کلیدِ گم‌شده‌ی کشتی ایران
محمودرضا گران
مسابقات کشتی‌آزاد جوانان جهان در تامپره فنلاند طی دو روز نخست ماه آگوست ۲۰۱۷ درشرایطی برگزار شد که شگفتی‌ساز بزرگ این رقابت‌ها جوانان امریکایی بودند که در نبردی نفس‌گیر و میلمیتری بر روسهای همیشه مدعی‌ومغرور چیره شدند و بر سکوی نخست ایستادند. تیم متحوّل‌شده ایران امّا بدون کسب مدال طلا، با یک نقره و سه برنز، مقام سوّمی دنیا را به‌دست آورد. صرف‌نظر از بردوباخت‌های معمول و نوسان‌های ویژه گروه‌سنی ۱۸ تا ۲۰ سال، نحوه‌ی مبارزه کردن کشتی‌گیران ایرانی، نکات فنی و ایرادهای مشهودی را عیان کرد.
حسن یزدانی دوسال پیش از فتح سکوی قهرمانی المپیک ریو، در رقابت‌های جوانان جهان درخشید و مدال طلا گرفت و عبدالرشید سادولایف قهرمان وزن ۸۶ کیلوگرم المپیک ریو -ملقّب به تانک روسها- سه سال پیش‌تر قهرمان نوجوانان جهان (گروه‌سنی ۱۶ و ۱۷ ساله‌ها) شده بود و از آنجا یکسره به بزرگسالان آمد و بزرگی آغاز کرد. رسول و امیررضا خادم، محمد طلایی، عبّاس حاج‌کناری، علیرضا حیدری، علیرضا رضایی، مهدی حاجی‌زاده، مهدی تقوی، رضا یزدانی، کمیل قاسمی، علی اشکانی، حسن رنگرز، قاسم رضایی، سامان طهماسبی و ده‌ها قهرمان بزرگ و تاریخ‌ساز کشتی ایران از همین رده‌ی سنی نشانه‌های بزرگی را بروز دادند و بعدها از سکوهای المپیک‌وجهان سردرآورند. اگرچه گفته می‌شود شکست و پیروزی در رده‌های سنی پایه را نباید زیاد جدّی گرفت امّا واقعیّت این است که تجربه نشان داده، هراندازه در رده‌های پایه سرمایه‌گذاری هدفمند صورت بگیرد، نفعش کمی بعدتر به تمام کشتی ایران خواهد رسید و بنابراین تحلیل فنی این رقابت‌ها صرفا برای گوشزدکردن نکاتی است درجهت بهبود اوضاع این تیم.
اشکال فنی مشهود نفرات تیم ایران درجایی دیده شد که اتفاقا در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ -که تیم ایران به‌مقام قهرمانی دنیا رسید- نقطه‌قوت تیم بود. «زیرگیری» که از آن به عنوان اصلی‌ترین مشخصه‌ی «کشتی ایرانی» یاد می‌شود، در این تیم به‌شکلی ناقص اجرا شد. کشتی‌گیری که بلد نیست در "گارد مخالف"، چگونه به پای رقیب برسد و یا تمام اتکایش را می‌گذارد تا زیر دوخم بگیرد و حریف هوشیار، دستش را می‌خواند و نمی‌گذارد، باید چه کند؟ آیا "اصل غافل‌گیری" و "تغییر تاکتیک" مبارزه نمی‌توانست راهگشا باشد؟ کشتی‌گیری که در ۶ دقیقه زمان مبارزه، پنج‌بار برای گرفتن زیر دوخم اقدام می‌کند اما از دستهای حریف عبور نمی‌کند، اشکال‌فنی دارد. او نمی‌داند که تا از دستها عبور نکند، تا باهمه‌ی وجود به بدن حریف نخورد و ستون‌دفاعی او را از بین نبرد، لمس‌کردن پای حریف دردی را دوا نمی‌کند و چاره‌ساز نیست.
روش آماده‌سازی تیم‌های تحت هدایت رسول خادم، همواره مبتنی بر رسیدن به بالاترین سطحِ آمادگیِ جسمانی و استقامتی بوده است. او با ابداع شیوه‌هایی ویژه و قراردادن کشتی‌گیرانش در شرایطی که تحمّل کشتی‌گرفتن در تعداد ضربان ۲۲۰ در دقیقه را داشته باشند، کاری کرد که روسها و امریکایی‌ها نتوانند در فشار کارکردنهای دائمی دستهای ایرانیها، استقامت کنند و به‌اصطلاح دَم کنند و خسته‌وکوفته شوند. در تیم اعزامی به تامپره فنلاند، تحقیقا هیچ کشتی‌گیری دیده نشد که حتی سایه‌ای از روزهای خوب تیم جوانان در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ را به‌ذهن متبادر کند و این یعنی زنگ‌خطر. تعدادی از نفرات تیم ایران دقیقا در ثانیه‌های پایانی، حاصل تمام زحمات خود و مربیان را برباد رفته دیدند و شکست‌های تلخ و غیرقابل‌باوری را پذیرفتند. تقی اکبرنژاد سرمربی تیم جوانان ایران مربی زحمتکش و سابقا کشتی‌گیری همیشه بااخلاق بوده و اگر نیاز است تا تحوّلی در ترکیب کادر مربیان بوجود بیاورد و یا احیانا استعفاء بدهد، زمانش همین حالاست. زمان را از دست ندهیم که درچشم برهم‌زدنی المپیک توکیو از راه خواهد رسید.
منبع:پژواک ایران
