آتش افروزی مکن در خرمنِ افسرده‌ام

شور و شیدایی میفکن در دلِ آزرده‌ام

سرد و خاموش است شب‌ها، لخت و عریان روزها

من بهارانِ به آغوشِ زمستان برده‌ام

خسته از راهِ درازم، خسته از شیب و فراز

آشیان گم‌کرده، مرغِ باد و باران خورده‌ام

در دلِ توفان عنان درکش، منه پا در رکاب

گرد و خاکِ ره هنوز از پیشِ پا نسترده‌ام

شمع را آتش‌فروزی غیرِ خودسوزی نبود

آتش‌افروزی مکن در خرمنِ افسرده‌ام

منیر طه

 19 اکتبر 2018

منبع:پژواک ایران