تنهایی (1)
مهران زنگنه
اگر فواره ی دل بگشایم
خاكستر دلم می بالد
پر می كشد
بر آسمان می نشیند
غاشیه ی حسرت بر آسمان می كشد
به رنگ دلم
تنهاییم
گرفته و تار
شدن
مهران زنگنه
به کودکی ندانیم و نگوییم این و آن
به نوجوانی چشم گشاییم بر این و آن
به جوانی گوییم که این ست و نه آن
به پیری گوییم هم این است و هم آن
منبع:پژواک ایران