«غزلی برای مرگ دژخیم» (در رثای خمینی!)
نصیر نصیری

این شعر  پس از اعلام مرگ خمینی توسط زنده یاد نصیر نصیری در سالن ۶ زندان اوین سروده شد.

 

زین پس چه کسی

چه کسی زین پس

خرمن باران را، آتش خواهد زد

بر زخم عمیق پلنگ

چه کسی نمک خواهد ریخت؟

 

هنگامه‌ی مرگ نیست

هنوز در دوردست‌ها

دو سپیدار عاشق همند

و حنجره‌ای به وسعت یک پنجره

در میان دو کوه می‌خواند

برگ لبخند‌‌ی

برپرچین لبی، جوانه می‌زند

و بر برکه‌ای

ماهیان آزاد، به گرد حباب رهایی می‌پرند

 

برخیز و با نفسی

دریا را کویر کن

جنگل جان را بسوزان

باغ را برهوت کن

بر دشت شوم شب کور

دانه‌ی تیره‌ی ترانه بکار

چکاوک را از هستی بگیر

و آینه ای روبروی سایه بگذار

 

از تبار مرداب‌های کهن بودی

دو چشمت،

دو کرکس خمار برخاسته از مردار بود

لبانت، بوسه‌گاه ابلیس

بی تو، بی تو

دیگر چه کسی

چشمه‌ی کوثر را به زهر خواهد آمیخت؟

دیگر چه کسی

آوای نسیم را،

به دار خواهد آویخت... ؟!»

 

نصیر نصیری خرداد ۱۳۶۸

 

منبع:پژواک ایران