحوزه تدریس می شود و در ارکان اقتصادی نظام ج.ا.ا.اهمیت ویژه ای دارد!یعنی یک طرف قرارداد،ازسرمایه طرف دیگر استفاده می کند،به این شرط که درسود و زیان آن هم شریک باشند،تا بوی رِبا ندهد.

اماازقرارمعلوم دراین30سال سرمایه گذارها-که مردم عوام باشند-همواره فقط در زیان شریک بوده اند!

بانکها به تأسّی ازهمین شیوه،خودبه دریافت پس اندازهای مردم کردند.وبرای توجیه شرعی آن ازباب اینکه غیرربوی نباشد،گفته شدچون بانکهاهیچگاه ضررنمی کنند،ازپیش حداقل  سودوبهره بانکی رادراختیارمشتریان خودقرارمی دهند.

شرکتهای مضاربه ای که ازآنزمان مثل موروملخ تأسیس شده بود،جمع وجایش را به بنیادها و صندوقهای اعتباری وقرض الحسنه وبانکهای خصوصی(که باکمک بانکهای دولتی بوجود آمده اند)داد.

آنهاباپرداخت جوایزی-که گاهی فقط عنوانش باعث سوت کشیدن مغزمی شودوبوی غَش درمعامله رامی دهد- مردم رابخاطر«جایزه ای برای زندگی»[1]به سمت بانکهاکشاندند، و از این راه توانستند سرمایه های کلانی را در اختیار خود قراردهند.

اماازآنجاکه هیچگاه دراین سالها حسابرسی وحساب کشی درستی  نبوده،وامهای کلان وتریلیونی اش مال خواص بود،و وام دو،سه میلیونی اش-آنهم باانواع دنگ وفنگ-برای تازه دامادها و تازه عرو س ها!

وام هایی برای خودی هایی که درجریان خصوصی سازی اقتصاد،خصوصی شدند؛البته تاآن هنگام که جزو خواص باقی بمانند و غیر خودی نشوند!و برای«آنالیز» شده های نهادهای قدرت که در وقتش هم گوشت قربانی می شوند؛مثل عباس پالیزدار!

بورژوا کمپرادُرهای مسلمان و نوکیسه ای که غالبادرحاکمیت  حضوردارند.آنهاباکمک چند تبصره وبخشنامه و تفسیری که  ازاصل44 قانون اساسی شد و دولت را موظف کردکه نظام افتصادی کشور رابه سمت خصوصی سازی ببرد،ازاین رانت شرعی وقانونی نهایت استفاده بهینه را کرده و ازخود میلیاردهایی ساختندتابتواننداز کیسه دولت مثلاسهم 50درصدی مخابرات رابخرند،ویابانک تأسیس کنندوبا همین شیوه وازپولهای مردم وازجیب دولت ومردم،پول پاروکنند!

اینهاکسانی هستندکه به خوبی می تواننداز«رانت قضایی» استفاده کنند:اصطلاحی که پیشترسیدمحمودهاشمی(رئیس سایق قوه قضائیه)عنوان کرد و گفت:«‌رانت‌قضائی‌‌بسيار مفسده ‌انگيز‌‌‌است،تا جائی ‌كه ‌‌دختر 13ساله‌ای ‌را بخاطر زندانی ‌‌بودن ‌پدر و مادرش‌ به ‌فحشا ‌كشانده ‌است».

مسیر اختلاس با شرکت مضاربه ای معروف،یعنی «سحر و الیکا» علنی شد:پرداخت سودهای کلان به پس اندازهای مردم!

بعدبنیادی به نام «بنیادنبوت» به مدیریت فردی بنام «قمی» متهم به سوء استفاده مالی کلان از مردم شد.او دردادگاه های متعددوپر سر و صدا ابتدا به حبس و سپس به اعدام و درنهایت به یک حبس جزیی  محکوم شد و بعد هم  رفت پی کارش...!

فاضل خداداد(سرمایه گذارخارج نشین)که باکمک رانت قدرت ازطریق اخوی«محسن رفیق دوست»(راننده حامل خودروی امام در زمان ورود ایشان به ایران، مدیر تداکات سپاه، وزیر اسبق دفاع و سپاه،ورئیس اسبق بنیادمستضعفان ورئیس وازاعضای هیأت مدیره مؤسسه یاس ومؤسسه غیرانتفاعی که درجهت خدمت به محرومین وفقراو  مستمندان تاسیس کرده است)اختلاسی کرده بود،اعدام و «رفیق دوست»شریکش،ماند.

باز در راستای تسویه و تصفیه حساب های سیاسی و معرفی دانه درشت ها برخی ‌شهرداران ‌‌مناطق ‌تهران ‌به ‌جرم ‌‌تبانی در مفسده‌‌های‌ اقتصادی ‌دستگير می‌شوند. سرانجام،‌يك ‌چهره ‌بسيارمعروف‌(آقای ‌كرباسچی‌‌،‌شهردارتهران)‌در اين ‌پرونده‌(كه‌ رئيس‌ ‌پيشين ‌قوه‌قضائيه ‌-آیت الله یزدی-آنرا‌ يك ‌‌پرونده ‌ملی ‌عنوان ‌كرده بود)‌دستگير،‌محاكمه ‌وبه ‌زندان‌ و ‌پرداخت ‌جريمه ‌و انفصال ‌ده ‌ساله ‌از مشاغل ‌دولتی ‌محكوم ‌‌‌می‌‌شود.در اين ‌ارتباط ‌‌يك ‌شور سیاسی برپاشد.وآنچنان ‌ذوق ‌زدگی ‌‌‌سياسی ‌ايجاد‌كرد‌،كه ‌دراين‌ارتباط ‌‌‌‌برای ‌پرداخت ‌محكوميت ‌‌جزا‌ی نقدی ‌ايشان‌،يك ‌‌حساب ‌پس‌اندا‌ز ‌مردمی‌، ‌‌برای ‌جمع‌ آو‌ری‌اعانات‌ مردمی دربانک مفتوح می شود؛گفته‌‌ شد:‌در اين ‌حساب‌پس‌انداز(كه ‌از جيب ‌مردم بود!) بيش‌ از ‌آن‌ مقدار ‌‌جزای ‌‌‌نقدی ‌محكوم ‌شده‌،به ‌اين ‌حساب ‌پول ‌واريزشده است!که البته پس ازمدتی حبس،جزایری نقدی ایشان(به غیراز انفصال ازخدمات دولتی)،توسط رهبری بخشوده می شود!

و باز پس از مدتی یک بورژواکمپرادُر مسلمان بنام «شهرام جزایری» که بخشی از اموال خودش را هم به قصد «هِبه» در اختیار افراد سرشناش از جناح چپ و راست قرار       می داد، دستگیر و او نیز این بارقربانی می شود.[2]

اکنون و در مورد اخیر باید منتظر باشیم تا قربانی این اختلاس رسما در محاکمه ای علنی و به ریاست محسنی اژه ای(دادیارخیلی اسبق وزارت اطلاعات در دادگاه انقلاب،و رئیس اسبق دادگاه ویژه روحانیت،و وزیر سابق اطلاعات و دادستان فعلی کل کشور در دوره ریاست آیت الله لاریجانی برقوه قضائیه، محاکمه و به سزای اعمال اختلاس نان آورش که لابد کلی هم شغل ایجاد می کرد،برسد!

آنچه که در میان همه هیاهوهای  سیاسی این سالها -که گاهی در راستای جنگ قدرت و تسویه و تصفیه حساب های سیاسی  مطرح  می شود-مهم است،این است که در زیر سایه ولایت مطلقه فقیه که همان سایه خداست، رانت خواری واقعا خوشمزه است.[3]

«مُحتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت///مست گفت:ای دوست این پیراهن است افسار نیست///...................................گفت:باید حَد زند هشیار مردم مست را /// گفت:هشیاری بیار اینجا کسی هشیار نیست»(پروین اعتصامی).

والسلام 30شهریور90

محمد شوری(نویسنده و روزنامه نگار)