درحاشیه ی راه پیمائی اول ماه مه در پاریس
شهزاد سرمدی

  درراه پیمائی اول ماه مه درپاریس، تمام جریانات سیاسی و افراد شرکت کننده، ازحقوق کارگران ایران وخواسته های آنان دفاع کردند.این یک پیروزی ومایه دلگرمی است وآن را به طبقه کارگر تبریک می گوئیم. طی سال های اخیر، طبقه کارگرایران با مبارزات یک پارچه وحفظ استقلال طبقاتی، با طرح خواسته های به حق ومشروع خود توانسته تمام جریانات، گروه ها وسازمان های سیاسی ایرانی را مجبوربه دفاع ازخود کند.

      واما درپاریس رسم براین است که هرسال کمیته ای موقت برای برگزاری راه پیمائی اول ماه مه تعیین می شود تا تدارکات لازم را به این منظورانجام دهد. لازم به یادآوری است که گذشته ازاشخاصی که وابستگی تشکیلاتی به هیچ جریان سیاسی ندارند، افرادی نیزازسازمان های سیاسی وتشکل های دموکراتیک به صورت فردی درگردهمآئی برگزاری راه پیمائی اول ماه مه شرکت می کنند. این سازمان ها و تشکل ها عبارتند از:

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ـ جنبش جمهوری خواهان دموکراتیک و لائیک ـ سازمان فدائیان (اقلیت) ـ سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) ـ  انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی ـ  همبستگی بین المللی با کارگران ایران وغیره........

      امسال نیزطبق روال هرساله، "کمیته موقت" منتخب سال قبل، برای عصرروز 16 آوریل ازایرانیان مقیم پاریس برای گردهمآئی وانتخاب مسوولین جدید و تعیین شعارها دعوت به عمل آورد. در این جلسه که حدود بیست نفر از گرایشات مختلف شرکت  داشتند، مسوولین جدید با رأی همگانی انتخاب وشعارها نیز به آراء عمومی گذاشته شد. شعار " سرنگون باد جمهوری اسلامی"  درمقابل شعارهای " نه به جمهوری اسلامی" و " مرگ بر ولایت فقیه" آرأ اکثریت را از آن خود کرد و تصویب شد. بعد از انجام این انتخابات دموکراتیک ، کسی هم اظهارمخالفت نکرد و ظاهرا" همگی پذیرفتند که مثل هر سال درتظاهرات شرکت کنند. اما ناگهان چند روز بعد، خبررسید که افرادی ازشرکت کنندگان درگردهمآئی 16 آوریل، بدون درجریان گذاشتن "کمیته موقت " اقدام به تشکیل و شرکت در "کمیته همآهنگی ایرانیان برای راه پیمائی اول ماه مه" کرده و به جمع آوری امضاء برای حمایت ازکمیته اخیرپرداخته اند. پس ازگذشت چند روز، فراخوان دعوت به راه پیمائی وحمایت از "کمیته همآهنگی"، بهمراه امضاء های جمع آوری شده درسایت های ایرانی منعکس شده واز طریق تلفن ازبعضی مسوولین "کمیته موقت" خواسته شد  باهم در تظاهرات شرکت کنند وبدین سان درواقع "کمیته موقت" را درمقابل عمل انجام شده قرارمی دادند.

      البته حق دموکراتیک هرکسی است که درهر کمیته ای که می خواهد شرکت کند وحق ماهم بود که در "کمیته موقت " خود باقی بمانیم که ماندیم. اضافه می کنم که هرسال بدون هیچ مشکلی درکنارهم، درراه پیمائی شرکت کرده بودیم ولی امسال، بطورغیرمترقبه بخشی ازاین دوستان تغییرعقیده دادند. سئوالی که دراینجا مطرح می شود، اینست که طی یکسال اخیر چه اتفاقی افتاده که شرکت آنها را در "کمیته موقت" ناممکن کرده ودیگر نمی توانستند درکنارما باقی بمانند واین جدائی را برما تحمیل کردند. کسی خواستاراین تفرقه وجدائی نبود و جای تأسف است، ولی اتحاد را هم به هر قیمتی نمی توان پذیرفت. "کمیته موقت" با 70 نفرو"کمیته همآهنگی" با حدود 120 نفردردوصف جداگانه درراه پیمائی اول ماه مه شرکت کردند. گرچه تعداد ما کمتربود ولی وفاداربه پرنسیب ها واستواربرمواضع ومنافع طبقه کارگرباقی ماندیم ونتوانستیم بپذیریم که طبقه کارگر ابزارپیشبرد اهداف جناحی ازسرمایه داری ایران و اپوزیسیون داخل جمهوری اسلامی بشود. ما نمی توانستیم همچون کامِلِئون رنگ عوض کنیم. روزاول ماه مه درپاریس ، درشهرانقلابات پرولتری، پرچم ما رنگ عوض نکرد.

      چگونه کسانی که ادعامی کنندلائیک هستند،می توانند با هواداران بخشی ازاپوزیسیون درون رژیم تئولوژیک، کلریکال ومنحط جمهوری اسلامی همصدا شوند؟ درخاتمه بهتراست  برجمهوری ای پای فشرد که آینده ی ایران را درحکومت مردم، برای مردم و توسط مردم مد نظرداشته باشد.

 

شهزاد سرمدی ـ پاریس 7 مه 2010   

منبع:پژواک ایران