حمله ترکيه به سوريه، اميدي تازه براي جهادگراه

به محض آن که دونالد ترامپ، رئيس جمهوري آمريکا فرمان بازگشت نيروهاي آمريکايي حاضر در شمال سوريه را داد، ترکيه به حمله به منطقه اي پرداخت که تحت سلطه شبه نظاميان عرب- کرد است. براي روشن کردن جنبه هاي ژئوپوليتيک اين تهاجم، اوريان ٢١ به گفتگو با صالح مسلم، سخنگوي «حزب اتحاد دموکراتيک»، فهيم تاشتکين، تحليلگر و روزنامه نگار، آجيت پولات، سخنگوي «شوراي دموکراتيک کرد در فرانسه» و رافائل لبروجاه، که در زير بمباران در قامشلو حضور دارد، پرداخته است.
CHRIS DEN HOND > 15 اكتبر 2019
 

ترجمه از فرانسه شهباز نخعی

عقب نشيني آمريکا در را به روي ترکيه مي گشايد

آجيت پولات، سخنگوي «شوراي دموکراتيک کرد در فرانسه» (CDK-F): «نيروهاي دموکراتيک سوريه» (FDS) و دولت خودگردان همواره تاکيد کرده اند که توافق هايشان با ايالات متحده فقط تاکتيکي بوده و مطلقا جنبه راهبردي نداشته است. ما مي دانستيم، که دير يا زود، ايالات متحده نيروهاي خود را بيرون خواهد برد. اما، امروز، احساس مي کنيم که به ما خيانت شده است. آمريکايي ها توافق هايي که درباره برقراري يک منطقه امن کرده بوديم را نقض کرده اند. «نيروهاي دموکراتيک سوريه» دقيقا به اين توافق ها عمل کرده و از دو نقطه مهم عقب نشستند: سرکنيه (راس العين) و جيري اسپي (تل ابيض) تا به نيروهاي ايالات متحده و ترکيه امکان گشت زني مشترک بدهند. خيانت آمريکا راه را براي عمليات ترکيه گشود. ترکيه يک هدف اصلي دارد که ازبين بردن دولت تکثرگرا، چند قومي و چند مذهبي اي است که در شمال و شرق سوريه برپا شده است. نتيجه مستقيم اين کار اين خواهد بود که نيروهاي جهادگر و تروريست تقويت مي شوند.

فهيم تاشتکين، تحليلگر و روزنامه نگار: اگر ترکيه بتواند منطقه شمال سوريه را تصرف کند، رجب طيب اردوغان براي عقب نشيني احتمالي نيروهاي خود ٣ شرط قائل خواهد شد. نخست اين که، از آنجا که دولت خودگردان کردها در شمال سوريه هرگز توسط کشورهاي منطقه و جامعه بين المللي به رسميت شناخته نشده، ترکيه اقدام به ازبين بردن نهادهاي دموکراتيک آن خواهد کرد. سپس، پيشنهاد خواهد کرد که نيروهاي جايگزين ارتش رسمي سوريه، يعني ارتش جديدي که ترکيه با نام «ارتش ملي سوريه» درحال تشکيل دادن آن است، به رسميت شناخته شود. سرانجام، اردوغان که موفق به سرنگوني بشار اسد نشده، تلاش خواهد کرد که سوريه را تجزيه کند. اردوغان روياي چندصدساله عثماني ها درمورد گسترش قلمرو، چنان که آتاتورک در سال ١٩٣٨ با بازپس گيري اسکندريه (هاتاي کنوني) انجام داد، را تحقق مي بخشد.

آماده سازي گروه هاي جهادگر توسط ترکيه

فهيم تاشتکين:گروه هاي شورشي اي که از تهاجم ترکيه حمايت مي کنند، شورشياني «ميانه رو» نيستند. اکثر آنها جهادگرند. بيش از ٥٠ سازمان (از جمله ترکمن هايي اند که همه نيز «راديکال» نيستند)، اما قدرتمندترين آنها ازنظر ايدئولوژيک و عملياتي سازمان هاي اسلامي مانند «القاعده»، «فتح الشام» (١)، «سازمان حکومت اسلامي» (داعش)، «حيات تحرير الشام» و... هستند. آنها اکنون درکنار ارتش ترکيه قراردارند. «ارتش ملي سوريه» که توسط ترکيه ايجاد شده و گرايش اسلامي دارد نيز از اين جمله است.

صالح مسلم، سخنگوي «حزب اتحاد دموکراتيک» (PYD)، که نيروي سياسي اصلي در شمال و شرق سوريه است: ما کساني که با ارتش ترکيه به سوريه وارد مي شوند را مي شناسيم. برخي از آنها در «داعش» فرمانده بوده اند، برخي ديگر از روستاهاي جيري اسپي (تل ابيض) مي آيند و کساني هستند که هنگامي که ما داعش را از منطقه بيرون رانديم به ترکيه گريختند. ساکنان اين منطقه آنها را به خوبي مي شناسند.

بديهي است که عمليات ترکيه موجب تقويت، يا در مواردي، ازخاکستر خود برخاستن گروه هاي جهادي خواهد شد. اروپايي ها مي بايد دراين مورد آگاه باشند. سوء قصدهاي انجام شده در خاک اروپا توسط کساني انجام شده بود که از سوريه مي آمدند و از ترکيه عبور کرده بودند. تقويت اين گروه ها بي گمان موجب انجام سوء قصدهايي ديگر در اروپا خواهد شد.

آنچه که در «عفرين» مي گذرد، نماد برنامه سياسي اي است که اردوغان براي سراسر شمال سوريه درنظر دارد. در ناحيه «عفرين» تغييراتي جمعيتي درجريان است و در اين شهر که ٩٥ درصد جمعيت آن کرد بوده، اکنون شمار کردها به ١٥ درصد رسيده است. اين امر نتيجه يک پاکسازي قومي توسط ترک ها است. کساني که از ادلب يا غوطه مي آيند و غالبا خانواده هاي جهادگراني هستند که با داعش يا جبهه النصره جنگيده اند. غارت، دزدي، تجاوز، دريافت غرامت دربرابر آدم ربايي چيزهايي است که درصورتي که ترکيه تهاجم خود را پيروزمندانه ادامه دهد، در انتظار سراسر شمال سوريه خواهد بود.

محاسبه خطرناک روسيه، ناتواني دمشق

فهيم تاشتکين:روسيه به شرطي از تهاجم ترکيه حمايت مي کند که محدود به شمال سوريه باقي بماند. به اين ترتيب، روسيه اميدوار است که کردها را در آغوش دمشق بياندازد و ترجيح مي دهد که به جاي ايالات متحده، ترکيه در سوريه حضور داشته باشد و درعين حال مي داند که زماني که ترکيه در شمال سوريه مستقر شود، به آساني از آن بيرون نخواهد رفت. اين امر سکوت مسکو را توضيح مي دهد. فزون بر اين، اخيرا بين روسيه و ترکيه توافق هاي اقتصادي اي نيز انجام شده است.

آجيت پولات: هدف اصلي روسيه تضعيف کردها و سپس، سازماندهي گفتگوها بين «نيروهاي دموکراتيک سوريه»ي تضعيف شده و رژيم سوريه است. اين قماري خطرناک است زيرا به گواهي تاريخ، ترکيه زماني که مستقر شود، به ميل خود پا پس نمي کشد. اما، مهم ترين موضوع براي روسيه اين است که ترکيه را از «ناتو» دور کند. براي انجام اين کار، روسيه حاضر است تا جايي که به حاکميت سرزميني سوريه مربوط مي شود، امتيازهايي بدهد.

صالح مسلم: همه مي دانند که رژيم سوريه تا چه حد ضعيف و وابسته به روسيه و ايران است. ايران، مانند اسرائيل، از حمايت روسيه از عمليات اردوغان ناراحت است و نسبت به حضور نيروهاي ترک درخاک سوريه اعتراض کرده است. هدف روسيه ايجاد تعادل منطقه اي بين ترکيه و ايران است و خواهان ايراني خيلي قدرتمند نيز نيست. ما اين امر را در زمان حمله به ديرالزور دريافتيم که روس ها از «نيروهاي دموکراتيک سوريه» خواستند که شهر، که سرشار از منابع گاز طبيعي است، را تصرف کنند. اين اقدام نظامي روس ها به زيان رژِيم سوريه و ايران انجام شد.

فهيم تاشتکين: موضع دمشق درمورد کردها اين است که: «نخست از شرّ نيروهاي آمريکايي خلاص شويد، بعد خواهيم ديد چه مي شود». اما کردها که هيچ تضميني ندارند که دمشق، مسکو يا تهران به آنها خودمختاري مورد درخواست شان را بدهند، چگونه مي توانستند از آمريکا بخواهند که نيروهاي خود را پس بکشد ؟ به علاوه، «نيروهاي دموکراتيک سوريه» خواهان خودمختاري نظامي هستند و اين چيزي است که ارتش رسمي سوريه حاضر به توافق درباره آن نيست.

دمشق منتظر زمان مناسبي است که نيروهاي خود را به شمال سوريه ببرد. درحال حاضر، تناسب نيروها به نفع آن نيست و در وهله اول مي تواند به اين اکتفا کند که ميدان نفتي ديرالزور را بازپس بگيرد. به نظر دمشق، تهاجم محدود ترکيه مي تواند مفيد باشد. کنترلي که «نيروهاي دموکراتيک سوريه» براين منطقه اِعمال مي کنند دمشق را ناراحت مي کند و حمله ترکيه بازپس گرفتن آن را براي دمشق امکان پذير مي سازد. موضوع زماني به بازي با آتش بدل مي شود که نمي توان دانست اردوغان قصد دارد عمليات خود را تا چه حد گسترش دهد.

«نيروهاي دموکراتيک سوريه» خواهان برقراري منطقه پرواز ممنوع هستند

رافائل لبروجاه، روزنامه نگار در قاميشلو: همه جا، هدف هاي نظامي وغيرنظامي، اردوگاه پناهندگان و زندان ها دارد بمباران مي شود. ارتش ترکيه و شبه نظاميان جهادگر به کندي پيش مي روند. مقاومت «نيروهاي دموکراتيک سوريه» شديد است. آنها مصمم به ايستادگي هستند اما برقراري يک منطقه پروازممنوع برايشان کاملا ضروري است. کشتاري وحشيانه به راه افتاده و مردم (نه فقط کردها) با نوميدي ناظر اين خيانت آمريکا هستند.

١- جبهه النصره سابق در سال ٢٠١٦ نام خود را به جبهه فتح الشام تغيير داد

 

 

منبع:پژواک ایران