اطلاعيه دبيرخانه شوراى ملى مقاومت حمله به اشرف-شماره 76

مما نعت نخست وزیری  عراق از خاکسپاری پیکر شهیدان در اشرف

دو  هفته پس از شهادت 9مجاهد خلق در

جنايت عليه بشريت در اشرف،

خاكسپارى پيكرهاى شهيدان هنوز

امكانپذير نشده است. 

  اطلاعيه دبيرخانه شوراى ملى مقاومت حمله به اشرف-شماره 77

  فراخوان مجدد در پى ديدار هيأت ملل متحد از اشرف به ملل متحد، ايالات متحده، اتحاديه اروپا و اتحاديه عرب براى حفاظت از اشرف توسط يك نيروى بينالمللى

روز گذشته آقاى جف مورل، سكرتر مطبوعاتى وزارت دفاع آمريكا، در پاسخ به درخواست كميته بينالمللى حقوقدانان براى دفاع از اشرف مبنى بر به‌عهده گرفتن حفاظت قرارگاه اشرف از سوى نيروهاى آمريكايى و تنقيد از بىعملى آنان در يورش اخير نيروهاى عراقى به ساكنان اشرف گفت:”وزارت دفاع ايالات متحده تحت پيمان امنيتى واشينگتن با بغداد…، اختيارى براى به‌دست گرفتن كنترل كمپ اشرف ندارد 
اما ما به خاطرنشان كردن التزامات بينالمللى دولت عراق مبنى بر رفتار هر چه انسانىتر با كساني كه كماكان در اين كمپ اقامت دارند، ادامه مىدهيم“.

برای  مشاهده کامل متن این  ٢ اطلاعیه میتوان به آدرسهای زیر  مراجعه کرد : 

http://www.mojahedin.org/pages/detailsNews.aspx?newsid=45278

http://www.mojahedin.org/pages/detailsNews.aspx?newsid=45277

مفهوم وعصاره ٢ اطلاعیه بالا نشان میدهد که برنامه آینده(خط) دولت عراق(به نیابت از رژیم جمهوری اسلامی ایران) ،البته  با چراغ سبز آمریکا ،تهاجم حداکثر به اشرف است . 

اما :

اشرف  کجاست ؟

اشرفی کیست ؟

جواب  وتشریح این ٢ سوال برای تفهیم بحث بسیار ضروری است،لذا بطور خلاصه به هر کدام در زیر پاسخ داده میشود .

۱ – اشرف را همه، بخصوص بعد از جریانات اخیر،یعنی بعد از تهاجم نیروهای عراقی بتاریخ ۳ شنبه ٦ مرداد ۱۳۸٨بخوبی می شناسند .

هنگامی که به "همه " اشاره میشود ،منظور اکثریت جامعه سیاسی،بخصوص جامعه سیاسی ایرانی خارج کشور است ،لذا از توضیحات جغرافیایی وچگونگی شکل گیری آن خود داری میگردد .

٢ – اشرفی کیست؟

بطور کلی اشرفی به اعضای سازمان مجاهدین خلق اطلاق میشود، که برای نبرد جبهه ای با رژیم خمینی(رژیم جمهوری اسلامی ایران) در محلی بنام قرارگاه اشرف،در عراق در استان دیالی (۱٢٠ کیلومتری خاک ایران ) تجمع کرده ا ند .

لازم به ذکر است که بعد از خلع سلاح اشرفیان توسط نیروهای متجاوز آمریکایی به عراق ،این مکان به محلی کاملا غیرنظامی تبدیل شد،واز آن پس شهر اشرف نامگذاری گرد ید .

ترکیب اجتماعی ساکنین اشرف بطور مختصر به شکل زیر است :

۱ - اعضای قدیمی سازمان مجاهدین که اکثرا از زندانیان سیاسی زمان شاه هستند .

٢ – جوانان فعال در دوره به اصطلاح "انقلاب ۱۳۵٧ " که اکنون به سنهای حدود ۵٠ سالگی رسیده وخود منبعی از تجارب هستند .

۳ – بخشی از ایرانیان ناراضی خارج از کشور که بدلیل اختناق حاکم بروطن،تبعید اجباری را برگزیده بودند،ونیز بخشی از ایرانیانی که برای تحصیل به خارج کشور عظیمت کرده بودند .

۴- نظامیانی که در عملیاتهای مجاهدین ،با پرچم " ارتش آزادیبخش " برعلیه نیروهای رژیم  به اسارت مجاهدین در آمده ،ودرمرحله آزادی ،دربین انتخاب ۳راه( ماندن در ارتش آزادیبخش،رفتن به ایران،ویا درخواست پناهندگی به یکی از کشورهای اروپایی از طریق UN (دفترسازمان ملل متحد در عراق) ،پیوستن به مجاهدین را انتخاب کردند .

۵-  نظامیانی که طی جنگ "خمینی " با عراق ،به اسارت ارتش عراق در آمده بودند ودر اردوگاهای اسرا بسرمی بردند ،وخود داوطلبانه به ارتش آزادبیخش،مجاهدین پیوستند،که اکثرا از موضع سوء استفاده از امکانات مجاهدین،به قرارگاه اشرف سرازیر شده بودند ،اینکه میگویم سرازیرشده بودند،خود شاهد این ماجرا بودم ،به جز عده کمی،اکثرا برای استفاده از امکانات مجاهد ین پا به قرارگاه نهاده،ودر این زمینه چه هزینه های مالی سنگینی (ازجمله هزینه های پزشکی)که بر دوش سازمان مجاهدین افتاد .از این طیف آخر، بخش کثیری از آنها،بعد از برقراری آتس بس درجنگ خمینی وعراق ،به ایران برگشتند(در این زمینه سازمان مجاهدین حداکثرهمکاری را با نهادهای بین المللی انجام داد ) ،عده قلیلی از آنها با اختیار،ماندن  در نزد مجاهدین را برگزید ند .

٦ – بخش جوان کنونی اشرف که اکثرا فرزندان اعضای مجاهدینی هستند که در مقطع تجاوز اول ارتش آمریکا به عراق،همه کودکانی بودند با سنهای مختلف که به خارج،از جمله اروپا وآمریکا نقل مکان داده شد ند،به اضافه درصدی جوان که از داخل ایران واز طریق مرز کشورهای همجوار به مجاهدین پیوستند(قبل ازتجاوز آمریکا به عراق ) .

تک تک این افراد مستقر در اشرف،با هزاران خون دل وپس از فراز و نشیب، به مجاهدینی تبدیل شده اند که گوش به فرمان رهبرخود، آماده برای هر فرمان وفداکاری در راه آزادی وطن هستند ،برای بهترروشن شدن ارزش این انسا نها ،به سخنان آقای مسعود رجوی در نشست توجیه عملیات فروغ جاویدان در زیر اشاره میشود،تا ارزش آنها را از زبان خود ایشان بدانیم ،وی میگوید :

.... تک تک شما،چه آنهایی که قبل از سال ۵٠ .چه آنهایی که از زندانهای شاه با یکدیگرهمرزم وهمسنگربودیم،چه آنهایی که در زمان حکومت خمینی به سازمان پیوستید،چه آنهایی که امروز از این یا آن کشور آمده اید وچه آنهایی که در بین راه درمحورها وشهرهای مختلف به ما خواهند پیوست ،آری شمارا من بهسادگی پیدا نکرده ام ،تک تک شما را از پس هفت دریای خون،وراهی چندساله ،که آن را با کفش وکلاه آهنین وپولادین طی کرد یم ، ازلا به لای انبوه ابتلا ئا ت،نشیب وفرازهای سیاسی وانبوه بالاوپائینهای زمان،رشیدترین پاکبازترین،قهرمان ترین،جانان ترین،شکوفاترین وآگاه ترین فرزندان خلق ایران پیدا کرده ام .اگر بهتر از شما وارزشمندتر از شما می بود واگر ستود نی تر از شما می بود،حتما در جای دیگر تشکلش را می دید یم .

پس یک گنجینه عظیم وتاریخی وبزرگ ودر بعضی موارد چه بسا غیر قابل جانشین سازی،گرانتر از همه مالتجاره های موجود در عالم،ذیقیمت تر،زیباتر،تحسین بر انگیزتر،این جا هست که من بایستی،در این تصمیم گیری ،یکبار از تک تک جواهرت بی همتای این گنجینه دل بکنم .اما اگر که مجاهدین به خدا وخلق وتاریخ وبه سرنوشت تابان وشکوفان خلق قهرمان ایران،بعد از اینهمه رزم ورنج،بعد از این همه خون وفدا،پاسخ نگویند،چه کسی پاسخ خواهد گفت ؟ بنابر این فقط یک جمله می گویم ومی گذرم.نه خطاب به شما،خطاب به خدا،وخطاب به خلق وتاریخ،که بار خدایا،شاهد باش،شاهد باش که تمامی سرمایه مان را که محصول ربع قرن رزم و رنج مستمر هست،تقدیم تو وخلقت کردیم. انک انت السمیع العلیم .

با توجه به توضیحات بالا وبویژه توضیحات خود آقای مسعود رجوی فقط تا مقطع فروغ( گنجینه عظیم)،باید پذیرفت که این جمع با تجربه،با هزاران خون دل ،وهزاران رنج ناگفته به این مرحله رسیده اند، ویکی از نمودهای بارز این جمع اشرفی،قدرت خلاقیت وسازندگی آنهاست ،نمونه عینی این توان در مقابل چشم ،همین قرارگاه اشرف است ،باور کنید یک خرابه در وسط بیابانی خشک وبی آب وعلف بود که الان به یک شهر مدرن تبدیل شده ،در حال به عکسهایی که از اعتصاب غذای ساکنین اشرف پس از تهاجم نیروهای عراقی بر روی سایت مجاهدین مشاهده میشود نگاه کنید ،چیزی در حد اعتصاب در یکی از شهرهای اروپایی است،ویا بقول یکی از هنرمندان عضو شورای ملی مقاومت،تبدیل ارتشی زرهی به چنین نوازندگان زبردستی،ناشی از توان قدرت وخلاقیت این جمع،یعنی همان" گنجینه عظیم" است( تعبیری که خود آقای مسعود رجوی دارد) .

در تهاجم ارتش "دمکراسی بخش " آمریکا به منطقه که در عراق زمین گیر شد،این قرارگاه با زندگانش ورفتگانش بشد ت بمباران شد،وسپس خلع سلاح گردید .

اما :

من شنیدم که در مقطع بمباران و خلع سلاح،آقای مسعود رجوی(گویا طی نشستی،یا پیامی)،به اشرفیان چنین گفته :

من بین مجاهد وسلاح مجاهد ،مجاهد را انتخاب می کنم .

ازایشان هم ،غیر از این انتظارنبود، چون بدون تردید در برابر ارتش بیرحم "دمکراسی "  همه قتل عام میشد ند،وازاین "گنجینه عظیم" چیزی برجای نمی ماند،بجز یک خاطره عاشورایی(در فرهنگ اسلامی) وحماسی(درفرهنگ ایرانی) ،که هیچ دردی را دوا نمیکرد،تاریخ کشورما به اندازه کافی از این عاشوراها وحماسه ها  زیا د دارد،از یاد نبریم که اشرفی ابتدا ایرانی است وبعد مسلمان ومتعلق به همه ایرانیان، و ایران دیگربعداز اینهمه حماسه وفداکاری صد ساله،بی نیازبه عاشورا وحماسه است،ایران وخلق رنجدیده آن به فاتحینی نیازمند است که در کنار دیگرمیهن پرستان در فردای سرنگونی،آبادی را به ارمغان بیاورد.

وتازه سلاح بدون مجاهد ،هیچ کاربردی ندارد ،مگر تزیین موزه های تاریخی .

اشرف که زادگاه اشرفیان است(بطور سیاسی ونظامی)،بسیار عزیز،ودل کندن از آن(فقط به لحاظ عاطفی ) سخت است،ومیدانیم که دل کندن از خانه ای که آنرا با رنج وخون دل سا خته ایم ،انصافا دردناک است،ولی به این شرط  که خانه در خاک اجدادیمان باشد،ونه در خاک دشمن .

تمامی این توضیات بالا به عنوان مقدمه نگارش شد ،تا سوال زیر را، که سوال سخت ودردناکی است،پرسیده شود،که اگر اجباربیرحم حاکم شود کدام را باید انتخاب کرد :

اشرف یا اشرفی ؟ 
 
 

نکته،هرکه قصد توهین به جرم نوشتن این چند سطر را  دارد، لطف کرده به اشرفیان در عراق بپیوندد. 

توپای به ره نه و خودهیچ مپرس                  خود راه بگویدت که چون باید رفت 
 

         م- ت اخلاقی

        ٢٢ مرداد ۱۳٨۸