حجاب بعنوان یک عامل اعتماد سازی در جامعه عمل کرد. این عامل باعث شد که اقشار مختلف چه سنتی ، چه مذهبی و چه روستائی بتوانند در جامعه حضور پیدا کنند و در دراز مدت باعث گسترش حضور اجتماعی زنان شد." این تنها بخش کوچکی از سخنان خانم عادلخواه پژوهشگر سیانس پو پاریس است،زنی که می گوید حجاب در ایران اجباری نیست، زنی که در اوج شلوغی های سال ۸۸ به احمدی نژاد نامه می نویسد و برایش عزتی مستدام آرزو میکند،زنی که به میهمانی رحیم مشایی میرود و ستاره ی تلویزیون های فرانسوی زبان در تحلیل اوضاع ایران ،به نفع حکومت ایران است ، خوشبختانه به یمن وجود اینترنت سند تمام صحبت های ایشان با یک سرچ ساده در گوگل موجود است ،اما از چند منظر پرداختن به موجودیت امثال عادلخواه ها بسیار مهم است،اول اینکه فریبا عادلخواه چگونه به چنین موقعیتی دست پیدا کرد ؟متاسفانه لابی حکومت توتالیتر ایران در فرانسه بسیار قدرتمند است ،سرمایه همیشه انسان هایی را پیدا می کند که با بهایی ناچیز تطمیع شان کند ، بنابر این کسانی مثل خانم عادلخواه تربیت می شوند ، مدام به ایران رفت و آمد می کنند ،در ایران اجازه ی تحقیقات ظاهرا میدانی می گیرند تا به عنوان پیاده نظام های فرهنگی ،به عنوان مهره های دست نشانده، گناه حکومت را به گردن فرهنگ جامعه ی ایرانی بیاندازند .انچه که در سیانس پو در بخش ایران رخ میدهد در سایر دانشگاه هایی که کرسی ایران شناسی دارند نیز صادق است، که ذکر نام و مثال در این مقال نمی گنجد . نظر شما را به نگاه ایو بونه رئیس سابق اداره ی ضد جاسوسی فرانسه جلب می کنم ،او می نویسد : « سازمان اطلاعات و امنیت ایران به کمک مجموعه‌هایی چون "سازمان اسلامی فرهنگ و اطلاع‌رسانی" وابسته به وزارت امور خارجه و وزارت ارشاد اسلامی، از میان به اصطلاح محققانی که خودشان به خودشان هاله‌ای از صلاحیت بخشیده‌اند، مانند برنارد هورکاد، آزاده کیان ـ تیبو و فریبا عادلخواه، عضوگیری می‌کند». بازگویی این جمله خاصه به دلیل جایگاه بامعنای نویسنده‌اش، و نه موضع‌گیری و نوع ارزیابی‌اش، دارای اهمیت است.

دوم : چرا رسانه های فرانسوی به جای دعوت از پژوهشگران برجسته و راستین به امثال عادلخواه تریبون میدهند ؟ بودجه بخشی از مرکز سیانس پو ،توسط وزارت دفاع و وزارت امور خارجه فرانسه پرداخت میشود، و بخشی از کار این مرکز اعزام پژوهشگران به رسانه هاست ، همه ی ما میدانیم که سیاست دولت فرانسه با حکومت ایران همواره سیاست مماشات بوده است ، تلاش دولت فرانسه ،همچون هر دولت بیرونی دیگری نه در جهت حقوق ملت ایران که در جهت حفظ منافع خود در منطقه است ،بنابراین سعی در پایین نگه داشتن تنش ها با ایران داشته و دارد ،اینگونه است که پژوهشگران راستین متهم به سیاسی گری میشوند و خانه نشین، اما عادلخواه ها روانه ی رسانه های فرانسوی میشوند تا افکار عمومی را تغییر دهند و مدافعان رژیم باشند ،در این میان فرانسه پاس کاری می کند ،و به گل هم دست می یابد .همین حالا بخش بزرگی از مردم فرانسه فکر میکنند حجاب در ایران یک امر فرهنگی ست .!!! فریبا عادلخواه عدم دسترسی زنان به پست های حکومتی را نه مساله ی قانون و حکومت، بلکه پدیده ای حاصل شده از فرهنگ جامعه ی ایرانی می داند ؟؟؟ باید از او پرسید آیا علت بازداشت او هم یک پدیده ی فرهنگی ست و نه مرتبط به حکومت ایران ؟؟ و یا صرفا بازی ست هماهنگ با اربابان قدرت محبوب او در ایران !!!
سوم : نگاهی به پدیده ی دستگیری ،یا گروگان گیری فریبا عادلخواه
مثل یک بازی و شوخیست که رژیم چنان مدافعی را دستگیر کرده باشد ، اگر فریبا عادلخواه در زندان است ،ما به عنوان مدافعین حقوق بشر از حقوق فردی او دفاع میکنیم ،به عقیده ی من اما چنین فردی که پژوهش را دکان دو نبشی می خواند برای عرضه ی متاع ، می تواند با هر دو طرف همکاری هایی کرده باشد ،برای اینکه جای پایش در صورت تغییر رژیم اینجا محکم باشد ،،و البته باج گیری و گروگان گیری رژیم ایران،و زورآزمایی اش بر هیچ کس پوشیده نیست ،سخن کوتاه شخصییت پژوهشی خانم عادلخواه قابل دفاع نیست ،حکومت دانشجونماهای بسیاری را که برخی هم از شاگرد های ایشان بوده اند وارد این عرصه کرده است ،به قول خانم عادلخواه : جوان ترها !
جمله ای که این روزها بعد از شنیدن خبر دستگیری فریبا عادلخواه بر لب دارم ،خود گویای همه چیز است : گذر پوست به دباغ خانه افتاد !!!
مهتاب قربانی

منبع:پژواک ایران