بی خبر و بدون تبلیغات شورید ،بی خبر  و بدون تبلیغات  حقه بازانه مرسوم در دنیای کثیف سیاست، از سرسخت ترین مخالفانش به دفاع برخاست ،جان هزاران زندانی سیاسی را از اعدام حتمی نجات داد .با صداقت وب ا شهامتی بی باکانه بر اشتباهات خویش انگشت گذاشت و تا آنجائی که توانست و از دستش بر می آمد در جهت اصلاح آنها کوتاهی نکرد ،وبا نه گفتن به در دست گرفتن رهبری کشوری به وسعت وعظمت ایران ،که خیلی ها برای رسیدن به آن همه شکل ، پشتک و واروئی زدند و می زنند،به اثبات رساند که روحانی‌ی بزرگوار، و بالاتر از همه انسانی آزاده و با شرف بود ، در برابر اعد امها ایستاد و جانشینی  خمینی را با دفاع از مظلومان بر چهره او تف کرد .

و سرانجام  با همان فروتنی که در حیات بود ، چشم از جهان فروبست .

هم  از با صطلاح دوست خورد وهم از دشمن ،چه جوکهائی (لطیفه) که در باره این مرد  بزرگ بر پا نکردند ، حساب  لات ولمپنهای بی پرنسیپ جداست ،اما به آنهائی که سیاست جهان را مدعیند چه باید گفت ؟

مگر تاترهای آنچنانی  و متلکهای سیاسی بر علیه او برپا نکردند ؟ 

مگر صدای او را به تمسخر  نکشیدند ؟

مگر فتواهای ناروا از جمله تجاوز به دختران باکره را قبل از اعدام بر پای  او ننوشتند ؟

و مگرهای دیگر،

این انسان شجاع و صادق  سالها بود که در تاریکی و درسکوت در داخل میهن بر علیه حاکمیت می شورید ، اما اختناق جهنمی حاکم بر میهن ویکدنگی وخودمحوری اپوزیسیون خارج از کشور بر او مجال نمیداد که صدای خویش را بلند تر کند،دلیل این ادعا اینکه می بینیم که با شروع جنبش سبز که خود اویکی از حامیان اصلیش بود ،آنچنان در این فرصت کوتاه بر تاروپود این رژیم شورید که امان ازکف خامنه ای در رفت .

از  خامنه ای وامثالهم بیش ازاین انتظاری  نبود ونیست ،اما آنهائی که مدعی انصاف وعدالت و اسلام صد در صد مخالف خمینی و کپی(رونوشت) رنگ باخته اش خامنه ای هستند ،در رابطه با شهامت وصداقت این مرد خدا چه موضعی گرفتند ؟

او را  آقای منتظری خطاب کردند،گناهان وخطاهایش را در زمان خمینی زیر ذربین  بردند .اگربی انصافی نکرده باشم ،تقریبا  همان حرفهای خامنه ای بود،با یک تفاوت جابجائی مرحله ای ،خامنه ای ابتدا محسنات آیت لله منتظری را گفته بود،وسپس نقصیات وخطاهای او را، اما اینان بالعکس .

اگرآیت  الله منتظری اسقفی  ویا لردی بود که با امضایش جان فقط  چند انسان را به اندازه انگشتان دست  از مرگ نجات داده بود ،برای او چه میکردند ؟

آیا تند یس(مجسمه مقدس) اورا برپا نمی کردند ؟

واگر  آخوندی سنتی وحتی بی خبر از مسائل ایران،برای حمایت از آنها دستکی تکان داده بود،آیا او را آیت الله العضمی خطاب نمی کردند ؟

باید  از خود آیت الله منتظری آموخت وکمی شجاعت و صداقت او را داشت ،و با شهامت در برابر ملتی که اورا بخاطراین دو مشخصه اساسی می ستود ،به اشتباهاتی که در رابطه با این مرد خدا کرده اند ،اعتراف کنند .

روحش  شاد و شهامت وصداقتش  پر رهرو باد .

                                                 م – ت اخلاقی

                                                ۲دی ماه ۱۳۸۸