درک بهار عرب، [نگاهي بر] «انقلاب بدون انقلابي»



درک بهار عرب، [نگاهي بر] «انقلاب بدون انقلابي» آصف بيات

Alain GRESH 

واقعا چه شده است؟ چگونه کار به اينجا کشيد؟ هفت سال پس از رويداد، از انقلاب هاي عرب چه باقي مانده است؟ اينها پرسش هايي است که جامعه شناس، آصف بيات مطرح مي کند و در اثري گاه مغشوش به آنها پاسخ هايي مي دهد که بي گمان موثرترين پاسخ هايي است که تاکنون داده شده است. او که پژوهشگري شناخته شده است، شاهد و ناظر دو انقلاب؛ در تهران در سال هاي ١٩٧٩- ١٩٧٨ هنگام سقوط شاه و در سال هاي ٢٠١٢- ٢٠١١ در قاهره [هنگام سقوط حسني مبارک] بوده و اين امر از او شاهدي ممتاز براي ترسيم تابلويي تطبيقي از اين دو رويداد مي سازد.

 
نويسنده 

Alain GRESH 

مسئول هيئت تحريريه لوموند ديپلماتيک و مؤلف کتاب اسراييل و فلسطين، انتشارات فايارد، پاريس ٢٠٠٢ اين کتاب به ترجمه آقای بهروز عارفی توسط انتشارات خاوران در پاريس به چاپ رسيده است.




آخرين مقالات اين نويسنده:

 حذف سعد حريري، لبنان و خاورنزديک را تکان داده است...

 احتیاط قطر

 فلسطین، آغازی همیشگی

 مسکو، پایتخت خاور نزدیک



 برگردان: 
Shahbaz NAKHAEI شهباز نخعي

در سال ١٩٧٩، در ايران، ايده «انقلاب» بازتابي گسترده در بخش بزرگي از مردم، اعم از مدرن يا سنت گرا داشت. «انقلاب» که از نظرات چهره نمادين آن علي شريعتي الهام مي گرفت درميان مارکسيست ها و هواداران اسلام سياسي به يک اندازه رواج داشت. سقوط شاه هم زمان با فروپاشي دستگاه حکومتي اي رخ داد که موجب گسترش جنبشي اجتماعي شد که به مصادره زمين ها، خانه ها و کارخانه ها انجاميد. ايده آل هاي جمهوري خواهانه، به رغم حاکميت مردم و خواست هاي عدالت اجتماعي در اذهان شعله ور بود.

در دنياي آن روز، به ويژه در آنچه که جهان سوم ناميده مي شد، از يمن تا فلسطين و از آمريکاي لاتين تا مستعمرات پرتغال دوران انقلاب ها بود. دوراني که نشان از پيروزي ويتنامي ها بر آمريکايي ها و فروريزي آخرين بقاياي امپراتوري هاي استعماري داشت. همه اين مبارزات تخيل و تفکر انقلابيون ايراني، اعم از مارکسيست يا اسلامي، را تغذيه مي کرد. دشمني با قدرت هاي غربي و در درجه اول ايالات متحده، قاعده کلي بود و چيرگي ايده هاي سوسياليستي در عرصه هاي مختلف به چشم مي خورد. حتي جنبش هايي مانند «اخوان المسلمين»، که از همتايان ايراني خود بسيار ميانه روتر بودند، «سوسياليسم اسلامي» را توصيه مي کردند. دگرگوني هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي عميقا به يکديگر مربوط بود.

ادامه مقاله https://orientxxi.info/magazine/art...

منبع:پژواک ایران