یادم هست  که در دبستان آموزگاری داشتیم که درس دینی  واخلاق میداد .همیشه از پاکی میگفت و دوری از دروغ را به ما نصیحت میکرد.از امانت داری میگفت،بخصوص میگفت مال یتیم واز دنیا رفته را خوردن زشت ترین کار است .میگفت غیبت نکنید .

یکی از دانش آموزان از او پرسید غیبت یعنی جه ؟

آموزگار دینی جواب داد : غیبت یعنی پشت سر کسی حرف زدن یا حرف کامل او را نزدن که در کنارت حضور

ندارد،بخصوص اگر از دنیا رفته باشد ودستش از این دنیا کوتاه باشد.بعد ها وقتی مدیر دبستان از دنیا رفت،گاه

گاهی از او چیزهائی میگفت که یا واقعی نبود ویا سروتهش را زده بود.

یک روز یکی از دانش آموزان نخاله (به اصطلاح سیاسی مچ گیر) کلاس دستش را بالا برد وگفت:" آقا معّلم "

شما که دارید پشت سر آقا مدیر مرحوم که دستش هم از دنیا کوتاه است غیبت میکنید ،مگه خودتون نگفتید که غیبت بد است ؟

آقا معلّم گفت :" تو ساکت باش! اوّلا من آقا معلّمم ،ثانیا من از همۀ شماها بزرگترم ".

بعدها که بزرگتر شدیم  وکمی هم سیاسی ،فهمیدیم که در دنیای سیاست "غیبت" تقریبا همان سانسور

است،که البته بزرگترها حقّ دارند این کار را بکنند!؟

تازه بعد از آن، حرف مادر بزرگم را بیاد آوردم که می گفت :

 جوون : "سیاست پدر مادر نداره ".

حالا با هم این ٢ فایل را ببینیم  وخوب گوش کرده و سپس آنها را با هم مقایسه کنیم :

http://www.mojahedin.org/pages/linksdetails.aspx?downloadfile=../links/other/891114_zahra.flv*4884

http://www.youtube.com/watch?v=8eBPmUPA6J4&feature=player_embedded

البته آن مادر بزرگ، نصیحت زیر را هم با مضمون زیربه من سفارش می کرد :

هرجا نا حقّی دیدی ساکت نشو،بخصوص نسبت به دوستانت،چرا که سکوت تو بیانگر تشویق آنها به ادامۀ کار ناحقّشان است ودر نتیجه آلوده شدن به دشمن مشرکتان است .

با درود به روح بزرگ زهرا بهرامی .

مرگ بر علی خامنه ای ولعنت بر خمینی

                                      م- ت اخلاقی

                                       ١٥ بهمن ١٣٨٩