چندشعراز هیمن قربانی(شاعرمعاصرکرد)
ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر)
1-
آسمان...
هیچ شبیه ی آسمان دیگرش نیست
سیاه...سیاه شعله برافروخته
هیچ اعترافی نمی کند
2-
زمین...
می خواهد:عضو گردونی دیگرشود
کابوس جنگی هراسان اش کرده
3-
ستاره ها...
کینه از زمین دارند
جنگ افروزاست...جنگ افروز
4-
انسان...
درین قمارخانه
مهربانی راباخت
وعشق رابه حراج گذاشت
5-
درختها....
یاکه بگویم: زلفهای زمین
لحظه به لحظه می ریزد
این کهکشان دارد کچل می شود
6-
بنابه آن احساس زیرپایم که باشد
چراغ ها سرخ می شوند
انسانها نسل یکدیگرراتمام می کنندو
دل جغرافیارا می شکنند!
.........................................................
1-
ئاسمان...
هیچ له جارانی خوی ناچی!
ره ش ره ش داگیرساوه و
هیچ نادرکینی
2-
زه وی....
ده یه وی ببیته ئه ندامی گه ردوونیکی تر
کابووسی جه نگیگ هه راسانی کردووه
3-
ئه ستیره کان...
رقیان له م زه مینه ده بیته وه
شه رانگیزه.شه رانگیز
4-
مروف...
له م قومارخانه یه دا
میهره بانی دوراندو
عه شقی خسته مه زاده وه
5-
ده رخته کان...
یان بایین قژی زه مین
په یتا په یتا ده وه ری!
ئه م هه ساره یه واخه ریکه که چه ل ده بی
6-
به پیی ئه م هه سته ی ژیرپیم بی
گلوپه کان سوور ده بن
مروقه کان یه کترته واو ده که ن و
دلی جوگرافیاکان ده شکینن!
منبع:پژواک ایران