استبداد مذهبی در سراشیبی سقوط
هوشنگ کردستانی


 
بحث و گفت و گو پیرامون  نمایش انتخابات ریاست جمهوری اسلامی تا حدودی مربوط به گذشته است، اما نتیجه گیری از آن می تواند موضوع بحث و گفت و گو قرار گیرد.
حدود نیمی از واجدان شرایط رأی دادن با عدم شرکت در انتخابات به کلیت نظام «نه» گفتند و در همین حدود نیز با شرکت در انتخابات به رئیسی رأی منفی دادند. (1)
علی خامنه ای که می دانست انتخابات با تحریم گسترده مردم روبرو خواهد شد و آن را شکستی سنگین برای نظام ولایت فقیه و خود می دانست، برای فرار از شکست با آوردن رئیسی به کارزار مبارزاتی و پخش شایعه حمایت از او، مردمی را که در اثر تسلط نزدیک به چهل سال استبداد مذهبی به جان آمده و امید به زندگی و آینده را از دست داده بودند به دو گروه تقسیم کرد.
بخشی که تأیید صلاحیت رئیسی توسط شورای نگهبان را به مفهوم علاقمندی خامنه ای به برکشیدن او می دانستند، به این نتیجه رسیدند که باید در انتخابات شرکت کرد و به «بد» رأی دهند تا «بدتر» نیاید. (2)
بدون توجه به اینکه در خانواده هزار فامیل آخوندی که با زور و سرکوب مردم بر کشور حاکمند «بد» و «بدتر» مفهوم ندارد.
تردید نیست که جناح های حاکمیت اختلاف هایی با هم دارند ولی تضاد  تقسیم و سهم بیشتر قدرت و چپاول سرمایه های ملی و سوء استفاده های مالی و سیاسی ست و نه منافع مردم . نمونه آن پرونده سوء استفاده های فریدون برادر رئیس جمهور اسلامی است.
در صورت لزوم برای حفظ نظام با هم همسو و همراه می شوند و در سرکوب آزادی خواهان که خواهان استقرار مردم سالاری و تحقق آزادی های فردی و اجتماعی هستند تردید به خود راه نمی دهند.
 اصلاح طلبان معتقدند کسانی که تا کنون اهرم های قدرت در جمهوری اسلامی را در دست داشته اند  با اشتباهات و سیاست های نادرست خود نظام را در لبه پرتگاه سقوط قرار داده اند. برای جلوگیری از سقوط باید با گشودن دریچه های اطمینان از وقوع یک طغیان و شورش ناگهانی جلوگیری کرد.
در انتقادهای اصلاح طلبان  نظام هیچگاه صحبت از پایان دادن به استبداد و خودکامگی نیست، آزادی رسانه‌ها نیست، برچیدن زندان های سیاسی نیست، و ...
میر حسین موسوی در دوران نخست وزیری در متن استعفای خود به موردهایی اشاره کرده بود، تنها موردی که به آن اشاره نداشت، اعدام های ضد انسانی زندانیان  سیاسی در دوران نخست وزیری او بود. و اکنون هم می خواهد کشور را به دوران طلایی امام- یعنی تاریک ترین دوران تاریخ معاصر ایران- برگرداند.  
رأی دهندگان در انتخابات، در این تصوراند که رأی آنان باعث گزینش حسن روحانی شد. در صورتی که با توجه به وضعیت نابسامان ایران و شرایط بهم ریخته منطقه و موضع گیری های تند دولتمردان آمریکایی علیه جمهوری اسلامی، گزینش روحانی از پیش مورد تصویب خامنه ای قرار گرفته بود. تأیید صلاحیت رئیسی توسط شورای نگهبان، تنها برای ترساندن مردم و کشاندن آنان به پای صندوق های رأی گیری و جلوگیری از وقوع یک تحریم گسترده بود. متأسفانه شرکت کنندگان در رأی گیری در دام این ترفند افتادند.
اگر انتخاب روحانی مورد قبول خامنه ای نبود، بی تردید شورای نگهبان صلاحیت او را رد می کرد. همانطور که در مورد رفسنجانی که دو دوره رئیس جمهور اسلامی بود و خامنه ای را به رهبری رسانده بود عمل کرد و نیز احمدی نژاد که رئیس جمهور برگزیده خامنه ای بود.
علی خامنه ای می گوید: «کار مشترک مردم فارغ از اینکه به چه کسی رأی می دادند، این بود که به صندوق های رأی جمهوری اسلامی و به حرکت عظیم مقرر شده در قانون اساسی یعنی انتخابات اعتماد کردند»!
مفهوم روشن این گفته آن است که با شرکت در انتخابات نظام اسلامی را تأیید کردند. این همان چیزی بود که خامنه ای در رویارویی با سیاست زمامداران آمریکا در رابطه با جمهوری اسلامی به آن نیاز داشت.
همچنین سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی در پاسخ به سخنان وزیر خارجه آمریکا گفت: «ایالات متحده نتایج سیاست های خود را در قبال نظام جمهوری اسلامی در مشارکت و حضور پرشور و فراگیر و شکوهمند مردم بزرگ و شریف ایران در انتخابات متعدد و با رأی مستقیم آراء در یک مردم سالاری و دموکراسی دیده است.»
خامنه ای خوب می داند که با توپ و تانک و موشک های میان برد و دوربُرد نه می توان آمریکا بزرگترین قدرت نظامی جهان را ترساند و وادار به تغییر سیاست در رودررویی با جمهوری اسلامی کرد و نه می توان مانع فروپاشی نظام شد. اتحاد جماهیر شوروی سابق با وجود اینکه ابر قدرت نظامی بود و از کمیت و کیفیت بالای جنگ افزارهای اتمی و هیدروژنی برخوردار بود نتوانست مانع فروپاشی نظام کمونیستی شود.
به این دلیل می خواهد وانمود کند که مردم پشتیبان نظام اند و حضور آنان را در انتخابات گواه این حمایت می داند. گویا نمی داند که در برخورد و رویارویی سیاسی و نظامی با بیگانگان نه روی قدرت نظامی بلکه روی حضور و حمایت مردم می توان حساب کرد.
مردم هنگامی از استقلال سرزمین مادری در برابر یورش خارجی دفاع می کنند که از آزادی که موهبتی است الهی و حق طبیعی انسان ها، برخوردار بوده و در اداره امورمملکتی شرکت و حضور فعال داشته باشند.
آزادی و استقلال دو روی یک سکه اند. با برخورداری از آزادی است که مردم از استقلال کشور دفاع می کنند. برای حفظ و تأمین استقلال تنها به نیروی مردم می بایست امید بست و نه پاسدارانی که حتی از پاسداری مجلس اسلامی و مقبره خمینی نیز عاجز بودند.
روند مبارزه آزادیخواهانه ای را که امروز جامعه برای تحقق آن آماده فداکاری است، نسل گذشته، آگاه یا ناآگاه به تأخیر می اندازد. نسلی که در سال 57 به دنبال روح الله خمینی رفت که نشان داده بود تا چه اندازه مرتجع و نسبت به زمان عقب مانده است.
کسی که به دلیل موضع گیری های ارتجاعی، ضدیت با قانون اساسی مشروطه، حمایت از عملیات مسلحانه، دست داشتن در کشتن احمد کسروی، پشتیبانی از نواب صفوی، و ترور رزم آرا و حسنعلی منصور بود. با اصلاحات ارضی و شرکت زنان در انتخابات مخالف بود و شیخ فضل الله نوری را شهید می نامید.
همان نسل امروز هم با شعار در انتخابات شرکت کنیم و «به بد رأی بدهیم تا بدتر نیاید»، یا به سرور! روحانی رأی دهیم (3)، در عمل مانع و سد تحقق خواست های تاریخ ملت شده است. همانگونه که هشت سال پیش هم مردم را تشویق کردند که در انتخابات شرکت کنند و به کسی رأی دهند که نام «جنبش ملی» را تبدیل به «جنبش سبز» کرد و خواهان اجرای قانون اساسی جمهوری اسلامی و بازگشت به دوران طلایی امام! بود.
عدم وجود رهبری مستقل و آگاه در جنبشی که روز بروز بر توانش افزوده می شود و اتخاذ سیاست‌های اشتباه و افتادن در دام هایی که سردمداران نظام طرح ریزی می کنند باعث شکست های متعدد و پی در پی در مبارزاتآزادی خواهی شده است که نتیجه آن، درماندگی و ناامیدی ملی است که مردم را از تحرک بازداشته و بی تفاوت کرده است.
خوشبختانه نسل جوان کشور، به ویژه شیرزنان مبارز و دانشجویان و جوانان دلاور همراه با سایر آزادی خواهان به درستی تشخیص داده اند که برای رسیدن به حداقل خواست هایشان یعنی استقرار مردم سالاری، برای تحقق آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی پیکار می کنند و به کمتر از آن رضایت نخواهند داد و در پی جایگزین کردن «بد» به جای «بدتر» نیستند.
در دورانی که ایالت های چندگانه در آمریکا تصمیم به کسب استقلال از انگلستان گرفتند، هرگز برایشان بد و بدتر، حتی خوب بودن فرماندار کل که توسط انگلستان برای آمریکا تعیین و فرستاده می شد مطرح نبود. هدف کسب استقلال بود نه شخصیت فرماندار کل.
در دوران مبارزات استقلال طلبانه مردم هندوستان به رهبری گاندی، که حزب کنگره هندوستان تصمیم به رسیدن به استقلال و رهایی از استعمار گرفته بود، خوب یا بد بودن فرماندار کل که انگلستان تعیین می کرد، مطرح نبود. حداقل خواست شان رسیدن به استقلال و پایان دادن به استعمار انگلستان بود.
نگاهی به مبارزات استقلال طلبانه مردم ایرلند برای رسیدن به استقلال نشان می دهد که آنان جز به استقلال، به هیچ چیز رضایت ندادند. فرمانداران خوب و بد هم مسیر اصلی رسیدن به هدف را تغییر نداد.
در دورانی که سرهنگ ها با یک کودتای نظامی قدرت را در یونان به دست گرفتند و مبارزه سراسری برای پایان دادن به حکومت کودتا و برقراری آزادی در یونان آغاز شد تا روزی که به عمر حکومت سرهنگ ها پایان داده شد، هیچگاه خوب و بد بودن و شخصیت فرمانده ای که در رأس قدرت بود برای مردم یونان مطرح نبود و نشد. 
اکنون خوشبختانه مردم توجهی به مبارزه کسب قدرت میان جناح های حاکمیت ندارند. آنان با استبداد با هر نوع و هر نام مخالفند و خواهان سامانی ملی هستند که منافع مردم ایران را تأمین کند و زندگی همراه با آرامش و آسایش برایشان فراهم آورد. 
 
پاریس، خرداد سال 1396
 
پاورقی:
1- آمارهای منتشر شده توسط مسئولان انتخاباتی جمهوری اسلامی پیرامون شرکت کنندگان در انتخابات، همچون سایر آمارهای منتشر شده نادرست می باشد. شمار شرکت رأی دهندگان در خوشبینانه ترین حالت نمی تواند به پنجاه درصد واجدان رأی گیری رسیده باشد. 
2- آنان تصور می کردند در جمهوری اسلامی رأی مردم، همانند کشورهای پیشرفته و صاحب دموکراسی به درستی خوانده شده و به حساب خواهد آمد. ظاهراً تجربه انتخابات ریاست جمهوری اسلامی در سال 88 از حافظه آنان حذف شده بود. 
3- یکی از فعالان پیشین حزب ملت ایران از مردم دعوت کرد در انتخابات شرکت و به سرور روحانی رأی بدهند! با وجود آگاهی از پیشینه حسن روحانی که در مجلس اول اسلامی پیشنهاد کرده بود که افسران میهن پرست ایرانی را در مراسم نماز جمعه اعدام کنند و حضور همیشگی اش در سازمان های امنیتی و سرکوب دانشجویان.
 4- متن استعفانامه موسوی در سال 67 خطاب به خامنه ای
بسمه تعالی
مقام محترم ریاست جمهوری
برای آنکه دشمنان اسلام و کشور نتوانند سوء استفاده نمایند، اینجانب در استعفانامه خود که برای رسانه ها نیز ارسال گردیده است، دلایل را ذکر نکردم. با این نیت که ذکر آن ها انشاءالله در آینده برای کشورمان و دولت های بعدی مفید باشد، به صورت خیلی خلاصه به بیان آن ها می پردازم:
1- مسلوب الاختیار شدن دولت در سیاست خارجی. امروز امور افغانستان و عراق و لبنان در دست جنابعالی است. نامه هایی به عنوان کشورهای مختلف نوشته می شود بی آنکه دولت از آن ها خبری داشته باشد. (اینجانب به عنوان نخست وزیر از این نامه ها جز در موارد استثنایی و آنهم بطور اتفاقی بیخبرم)
نخست وزیر ژاپن برای ریاست محترم مجلس و ریاست محترم مجلس برای نخست وزیر ژاپن نامه می نویسد و اینجانب در یک مراسم عمومی و مردمی از این ماجرا و متن نامه باخبر می شود.
آقای لاریجانی در جایی می گوید از پنج کانال با آمریکا تماس گرفته می شود و بنده به عنوان رئیس هیئت وزیران از این کانال ها اطلاعی ندارم.
همه جا صحبت از سیاست های خارجی دولت جمهوری اسلامی است. بدون آنکه دولت از این سیاست ها که در همه جای کشور و جهان بیان می شود، خبر داشته باشد.
2- عملیات برون مرزی که بدون اطلاع و دستور دولت صورت می گیرد. شما بهتر می دانید که تاکنون فلاجعه آفرینی و اثر نامطلوب آن ها برای کشور چقدر بوده است. بعد از آنکه هواپیمایی ربوده می شود، از آن باخبر می شویم. وقتی مسلسلی در یکی از خیابان های لبنان گشوده می شود و صدای آن در همه جا می پیچد، متوجه قضیه می شویم. پس از کشف موارد منفجره از حجاج ما در جده، اینجانب از این امر آگاه می شوم. متأسفانه و علیرغم همه ضرر و زیانی که این حرکت متوجه کشور کرده است، هنوز نظیر این عملیات می تواند هر لحظه و هر ساعت به نام دولت صورت گیرد.
3- تجزیه سازمان برنامه و بودجه از نخست وزیری که به دلایل سیاسی صورت گرفت، از همان اول ضایعه آفرین بوده و ادامه آن در شرایط نوسازی کشور فاجعه بار خواهد بود. متأسفانه این مشکل و مشکل وزرای مشاور، علیرغم طرح در شورای تشخیص مصلحت، به تأخیر افکنده شده و حل نگردیده است هر چند که به هر حال حق شورای تشخیص مصلحت است و اینجانب انتظاری در این خصوص ندارم.
4- تجزیه اقتدار مشروع و قانونی دولت و مسئولیت دولت و وزراء توسط شوراهای گوناگون
5- عدم قدرت اینجانب به پاسخگویی در مقابل اعضاء هیأت دولت و نمایندگان محترم مجلس در مورد کارهایی که بدون اطلاع دولت، ولی به نام دولت، صورت می گیرد.
6- در خاتمه لازم می دانم بار دیگر یادآور شوم که این استعفاء، العیاذبالله، به معنای قهر اینجانب از نظام دولت جمهوری اسلامی و مسئولین انقلابی آن نیست که اگر هم بود، با توجه به عظمت انقلاب و ناچیزی اینجانب، یقیناً نمی توانست هیچ تأثیری در روند رشد و توسعه انقلاب اسلامی داشته باشد. این استعفاء دلیل ناتوانی اینجانب برای کار به دلیل همین ناتوانی است و درست به دلیل همین ناتوانی است که اینجانب مسئولیت را از خود ساقط می بینم.
میرحسین موسوی، 14 شهریور 1367
 
 
 
 
 
 
 
 

منبع:پژواک ایران


هوشنگ کردستانی

فهرست مطالب هوشنگ کردستانی در سایت پژواک ایران 

*پوتین از خامنه ای امتیاز می گیرد در عوض به اردغان امتیاز می دهد  [2022 Aug] 
*نقشه ضد ایرانی اردکان، خلیفه رجب، در مورد قطع مرز مشترک ایران و ارمنستان.  [2022 Aug] 
*پوتین از خامنه‌ای سرسپردگی می خواهد و نه همکاری  [2022 Jan] 
*رد نظریه های نادرست و مغایر با دیدگاه جبهه و اندیشه ملی  [2021 Aug] 
*درگذشت خسرو سیف   [2021 Jul] 
*بنام پایندگی ایران ۲۸ خرداد روز خلع ید از حکومت مطلقه   [2021 Jun] 
* اندیشه ها سیاسی و منش اخلاقی مصدق   [2021 May] 
*شادباش روز جهانی کارگر یازدهم اردیبهشت ماه برابر است با اول ماه مه، روز همبستگی کارگران جهان [2021 Apr] 
*ماندن در خانه ها در روز نمایش انتخابات، نشانه قدرت مردم است ،  [2021 Apr] 
*توافق نامه -بدون اعتبار- میان جمهوری اسلامی و چین   [2021 Apr] 
*نوروز نماد شکوهمند ملت مان را گرامی میداریم   [2021 Mar] 
*سالروز درگذشت مصدق نماد ملی  «ملتی که تاریخ خود را نداند محکوم به تکرار آن است.» [2021 Mar] 
*نامه سرگشاده به شی جین پینگ، ریاست جمهوری چین   [2020 Jul] 
*فاجعه دردناک کرونا و وضیعت اسف انگیز مردمو کاربدستان مردم ستیز  [2020 Apr] 
*برتری مردم سالاری براستبداد   [2020 Mar] 
*ناقوس مرگ اسنبداد مذهبی به صدا در آمده است   [2020 Mar] 
*«نه» حماسی مردم به نمایش انتخابات فرمایشی  [2020 Feb] 
*سکوت سنگین مردم در روز انتخابات فرمایشی   [2020 Feb] 
*سقوط هواپیمای مسافری اوکراین تصادفی بود یا عمدی؟  [2020 Feb] 
*ضرورتِ اخلاق سیاسی و«شورای مدیریّت گذار»!  [2019 Oct] 
*اندیشه های مصدق کدامند؟ «به مناسبت سالگرد تولد دکتر محمد مصدق» [2019 Jun] 
*تایید درخواست برگزاری گردهم آیی جبهه ملی  [2018 Feb] 
*نظام ولایت، فقیه سوم به خود نخواهد دید   [2018 Jan] 
*پافشاری بر نکات تفرقه افکن سد راه شکل گیری همبستگی ملی است   [2017 Oct] 
*همه پرسی اقلیم کردستان و پی آمدهای آن   [2017 Oct] 
*فرمانروایی قانون، نه خودکامگی   [2017 Sep] 
*سامان استبدادی مذهبی از درون می پاشد   [2017 Jul] 
*استبداد مذهبی در سراشیبی سقوط  [2017 Jun] 
* سخنی چند پیرامون انتخابات اخیر  [2017 May] 
* 28 اردیبهشت را به روزهمه پرسی نفی نظام استبداد مذهبی تبدیل کنیم   [2017 May] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده تاریک آن  [2017 Feb] 
*سی و هشتمین سال استقرار نظام اسلامی و آینده‌ی تاریک آن  [2017 Feb] 
* خطر تکرار فاجعه دردناک ساختمان پلاسکو   [2017 Feb] 
* به یاد سر سپردگان نهضت ملی ايران پروانه و داریوش فروهر   [2016 Nov] 
*احتمال یک دگرگونی سیاسی و نظامی در منطقه   [2016 Sep] 
*اشک‌های پهلوان وهمبستگی‌ مردم   [2016 Aug] 
*فرجام یک کودتای نافرجام  [2016 Aug] 
*یادی از ۲۵ خرداد سال۶۰  [2016 Jun] 
*پایان آتش بس میان جناح های درون حاکمیت  [2016 Jun] 
*آشکار شدن دروغ و نیرنگ  [2016 Mar] 
*تجلی سکوت سنگین مردم در روز رأی گیری  [2016 Feb] 
*درخواست خامنه ای از مخالفان نظام  [2016 Feb] 
*توانایی های ملتمان را باورکنیم  [2015 Nov] 
*دوگانگی سیاست غرب با بنیادگرایی  [2015 Nov] 
*سالگرد به خون خفتگان نهضت ملی ایران پروانه و داریوش فروهر  [2015 Nov] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟ (۲)  [2015 Oct] 
*آیا در سوریه ورق بر می گردد؟  [2015 Oct] 
*ماجرای نفت ایران از آغاز تا کودتا  [2015 Sep] 
*حکایت همچنان باقی است ...  [2015 Aug] 
*پی آمدهای شکست حزب عدالت و توسعه ترکیه در منطقه  [2015 Jun] 
*پیوند تاریخی ایران و یمن  [2015 May] 
*نوروز نماد شکوهمند ملیت ایرانی  [2015 Mar] 
*منفعت عمومى يا منافع فردى ،پيروزى انتخاباتى نتان ياهو يا مصالح حياتى اسرائيل  [2015 Mar] 
*چرا چنین شد؟  [2015 Feb] 
*سخنی پیرامون اسنادی که منتشر نشد و موقعيت سياسى كشور  [2015 Jan] 
*پاسخی به فتوای ادیب برومند  [2014 Dec] 
*نبرد حماسه آفرین کوبانی  [2014 Nov] 
*«خلافت اسلامی» و خطر احتمالی آن برای ایرانیان  [2014 Oct] 
*جنگی نامشروع به نام «دفاع مشروع»  [2014 Jul] 
*گروه تروریستی «داعش» چرا و چگونه پدید آمده است؟  [2014 Jul] 
*موهبت نیک اندیشی  [2014 May] 
*با امید به پیروزی ملی به پیشواز نوروز می رویم  [2014 Mar] 
*گذشت زمان واقعیت ها را آشکار می سازد  [2014 Mar] 
*یادی از اول بهمن1340 دانشگاه تهران   [2014 Jan] 
*توضیح ویادآوری  [2014 Jan] 
*شاه باید سلطنت می کرد یا حکومت؟  [2013 Dec] 
*وضعیت اسفناک افغان ها در ایران  [2013 Nov] 
*اعتراف سیا C.I.A به شرکت در کودتای 28 مرداد  [2013 Aug] 
*نبوغ رفسنجانی بود یا تدبیر خامنه ای؟  [2013 Aug] 
*این بار هم در انتخابات تقلّب شد  [2013 Jun] 
*تصمیم مردم به تحریم انتخابات خواب سردمداران نظام را آشفته کرده است  [2013 Jun] 
*عدم شرکت در انتخابات «نه» گفتن به کلیت نظام است  [2013 May] 
*عوام فریبی و همسویی با منافع بیگانگان  [2013 Apr] 
*ترفندی نو برای کشاندن مردم به پای صندوق های رأی گیری   [2013 Mar] 
*به کنون و آینده ایران بیاندیشیم  [2013 Feb] 
*به سود کدام جریان به نماد آزادگی و ملی گرائی می تازیم؟  [2013 Jan] 
*چه برسرِ درآمدهایِ نفتی آمده است؟  [2012 Dec] 
*چرا آمریکا با حمله هوایی اسرائیل به ایران موافق نیست  [2012 Nov] 
*بحرین از گذشته تا کنون  [2012 Jul] 
*رویدادهای 25 خرداد 60 و 25 خرداد 88 و تفاوت های آن ها  [2012 Jul] 
*سخنی پیرامون جزایر سه گانه ایران و خلیج فارس  [2012 Jun] 
*سوریه به کدام سو می رود؟  مردم سالاری یا استبداد مذهبی [2012 May] 
*درسی که باید از انتخابات اخیر گرفت  [2012 Mar] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان  [2012 Mar] 
*ایران آبستن حوادث است  [2011 Nov] 
*تجزیه طلبی و راه رویارویی با آن  [2011 Aug] 
*کشمکش های درون نظام جمهوری اسلامی نشانه شتاب در فروریختن آنست  [2011 Aug] 
*جنگ خامنه ای با رئیس جمهور برگزیده اش  [2011 Jul] 
*نوروز نمودی از هویت ملی ایرانیان   [2011 Mar]