دو استعفا و این همه جار و جنجال (بخش اول)
بهروز ریحانی

در تاریخ ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، دو شخصیت شورای ملی مقاومت از این نهاد و جبهه‌ی سیاسی استعفا داده‌اند. اینان، دکتر کریم قصیم و آقای محمدرضا روحانی، در متن استعفانامه‌ی خود بطور مختصر و خلاصه دلایل تصمیم خود را توضیح‌ داده‌اند و از «دور روی دیگر همراهان دیرینه را می‌بوسند و با مهر و دوستی بدرود می‌گویند». به عقیده‌ی من، مهمترین بخشاین استعفانامه نه در شرح نقاط اتحاد وافتراق آن‌ها با شورای ملی مقاومت بلکه در بخش پایانی آن می‌باشد که تصریح کرده‌اند «ما در حد توان خویش از حق حیات و آزادی‌های اساسی ساکنان اشرف و لیبرتی قاطعانه دفاع می‌کنیم»، «همچنان خواستار و کوشنده‌ی راه سرنگونی تمامیت رژیم و برچیدن بساط جباریت حاکم بر ایران هستیم»، در برابر خاطره‌ی شکوهمند هزاران جانباخته راه آزادی و رنج و شکنج همه‌ی زندانیان سیاسی سر تعظیم فرود می‌آوریم».

کشیدن مرز قاطع و سرخ‌فام با رژیم ضد‌بشری آخوندی و خواست سرنگونی تمامیت آن، نشاندهنده‌‌‌ی پاکی و خلوص این دو عضو مستعفی، حداقل در رابطه با اهداف اعلام شده‌ی شورای ملی مقاومت می‌باشد. مگر این شورا، بالاترین ارزش در اساسنامه و مصوباتش همین مرزبندی نبوده و نیست؟ مگر مسئول همین شورا بارها نگفته است که ما به هرکس که قدمی، قلمی و درمی در راه سرنگونی بردارد ارج می‌گذاریم؟ آیا بیش از ۳۰ سال با یک جریانی (شورا) بودن و بعد از استعفا کماکان و قاطعانه خواهان نابودی نظام ولایت فقیه بودن به اندازه‌ی قدمی و قلمی ارزش نداشته است؟ پس این همه جار و جنجال و تبلیغات و مقاله و نوشته‌ی مملو از تهمت و افترا و دشنام و ... برای چیست؟

شورا و مجاهدین بارها به زبان‌های مختلف در ۳۰ سال گذشته گفته‌اند که بنی‌صدر و اطرافیانش، قاسملو و حزب دمکرات کردستان و ... افراد و گروه‌های دیگر را به این دلیل که پایبند اصل سرنگونی نبوده‌اند و یا دل در گرو ولی فقیه (خمینی) داشته‌اند و به دنبال بزک کردن و اصلاح نظام ضد انسانی بوده‌اند را از این شورا اخراج کرده‌ایم. آیا کریم قصیم و محمدرضا روحانی با تیزترین و گویاترین و بلند‌ترین بانگ و بیان در همین استعفانامه خواهان نفی کامل نظام ولایت فقیه نبوده‌اند؟ پس مشکل و مسئله چیست؟

جلسه‌ی فوق‌ العاده‌ی میاندوره‌ای شورا تشکیل می‌شود و در اطلاعیه صادره تصریح شده که «دریافت غیرمترقبه‌ی استعفانامه ... بسیار شک‌بر‌انگیز است».

در طی سه دهه‌ی گذشته تعدادی از شخصیت‌‌ها و گروه‌های سیاسی از شورای ملی مقاومت استعفا داده‌اند (و نه اخراج). اینان دلایل جدایی و استعفای خودشان را به دبیرخانه‌ شورا اطلاع داده‌اند، آیا دبیرخانه‌ی شورا جریان این استعفا‌ها را و چگونگی و دلایل آن‌ها را که از قبل هم اعلام کرده‌اند به اطلاع تمام اعضای شورا رسانده‌اند؟ آیا هواداران این شورا کوچکترین اطلاعی از این استعفاها دارند؟ عموم مردم ایران چطور؟

کریم قصیم و محمدرضا روحانی «غیرمترقبه استعفانامه» داده‌اند، اگر ممکن است آن شخصیت‌هایی که با اعلام و اطلاع قبلی استعفانامه تقدیم دبیرخانه‌ کرده‌اند را شما بصورت شفاف و واضح حداقل برای اعضای کنونی شورا توضیح دهید و البته واضح است چنانچه استعفایی به دلایل کاملاً شخصی و خصوصی و نه سیاسی و تشکیلاتی بوده احتیاجی به مطرح کردن ندارد.

مطمئن باشید که شفافیت از قدر و شأن این شورا کم نخواهد کرد و رژیم و وزارت اطلاعات جهنمی‌‌اش هیچ غلطی به لحاظ سیاسی، تشکیلاتی، اجتماعی و بین‌‌المللی نمی‌تواند بکند چرا که اولاً رژیم آخوندی همیشه همچون پیراهن صد‌پاره بوده و با نعلین و دم‌پایی و کفش به جان هم افتادن امری روزمره در نظام الهی می‌باشد و مردمایران پشیزی برای لجن‌پراکنی آن‌ها بر علیه افراد و جریانات سیاسی قائل نیستند. ثانیاً در سطح بین‌المللی استعفا و جدایی از جریانات سیاسی امری پذیرفته شده و نشان‌‌دهنده‌ی وجود دمکراسی در یک نهاد و جبهه معنی می‌شود. معلوم نیست چرا شورای ملی مقاومت این‌چنین از دو استعفا برآشفته شده که یاران دیرینی که با سلام و درستی و صفا و صمیمیت از آن‌ها جدا شدند را با «شناعت و شقاوت و خنجر و خیانت» بدرقه می‌کند؟

اطلاعیه اجلاس میاندوره‌ای شورا تصریح می‌کند که «ما این اقدام غافلگیر‌کننده را که با طرح بیماری طی یک ماه گذشته و با بی‌جواب گذاشتن همه‌ی دعوت‌ها و تماس‌های دبیرخانه صورت گرفته است.... خنجر زدن از پشت و خیانت ... می‌دانیم» البته غافلگیر کننده و غیرمترقبه نامیدن این دو استعفا‌نامه غیرواقعی و به دور از حقیقت می‌باشد چرا که :

دبیرخانه‌‌ی شورا تماماً به ویژه دبیر ارشد و معاون آن، به وسیله‌ی مجاهدین اداره و گردانده می‌شود. خوشبختانه مجاهدین سیاست‌مداران آبدیده‌ای می‌باشند و در دنیای سیاست بدون اغراق هزاران پیراهن پاره‌ کرده‌اند، لذا مانند اکثریت قریب به اتفاق اعضای غیرمجاهد شورا نیستند که در این نهاد نقش کبوتر حرم را دارند. آن‌ها به خوبی می‌دانند وقتی دو مسئول کمیسیون شورا طی یک‌ماه تماس‌ها و دعوت‌های آن‌ها را بی‌ جواب می‌گذارند چه معنای سیاسی‌ای دارد.

بدون شک آن‌ها بلافاصله چراغ قرمز را به نشانه‌ی مسئله دار بودن این دو شخص روشن می‌کنند. وانگهی وقتی یک شخصی جواب تماس‌ها و دعوت‌ها را طی یک ماه نمی‌دهد به این معنا می‌باشد که فرد مربوطه مسائلش عطف به ماسبق بوده است و حداقل برای مجاهدین غافلگیرانه نیست.

از آغاز تأسیس شورای ملی مقاومت ایران بسیاری شخصیت‌ها و گروه‌ها و سازمان‌ها به این جبهه پیوسته و یا جدا و یا اخراج شده آند، مجاهدین چرایی و دلایل و تجارب حاصل از این اتحادها و افتراق ‌ها را با جزئیات به تمام و کامل در حافظه‌ی سازمانی و تشکیلاتی‌شان دارند.

بر اساس تجربه‌ی طولانی اگر شخصی و یا سازمانی که به آن‌ها کار می‌کند یا متحد آن‌ها می‌باشد قصد توضیح در مورد «فرحزاد» را داشته باشد، هنوز «ف» را برزبان نیاورده، آن‌ها تا ته «فرحزاد» را می‌روند.

این استعفا‌ها برای مجاهدین مطلقاً غیرمترقبه نبوده است. شاید این دو استعفا برای هواداران و اعضای مبتدی شورای ملی مقاومت غافلگیر‌انه و شوک‌آور بوده باشد اما مجاهدین آن‌هم در کار جبهه‌ای و تشکیلاتی با مقوله‌ای به نام «غافلگیری» اساساً بیگانه هستند و این وصله‌ها به آن‌ها نمی‌‌چسبد.

پس راستی دلیل این همه هیاهو چیست؟ چرا توپخانه‌ی مقاله نویسی، موضع‌گیری شورایی، غیرشورایی و مجاهدینی این‌چنین بی‌وقفه در مورد این دو شخصیت مستعفی بکار افتاده است؟ آیا این دو شخص مرتکب عملی خبیثانه و نابخشودنی شده‌‌اند؟ آیا این دو استعفا «سال سرنگونی» را در ابهام برده و امر سرنگونی را به تأخیر انداخته؟ آیا آنطور که ادعا می‌شود این دو استعفا «شک‌برانگیز» و لذا مشکوک می‌باشد و سرانگشتان وزارت اطلاعات جهنمی آخوندی در سرهم‌بندی آن نقش داشته است؟

آیا لازم نیست از خودمان بپرسیم انصاف و عدالت و حق‌جویی و حقیقت خواهی و محترم شمردن اصل «برائت» و ... کجا رفته است؟‌

ادامه دارد

بهروز ریحانی

‌behroozreyhani@yahoo.com

 

منبع:پژواک ایران


فهرست مطالب بهروز ریحانی در سایت پژواک ایران 

*«زینت‌المجالس» مجاهدین خلق  [2024 Mar] 
*دست‌های چه کسی پشت حملات حماس بود و چرا؟  [2023 Oct] 
*میوه چینی مجاهدین خلق از اعدام «بچه‌های ایران»  [2023 May] 
*یاسمین پهلوی ابوعطا میخواند  [2023 Jan] 
*لالا لالا دیگه بسه گل لاله  [2022 Dec] 
* نقش اصلاح طلبان خامنه ای در انقلاب ۱۴۰۱  [2022 Oct] 
*روایت مرگ ها در قیام ۱۴۰۱  [2022 Oct] 
*قیام ۱۴۰۱مهسا/ چه باید کرد؟  [2022 Oct] 
*ما همه مهسا هستیم  [2022 Sep] 
*آنشلوس اواکراینی ولادیمیر پوتین  [2022 Feb] 
*نعل وارونه زدن مسئول کمیسیون شورای ملی مقاومت  [2021 Dec] 
*سیاست‌های فاجعه بار آمریکا در خاورمیانه  [2021 Aug] 
*سایت‌های مجاهدین خلق، مملو از نشیمنگاه سعید بهبهانی   [2021 Aug] 
*ممنوع‌الخروج   [2021 Aug] 
*خروش خوزستان زرخیز، استیصال ولی فقیه   [2021 Jul] 
*محاکمه یک بازجو و شکنجه‌گر، سؤال از سازمان مجاهدین  [2021 Jun] 
*ترور محس فخری‌زاده و قوانین بین‌الملل   [2020 Nov] 
*شجریان مرغ سحر ایران زمین جاودانه شد  [2020 Oct] 
*حرافی‌های حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل  [2020 Sep] 
*جمهوری اسلامی چرا نوید افکاری را اعدام کرد   [2020 Sep] 
*جای خالی جان بولتون در گردهمایی مجاهدین خلق   [2020 Jul] 
*آخوند خودکشی نمی‌کند   [2020 Jun] 
*پرویز خزایی، دیپلمات سابق فتوای قتل صادر می‌کند  [2020 May] 
*« زندگی کرونایی، انسانها و حیوانات»  [2020 Apr] 
*تحلیلی ازسخنان خامنه ای در نماز جمعه  [2020 Jan] 
*کشتار مسافرین هواپیمایی غلط کردن خامنه ای   [2020 Jan] 
* قاسم سلیمانی «شربت شهادت سر کشید»  [2020 Jan] 
*یک پیام   [2019 Dec] 
*بازداشت یک جنایتکار در سوئد؛ همدستی شورای ملی مقاومت با آخوندها ‏  [2019 Nov] 
*چرا نباید اموال عمومی را تخریب کرد   [2018 Jan] 
*قیام‌های ایران زمین / ویژگی‌های آن   [2018 Jan] 
*مصطفی تاجزاده و «نوار آیت‌الله منتظری»   [2016 Aug] 
*«مسعود رجوی زنده است»  [2016 Jul] 
*گل بود به سبزه نیز آراسته شد   [2016 Jan] 
*موشک باران مجاهدین خلق و دیپلمات «کافه گرانده»  [2015 Nov] 
*تعامل و تقابل وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی  [2015 Apr] 
*«امانتداری» مالی- اخلاقی «تنها آلترناتیو»  [2015 Jan] 
*«بچه‌ام راحت شد»  [2014 Oct] 
*«ارتش اسرائیل باید جایزه نوبل دریافت کند»  [2014 Jul] 
*«نظام جنایت، به یاد غلامرضا خسروی»  [2014 Jun] 
*«نعلین وارونه»  [2014 Feb] 
*تنها آلترناتیو و موزیک رپ  [2014 Jan] 
*توافق هسته‌ای در ژنو یادآور پیمان مونیخ  [2013 Nov] 
* فتواهای سایت آفتابکاران و گرداننده‌ی آن   [2013 Oct] 
*اشتباه تاکتیکی نظام، خطای استراتژیک آمریکا  [2013 Oct] 
*کشتار مجاهدین خلق، سکوت سبزهای وطنی  [2013 Sep] 
*قتل‌عام مجاهدین خلق، هماهنگی کامل  [2013 Sep] 
*«روز از نو روزی از نو»  [2013 Aug] 
*تحلیف حسن روحانی و حضور یک «ولگرد بیکار»  [2013 Jul] 
*دو استعفا و این همه جار و جنجال – بخش آخر  [2013 Jul] 
*دو استعفا و این همه جار و جنجال – بخش دوم  [2013 Jul] 
*گیرافتادن در تونل اتمی آخوندها  [2013 Jul] 
*تحولات مصر و دیپلماتی که سربالایی می‌رود  [2013 Jul] 
*دو استعفا و این همه جار و جنجال (بخش اول)  [2013 Jun] 
*حسن روحانی و دولت‌های غربی  [2013 Jun] 
*«کوه موش زائید»  [2013 Jun] 
*خامنه‌ای «ما بین سه صندلی»  [2013 Jun] 
*بی مایه فطیر است چند نکته- یک پیشنهاد [2013 Jun] 
*«انتخابات مهندسی شده»  [2013 May] 
*تمام قد شورای ملی مقاومت ایران  [2013 May] 
*«امانت داری مجاهدین خلق»  [2013 Jan] 
*لالایی شش ماده‌ای جمهوری اسلامی برای سوریه  [2012 Dec] 
*یک شاخه‌ی گل به یاد ستار  [2012 Nov] 
*چندگانگی سیاست‌های وزارت امور خارجه آمریکا   [2011 Jul] 
*«بگذار صد گل بشکفد»  [2011 Jul] 
*پیام یأس یکی از سخنگویان شورای ملی مقاومت   [2011 Feb] 
*دیگ به دیگ میگه روت سیاهه  [2011 Feb] 
*رعناي آواز ايران  [2010 Oct] 
*"موافقی که معاند شد"   [2010 Apr] 
*اصلاح‌طلبان خوش‌نشین، تشویق و تحریک به آدم‌ربایی  [2010 Mar] 
*"حکومت وحشت یا وحشت حکومتی   [2010 Feb] 
*"توصیه هایی به دکتر کریم قصیم-2-"  [2010 Jan] 
*"توصیه هایی به دکتر کریم قصیم- 1-"  [2010 Jan] 
*میرحسین موسوی شش ماه بعد از انتخابات  [2010 Jan] 
*نوبل صلح ، اوباما ، ایران  [2009 Oct] 
*یک مقایسه ، یک سؤال  [2009 Aug] 
*هشدار به فعالین حقوق بشری و سیاسی  [2009 Aug] 
*هشدار به فعالین حقوق بشری و سیاسی  [2009 Jul] 
*شاخ شکسته  [2009 Jul] 
*نماز جمعه ، پرده ماقبل آخر  [2009 Jul] 
*چه شد ؟ چه میشود ؟ (2)  [2009 Jun] 
*چه شد ؟ چه میشود ؟ (1)  [2009 Jun] 
*چاقو دسته خودش را نمی برد  [2009 Jun]