به کجا می رویم؟ برمتن سند سازی سایت زیر مجموعه ی هیئت اجرائی راه کارگر
حسن حسام

 
من در تاریخ بیست و دوم سپتامبر در شب یادمان قتل عام شدگان دهه شصت در استکهلم، شرکت کردم و سخن گفتم. و در پایان گفتارم اشاره داشته ام  به زلالی یعنی شفافیت اقدامات و منابع مالی ایران تریبونال ونقد تهمت زنان و منتقدانی که مرغشان هم چنان یک پا دارد! (برای آشنایی با گفتار من می توانید به  لینک شماره یک رجوع کنید)
 
در تاریخ شش اکتبر سایت خبری جنبش خرداد وابسته به منشعبین از سازمان کارگران انقلابی ایرا ن(راه کا رگر) که با نام «هیئت اجرائی راه کار گر» فعالیت می کنند، مطلبی منتشر کرده است، زیر عنوان « در حاشیه سخنرانی حسن حسام دراستکهلم».
در این حاشیه نویسی به خاطر همکاری آقای پیام اخوان و یکی دو نومحافظه کار، نه تنها بر وابستگی ایران تریبونال به امپریالیسم جهانی و... پا فشاری شده، که برای من هم پرونده سازی شده است!
 
هرچند من به صراحت تاکید می کنم که سازمان دهندگان و خودِ پروژه « ایران تریبونال» را تایید و از آن حمایت می کنم؛ اما بحث تفصیلی مربوط به آن را به وقت دیگری واگذار می کنم. بحثی که وجوهی مختلف دارد و چند و چون آن باید با مسئولیت بررسی شود. در این جا اما وجه دیگر عملکرد منشعبین ما مورد بحث است: «پرونده سازی ژدا نفی». پرونده سازی علیه من و همان طور که قلمزن مذکور آورده است «هم فکرا نم» یعنی رفقای تا دیروز خودِ «هیئت اجرائی راه کارگر». کسا نی که با هم «راه کار گر» را بنا نهادند، بالنده اش کردند و برای پیش بُرد آرمان های شریفش تا پای جان مایه گذاشته و می گذارند! در این جا لازم است تاکید کنم که اولا، حتی اگر سند سازی و مسائل بعد آن که در زیر خواهد آمد هم نبود، خود نوشته به ا ندازه کا فی حیرت آور و مشمئزکننده است. ثانیا، اگرقلمزن نوشته « در حاشیه سخرانی حسن..... » مدعی شود که نوشته، حسن حسام را هدف قرار نداده و یا او را در شمار کسانی که بوی کباب شنیده اند قرار نداده است، الصاق عکسِ مربوط به نشست برگزار شده در پارلمان فرانسه به مطلب مذکور، حتی بدون اسناد دیگر کافی ست تا این مدعا بی پایه شود.
 
اما روند و جهت گیری این پرونده سازی و سند سازی :
در ابتدا مطلب ِ« در حاشیه سخرانی حسن حسام...» همزمان در پیشانی ِ سایت «هیئت اجرائی» و«سایت خبری راه کارگر» مربوط به هیئت اجرائی انعکاس یافت.
چند ساعت بعد در همان  سایت ها عکسی از یک نشست ( که من در آن دیده می شوم ) در کنار مطلب مذکور زیر عنوان (برگزاری سمینار بین المللی در باره ایران در پارلمان فرانسه) به نوشته اضافه شد، و سرانجام آرایش مطلب در هر سه سایت «هیئت اجرائی راه کار گر» به صورت زیر «تحول!!!» پیدا کرده است:
 
پایین مطلبِ «در حاشیه.... » زیر عنوان « فا کت ها از « زلالی » سخن می گویند»، مطالب زیر را اضافه کرده اند:
- گزارش العربیه به تاریخ چهارده سپتامبر 2012
تکذیبه و اصلاح خبرآشفته العربیه توسط رفیق هدایت سلطان زاده         -
- مصاحبه دبیر اول حزب دموکرات کردستان ایران در تاریخ پنجم آوریل 2012
سه اظهار نظر متفاوت توسط فردی بنام سیروس ضیا (لینک شماره دو)          -
یک یا دو روز بعد، مطلب از ستون اصلی سایت هیئت اجرائی راه کارگر برداشته شده و در ستون « گزیده مقالات رسیده از دیگر رسانه ها» منتقل شده است. و همزمان کلیه این «اسناد» به سایت ها و وبلاگ ها و فیسبوک ها ارسال شده است.
 
هیئت اجرائی راه کارگر که پشت سایت دست ساز خودش پنهان وآشکار شده، چکیده حرفش این است که « دفاع » حسن حسا م از ایران تریبونال به خاطر این است که وی: بوی کباب شنیده، پشت توده های کار و زحمت را خالی کرده، قدرت و امکانات عظیم مالی امپریالیستی به وسوسه اش انداخته و زانوان او را سست کرده است و دارد درکنار کسانی که خواهان ایجاد منطقه پرواز ممنوع در کردستان اند، در کنگره آمریکا و پارلمان فرانسه عرض حال می نویسد!!!
اسناد مورد ادعای «هیئت اجرائی» راه کار گر یعنی هم تشکیلاتی های سا بق من، هم همین چیزهایی هست که روایت کردم و لینک آن ها را برای آ ن دسته از خوانندگانی که آن را ندیده اند در این جا ضمیمه می کنم.
قبل از اظهار نظر در باره این اتهامات، ببینیم مواد اولیه این پرونده سازی ها چه بوده است.
الف: من نه تنها در هیچ جلسه ی کنگره آمریکا شرکت نکرده ام، حتی هیچ رسانه آمریکایی هم با من گفتگو نکرده است! هر چند گفتگو با رسانه های امپریالیستی را ـ اگر بدون تزلزل از مواضع انقلابی مان حرکت کنیم و تنها و تنها امر انقلاب و منافع طبقه کارگر و سایر زحمتکشان را در نظر داشته باشیم ـ سازش با امپریالیسم و تسلیم طلبی نمی دانم.
ب : راه کارگر مدت ها پیش از انشعاب «هیئت اجرائی» از ما ، بعد از « تعلیق » مناسبات رسمی با حزب دموکرات کردستان ایران بخا طر تبریک دبیر کل حزب دموکرات کردستان ایران به انتخاب جورج دابلیو بوش؛ همواره در سال گردهای ترور دکتر قاسملو و دکتر شرفکندی در پرلاشز حاضر می شد و می شود و در اعتراض به تروریسم دولتی جمهوری اسلامی بر مزار مقتولین گل می گذاشت و می گذارد. این امر نه تنها مورد اعتراض تشکیلات ـ چه قبل از انشعاب و چه بعد از انشعاب ـ قرار نمی گرفت که بر عکس یک سنت تایید شده بوده و هست و ربطی به مناسبات رسمی سیاسی ما با حزب دمکرات نداشته و ندارد. (متن دعوت نامه اخیر در پایان مطلب آمده است. شماره چهار )
ج : همین طور که در لینک پیوست ( لینک شماره سه) ملاحظه می شود من و «هم فکرا نم»  در نشستی تحت عنوان «جامعه امروز ایران و مسئله خلق های غیرفارس » از طرف حزب دموکرات و انستیتو کرد به مناسبت  « بیستمین سالیاد ترور زنده یاد دکتر سعید شرفکندی و یارانش» دعوت شده بودیم، نه « سمینار بین المللی در باره ایران در پارلمان فرانسه » و نه بر اساس داعیه کاملا ساختگی العربیه، حول موضوع « ایران در بستر قیام های بهارعربی » و« مسا له ملیت های ایرانی »!
اما در این نشست ما در بخش دوم سا لن، قسمت خروجی نشسته بودیم! ومحل سالن هم نه سالن های اصلی پارلمان فرانسه، که در طبقه سوم زیرزمین بود که معمولا در اختیار جریان های جهان سومی قرار می گیرد. و برای آن که خیال متظاهران به پوشیدن دستکش « سفید » را حت شود، آب و دانه ای هم در کار نبود!
در این نشست همه مدعوین شنونده بودند هر چند، چند نفری هم در پاسخ و پرسش شرکت کردند. جو شونیستی حاکم بر سخنان برخی از سخنرانان البته فضا را برای من و«همفکرا نم» سنگین کرده بود.                                                                                   
پس معلوم می شود که خسن و خسین هر دو برادران مغاویه نیستند!!!
د: مضحک ترین بخش این « سند سازی » چسباندن ترجمه مصاحبه دبیر اول حزب دموکرات کردستان ایران پنج ماه قبل از بر گزاری کنفرانس یاد شده است؛ بدون این که کوچک ترین ربطی به گفتار من در استکهلم و یا شرکت من در سمینار مذکور داشته باشد!
 
و سرانجام این که، اگر سند سازی های ناشی از بی اخلاقی محض نبود، شخصا اهمیتی به حاشیه نویس گفتارم در سایت زیر مجموعه ی  «هیئت اجرائی راه کارگر» نمی دادم. وقتی خود هیئت اجرا ئی منشعب از ما، در اعلامیه رسمی شان مربوط به ایران تریبونال، کمیته مرکزی راه کارگر را با بی اخلاقی تمام و به ناروا موافق تحریم های امپریالیستی، مدافع جنگ و همدست امپریالیست ها معرفی می کند؛ از حاشیه نویس هیئت اجرائی راه کارگر چه انتظاری باید داشت؟ تنها نکته تازه ای که هیئت اجرائی راه کارگر از زبان حاشیه نویس اش بیان داشته همانا تاکید بر توبه کاری و توابیت و ندامت است!!!
حاشیه نویس هیئت اجرائی راه کارگر ناصحانه به من می گوید «کسا نی مثل حسام که عمری را در راه مبارزه برای آزادی، عدالت وسوسیالیسم سپری کرده اند، هنوزفرصت آن را دارند تا خطا های فاحش خود را جبران کرده و شجاعانه در صف مبارزان سوسیا لیسم و آزادی قرار داشته با شند. به امید آن روز»
یعنی اسناد افشاگرانه منتشر شده در سایت جنبش خرداد، سایت زیر مجموعه ی هیئت اجرائی راه کارگر، همدستی مرا با امپریالیسم و پشت کردن مرا به سوسیالیسم اعلام و سپس راه توبه و توابیت و ندامت را به من نشان می د هد !!!
آیا به این می گویند راه حل کمو نیستی یا راه حل رژیم جمهوری اسلامی ؟!!!
البته برای من و همه آن ها که زندگی ام را دنبال کرده اند، این اتهامات چنان نازل و غیر جدی است مانند آن است که آشفته حالی بیاید، روز روشن را شام تیره بنامد! امروزه کسی برای این فحش نامه ها پشیزی ارزش قائل نیست. همین طور مرا با رجاله های سیاسی، پادوهای معطوف به قدرت و شاگردان سخت کوش مکتب « بریا » ها و « ژدا نف » ها کاری نیست. اما وقتی که دوست خنجر از پشت می زند و برای در هم شکستن و خراب کردن رفیق چهل ساله خود با بی انصافی و بی اخلاقی تمام  شیوه « برنامه هویت» سازان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را گزین می کند؛ زخم، کاری می شود! وهراسم از فردایی است که قدرت، انسانیتِ انسان آرمان خواه را به نابودی بکشاند!
 
رفقای هنوز هم گرامی در سازمان هیئت اجرائی راه کارگر!
با این شیوه های ویرانگر و تقلید از شیوه پرونده سازی ارتجاع حاکم و سلف آن، با خراب کردن رفقای تا دیروز متحد خود، نمی توان علیه تجاوز امپریالیستی نیرو بسیج کرد. نمی توان علیه ارتجاع داخلی و خارجی جنگید. نمی توان اکثریت اهالی، اکثریت اردوی کار و زحمت  را از انسانیت عمیق سوسیالیستی مطمئن کرد، نمی توان برای استقرار سوسیالیسم از همین امروز مبارزه کرد. آری رفقا با این شیوه ها اومانیسم مارکسیستی را نه تنها نمی توان  به جهان اثبات کرد، که نمی توان عاشق بود و برای دنیایی بهتر، دنیایی دیگر ودنیایی انسانی تر جنگید. 
صد سبد سخن در سینه دارم پر از درد اما، فعلا همان به که لب فرو بندم و خاموشی برگزینم.
 
 
حسن حسام
پاریس، 14 اکتبر2012
 
 
 
 
 
 
چهار- دعوت نامه حزب دموکرات ایران :
کاک حسن عزیز
با عرض سلام و ارادت
 
روز جمعە ١٤ سپتامبر ٢٠١٢ ازساعت ١٤ تا ١٩ بعد از ظهر کنفرانسی تحت عنوان: ‘’جامعەی امروز ایران و مسئلەی خلقهای غیر فارس’’، با همکاری انستیتو کرد در گرامیداشت بیستمین سالیاد زندە یاد دکتر شرفکندی و یارانش در یکی از
تالارهای پارلمان فرانسە برگزارمیگردد.
 
محل برگزاری کنفرانس:
                                                                            Salle Victor Hugo         
                                                                            101, rue de l’Université
                                                                                      75007 Paris
                                                        Métro : Ligne 13, station : Invalides
ورود بە سالن کنفرانس از ساعت ٣٠/١٣ شروع خواهد شد.
در ضمن، روز یکشنبە ١٦ سپتامبر ٢٠١٢ مراسمی در قبرستان پرلاشز خواهیم داشت. ساعت ٤٥/١٣ در جلو درب اصلی پرلاشز واقع در بولوار منیلمونتان  Boulevard Menilmontant  گرد آمدە و در ساعت ١٤ بطرف آرامگاە شهدا حرکت خواهیم کرد.
قربانت،
خسرو عبداللهی
 

منبع:پژواک ایران