نور افکنی تابیده بر یکی از اصلی ترین دلایل شکست جنبش مردم در سال 88
منیژه حبشی

گاه یک جمله یا حتی یک کلمه میتواند آشوبی در فکر و احساس انسان بوجود بیاورد.  گاه این آشوب شادی آفرین است و گاه بسیار دردناک و غم انگیز. اما ندرتا هردو ویژگی را تواما دارد.

حتما همه کسانی که فعالانه پیگیر مسائل ایران هستند در اخبار شنیده اند که پسر آقای کروبی به نقل از پدر بیان کرده که :

"آن چیزی که مرا خیلی عذاب می‌دهد این است که آیندگان و تاریخ چه قضاوتی درباره ما خواهند کرد؟ و این‌که سوال کنند چه عاملی باعث این همه انحراف در انقلاب شد؟ در حالی که بنیان‌گذار آن نظام یک مرجع تقلید فیلسوف و عارف بود و توانست با نفوذ معنوی‌اش انقلاب را پیروز کند."...!

متاسفانه بنظر میرسد که افکار آقای کروبی بعد از سه سال حصر که زمانی بسیار زیاد برای بازنگری عملکرد خود و باورهایش به دیگران را به او داده و شاید بشود آنرا به تلخی فیض اجباری خواند، همچنان دچار همان ایستائی شگرفیست که از نظر من یکی از اصلی ترین دلایل شکست جنبش مردم در سال 88 شد.

من به شخصه با اینکه سر سوزنی حاضر نیستم که اعمال ضد مردمی و حمایت مهدی کروبی از اعمال ضد انسانی خمینی و بعد خامنه ای و حضور وی در قدرت  تا قبل از سال 88 را نه ببخشم و نه فراموش کنم، اما برای ایستادگی او و آقای موسوی در برابر خامنه ای و پرداخت بهای آن (هرچند که با بهایی که مردم ایران پرداختند و میپردازند قابل مقایسه نیست) ، برای ایشان احترام قائلم و مخالف حصر ایشان هم  هستم و معتقدم نهایتا در فردای آزادی ایران ایشان باید در برابر مردم و با اختیار و آزادی و امکان کامل دفاع از خود پاسخگوی عملکرد خود در جمهوری اسلامی شوند.

اما درعین تلخی عظیمی که مشاهده اینهمه ایستائی فکری او برایم دارد، نقل عمومی این گفتار شیرینی خاصی هم دارد و آن همانا روشن شدن مواضع فکری او برای مردم است

فکر میکنم همه شما هنوز هم در مباحثات بین مردم گاها دیده اید کسانی را که با دیدن مقاومت اینان در برابر خامنه ای چشمشان را به گذشته آنان بالکل میبندند و هر انتقادی از آنان را هم با تعصبی دیدنی به اعوان و انصار خامنه ای جنایتکارمنتسب میکنند!

اما بنظر من دوران ضدیت یا حمایت کور از هر فرد یا جریانی گذشته است و در دوران انفجار اطلاعات که با 35 سال پیش و دنیای بسته زمان انقلاب کاملا متفاوت است نمیتوان با گرفتن چند موضع متفاوت، مواضع و ساختار فکری خود را دگرگونه جلوه داد. این یکی از مهمترین تضمین های حرکت رو به جلوی مردمیست. آگاهی.

 خوشبختانه الان حتی کسانی که بعد از انقلاب چشم بر این جهان گشوده اند هم براحتی میتوانند هیولای تاریک اندیشی مانند خمینی را با افکار ضد انسانی و بیمارگونه و قساوت بیمانندش بشناسند.

سوال من اینجاست که آیا واقعا آقای کروبی بر این باور است که با ایستادگیش در برابر خامنه ای جنایتکار قادر است قبای خون آلود "امام راحل" خود و آقای موسوی را از آنهمه کشتار و جنایت و شکنجه و خیانت به مردم پاک بگرداند؟

اگر بر این خیال است باید به او گفت که زهی خیال باطل!

 اما وجه مثبت این بیان آنست که وی با این گفتار خود ناخواسته بر یکی از اساسی ترین دلایل شکست جنبش مردم ایران در سال  88 نورافکنده است.

 بیقین مردم ایران و موج خروشان جوانان آگاه ایران بدنبال بازگشت به "دوران طلائی امام راحل" این آقایان نبوده و نیستند.

سخن از نسل سوخته خود نمیکنم که اساسا همه هستی خود را در سلطه خمینی خونخوار از دست دادیم، بلکه خوشم از آنکه این سخنان سبب روشن شدن هرچه بیشتر مواضع کسانیست که در جریان عمل بجای به پیش بردن حرکت اعتراضی عظیم مردم (که سبب سبکتر شدن خطاهای گذشته خودشان هم میشد)، با اصرار بر آرزوهایشان در تجدید " دوران طلائی امام" ، آن بیمار روانی و خونخوار،  و با ایستائی فکری خود نقش یک بازدارنده قوی را در حرکت مردم ایفاء کردند.

 باید به آقای کروبی گفت که یقینا تاریخ با چشمانی باز قضاوت خواهد کرد و نشان خواهد داد که آیا خمینی فیلسوف و عارف بوده (فارغ از تناقض عمیق موجود بین جمع این دو عنوان برای یک فرد) ، یا جنایتکاری قسی القلب و خائن به اعتماد مردم .

یقین دارم که علیرغم چرخش اطلاعات و امکانات عظیم خبررسانی، جهان و حتی مردم خود ایران بعد از سرنگونی این نظام جهل و جنایت است که از وسعت بی حد و حصر جنایات این نظام آگاه خواهند شد. نظامی که از بنیانگذار فاشیست و بیمارش تا جانشین فاسد و جنایتکارش و از صدر تا ذیل دست اندر کارانش دست در خون مردم ایران داشته و  دارند و جز سیه روزی حاصلی برای مردم نداشته اند.

 آری به یقین  قضاوت تاریخ بر اعمال آنان و امامشان  بسیار سخت و سنگین خواهد بود .

منیژه حبشی

پنج فروردین 1393

 

منبع:پژواک ایران


منیژه حبشی

فهرست مطالب منیژه حبشی در سایت پژواک ایران 

*چگونه باید گفت یا نوشت که وارونه شنیده و خوانده نشود؟   [2023 Oct] 
* حد و مرز های گمشده در تفکر ما!  [2023 Oct] 
*اپوزیسیون و باور کهنه «دشمنِ دشمنِ من دوست من است»  [2023 May] 
*بدعتی خائنانه در وکالت برخی شاکیان دادگاه حمید نوری و دفاع سیاسی وکلای نوری!  [2023 Jan] 
*آیا خشم ما با بیان صفاتی چون بیشرف، قاتل، مزدور، کثافت و...قابل بیان نیست؟   [2022 Nov] 
*به کجای این شب تیره بیآویزم قبای ژنده خود را؟   [2022 Sep] 
*چرا واقعا به تریج قبای عده ای سخت برخورده؟   [2022 Jun] 
*لزوم قضاوت عاری از پیشداوری  [2022 May] 
*ضعف های عمیق فرهنگی جامعه ما و نمودهای آن در امر دادخواهی  [2022 Mar] 
*خوش بود گر محک تجربه آید به میان  [2021 Dec] 
*«روز جهانی عدالت» و آیینه ای در برابر برخی ازمدعیان دادخواهی!   [2021 Jul] 
*خودزنی های ما!   [2021 Mar] 
*طناب جنایتکاران و گردن نوید های ما!   [2020 Sep] 
*ما شریکان دزد و رفیقان قافله ایم!   [2020 Jan] 
*پیشگامان مبارزات چپ ایران را چه شده است؟   [2019 Nov] 
*چرخه معیوب خشونت و قربانیان آن   [2019 Aug] 
*کودکان کار و حقوق نادیده گرفته شده آنها  [2019 May] 
*مصادیق متضاد یک ماده قانون در حکومت اسلامی! «زین حسن تا آن حسن صد گز رسن»  [2019 Feb] 
*پاشنه آشیل حکومت و دِینِ تاریخیِ اکثریت عظیمی ازمردانِ ایران  [2018 Oct] 
*آیا مردمی با فرهنگِ مشابه یک حکومت، توانائی ساقط کردن آن را دارند؟  [2016 Sep] 
*نوری بر تاریکسرای رهبری مسعود رجوی بر مجاهدین خلق  [2016 Apr] 
*در سوگ مردی مبارز و نمونه ای شگرف از عشق به زندگی و آزادی  [2016 Jan] 
*نگاهی به تراژدی شيلر و سرنوشت ساير منتقدين رهبر و مردم فريبی علی مطهری!  [2015 Dec] 
*رنگِ خونِ ما ، حکومت ایران و اصلاح طلبان آن   [2015 Nov] 
*شادی ضحاک غالب و مغلوب: « بميريد بميريد وزين مرگ نترسيد » ...  [2015 Nov] 
*یادمانهای روزگار سپری شده نسلی سوخته (۱۰) آخرین بخش یادمانهای من [2015 Oct] 
*یادمانهای روزگار سپری شده نسلی سوخته(۹)  [2015 Oct] 
*پرسشی و پاسخی؛ «آیا حقیقت نصفه نیمه، حقیقت است؟»  [2015 Sep] 
*یادمانهای روزگار سپری شده نسلی سوخته (۸)-کوچ به عراق  [2015 Sep] 
*و سرانجام دیوارِ سکوتِ رازِ دولتیِ نسل کشیِ سال ۶۷ ترک برداشت.  [2015 Sep] 
*یادمانهایی از روزگار سپری شده نسلی سوخته (۷) دوران بعد از " انقلاب ایدئولوژیک " تا رفتن به عراق [2015 Sep] 
*روزگار سپری شده نسلی سوخته (۶) شهر فرنگ از همه رنگ [2015 Aug] 
*روزگار سپری شده نسلی سوخته-بخش پنجم از اقامت در فرانسه تا رفتن به عراق [2015 Aug] 
*«عكس واره‌ای از فروغ جاويدان مجاهدين خلق»  [2015 Jul] 
*یادمانهایی از روزگار سپری شده نسلی سوخته؛ بخش چهارم: کشف راه جدید برای بردن غیرقانونی افراد به فرانسه !  [2015 Jul] 
*یادمانهایی از روزگار سپری شده نسلی سوخته-3 بخش سوم : « داداشِشَم که شهید شد»… [2015 Jul] 
*زندگی مخفی که به ما تحمیل شد، هرچند که چریک نبودیم!  [2015 Jun] 
*۳۰ خرداد و آغاز مبارزه مسلحانه يک ضرورت و يا يک اشتباه مهلک؟  [2015 Jun] 
*محکوم کردن جنایت پاریس توسط ایران، همزمان با صدور حکم اعدام سهیل عربی به اتهام «سب نبی»  [2015 Jan] 
*شهادتی کوتاه در مورد مواضع سعید شاهسوندی در مصاحبه با همنشین بهار  [2014 Nov] 
*توقف جنایات هولناک اسیدپاشی های اخیر، دم خروس ادعای حکومتی نبودن این جنایات  [2014 Oct] 
*آنرا که خانه نئین است، بازی نه اینست...  [2014 Jul] 
*شادمانی عمیق من از لگدپراکنی و کتک کاری اردوغان و مشاورش در پاسخ به معترضین!  [2014 May] 
*نور افکنی تابیده بر یکی از اصلی ترین دلایل شکست جنبش مردم در سال 88   [2014 Mar] 
*آقای رجوی مرگ مجاهدین در لیبرتی فقط بار مسئولیت خونهای به هدر داه تان را میافزاید  [2013 Nov] 
*چند نکته در مورد نامه آقای ریحانی خطاب به آقای ایرج مصداقی  [2013 Oct] 
*رهبری مجاهدین خلق و رها شدن اعضاء بی دفاع در اردوگاههای مرگ  [2013 Sep]