فرد پرستی = بت پرستی = دیکتاتوری
م-ت اخلاقی

ریشه ورشد دیکتاتوری در کشورهای شخصیت پرست(آمریکای لاتین،شوروی،چین،کره)،کشورهای جهان سومی وبویژه ایدئولوژیک وبالاخص وبدترازهمه مسلمان(عراق،اردن،مصر...) با چاشنی شیعه اثنی عشری(ایران) ازکجا وبا چه شیوه ومکانیزمی سازماندهی شده وبزبانی دیگر برنامه ریزی می شود ؟

از آنجائی که ایران بنا به شرایط جغرافیای سیاسی(ژئوپولیتیک) واهمیت جهانی آن،وهمچنین بنا به سابقه تاریخی ،همیشه در برابرزورگوئیها، مرکزشورشها وقیامها وانقلاباتی بوده ،ودرمدتی کوتاه پس ازاین شورشهاوقیامها وانقلابات در منطقه وبه دنبال آن در جهان اثرخودرا گذاشته ،به این منطقه مهم از این نظر نگاهی کوتاه انداخته می شود(آگاهانه دخالت خارجی درنظرگرفته نمیشود) .

در ایران شورشها وانقلابات فراوانی صورت گرفته که یا در وسط راه از کویر شکست سردرآورده اند ویا بعد ازپیروزی(سرنگونی سیستم وهیئت حاکمه قبلی) پس از زمانی کوتاه(بهارآزادی) ،دوباره به دیکتاتوری بدتروپیچیده تروبیرحم تر از قبلی گرفتار شده اند .انقلاب مشروطه،قیام جنگل، نهضت وقیام ملی شدن نفت، قیام وشورشهای منطقه ای ودرآخرین آن یعنی قیام وبه اصطلاح انقلاب بهمن ۱٣۵۷ که منجربه سرنگونی شاه ورژیم سلطنتی شد .اما دیدیم که  به چه سرعتی بهارآزادی به برف ویخبندان نشست وبه چه سرمای جهنمی مبدل شد .

مگر درتمامی این قیامها،جنبشها،انقلابات ، مردم کم فداکاری کردند ؟

ریشه در کجاست ؟

آری عنصرخارجی خیلی مهم است،اما اصل نیست،خارجی تا زمینه را مناسب نبیند،نمیتوانددخالت اساسی بکند،وبه زبانی کوچه بازاری، خارجی تا "جا نبیند،جا پهن نمی کند" .

درکشورهای فرد پرست بطورعام ودر ایران بطورخاص،بنا به سابقه شیعه گری،همیشه رشد دیکتاتوری بهترین زمینه را داشته است.ازکودکی وازبدوتولد به ما آموخته می شود که تو ۱۲ امام داری که حرف آنها وحی مطلق است وخلاف آنهاعمل کردن گناهی است نابخشودنی.در این زمینه به کشورهای آمریکای لاتین ،شوروی سابق،چین وامثالهم که خود امامان ساخته شده(به حق یا ناحق) زمینی خود را دارند پرداخته نمی شود(چرا که اگربه سرنوشت جدبزرگوار ومحترم همه آنها الان نگاهی بچرخانیم، وضعشان به لحاظ دمکراسی مارا از وحشت زمینگیر می کند) .

بله اگرحرفی برخلاف کلام امام،وعملی بر عکس فرمان امام که با ۲ کلمه "حلال وحرام" تبیین میشود،انجام بگیرد،گناه وخطای بزرگی را مرتکب شده ایم که محکوم به عذاب دنیوی واخروی، ودر عنصر روشنفکرش علاوه براین دوعنصر،به عنصرسومی تحت عنوان عذاب وجدان ابدی دچار هم خواهیم شد .حتی رژیمهای سلطنتی در ایران همیشه با کمک این چاشنی بسیارقوی(مذهب) حافظ سیستم فاسد خود بوده اند،شاه، کمربسته امام رضا بود،سایه خدا بود،مسجد می ساخت،به حاج رفت وحاجی شد،به حوزه های علمیه مواجب میداد،آخوند را از سربازی معاف میکرد،هرسال در روز رفع خطر ازجان ایشان آخوندها در مساجد مراسم شکرگذاری راه می انداختند .یعنی همه چیز در اوخلاصه می شد،درست بخاطر می آورم که در اوایل شورشهاکه منجر به سرنگونی شاه شد،اکثرسالخوردگان در کوچه بازار می گفتند،شاه مردگی بدخطری است، نکنید این کار را ،یعنی اصل فردپرستی(بت) به کمک مذهب خودرا کاملا آب بندی می کرد.ودیدیم که نیروهای متشکل کمونیست ومسلمان چپ(چپ به معنای ناسازگار با حاکمیت) با آنهمه فداکاری وتشکل نتوانستند شاه ورژیمش را سرنگون کرده وخودسیستم وبرنامه خود را پیاده کنند،اما آخوندی حوزوی بیسواد ونا آشنا به علوم جدید،وآغشته به دروس قدیمه به اسم خمینی ازکوچه پس کوچه های نجف با آنهمه آخوندهای ریز ودرشتش بدون هیچ مایه گذاری با چند اعلامیه (فتوا) توانست انقلاب ملتی را بدزدد وبه جهتی که خود میخواست مردم را بشوراند وشاه را سرنگون وخود جانشین آن شود .

این شخصیت(یک نفر) یعنی خمینی، رژیم خودرا با یک حرف "واجب" است که مسلمین در این امررای گیری شرکت کنند،میخ خودرا تحت عنوان جمهوری اسلامی کوبید وبا یک امر "واجب" است، چادر قانون اساسی وستم خویش را برسرتاسر ایران گستراند،وسایه این جمهوری عجیب وغریب اسلامی را که چیزی بجز رشد واپس گرائی وبقول معروف"فناتیک" وچهره عملی این سایه که  ترورسیم سازماندهی شده نبوده ونیست درمنطقه وجهان پهن کرد(اثرات جانبی آن در منطقه وجهان) .[1]

سرنوشت یک ملت با اینهمه فرهنگ وتاریخ وادب با فتوا وفرمان یک نفر(امام،رهبر) ویا نفری دیگر(شاه،امیر،خان) به آنچنان سیاهی کشیده می شود که شب یلدا دربرابرش سپیدی امید است .

آن یکی سایه خداست،این یکی نایب امام غایب می شود و درماه جلوس می کند ودیگری خود مهر می شود(حتی ازموضع مثبت وخیرخواهی)،درهمه اینهافی نفسه جزتحقیرملت هیچ دستمایه دیگری نمیتوان دید.باید دست آن یکی را بوسید، وبه مناسبت تولد فرزند ذکورش ملتی را به رقص در آورد،بایدخودرو این یکی را با هیکل منحوسش از بهشت زهرا تا مدرسه ..بر روی شانه های جهل حمل کرد وبرسرراه ارابه هایش گل افشاند.ودر جلوماشین این یکی دلقک شد ودستک ودنبک زد،درتمامی این صحنه ها،حتی اگریکی دیکتاتورهم نباشد ودرنیتش آزادی،درنفس خود "دیکتاتوری پروری می کند.یعنی در یک کلام،دیکتاتور پروری در کشور مهندسی شده است(ارگانیزه).باید دنبال اتوموبیل آقا یا خانم رئس جمهور یا خانم یا آقای وزیر مثل بردگان "شخصیت له شده" دوید تا هویت پیدا کرد. سرنوشت یک کشورویک ملت به یک آقا ویا یک خانم ویا یک "نایب الامام دجال"بسته است، مصدق(شخصیت مثبت) خانه نشین می شود جنبش به خاک سیاه می نشیند،یک آخوند کینه ای عقب افتاده با فتواها وفرمانهای آنچنانیش کشوری وملتی را ۸ سال در جنگی بیهوده به خاکستر می کشاند،ونه تنها صدای ملت در نمی آید،تازه ستایش هم می شودوبهترین فرزندان ملت را هزار هزاربه جوخه های تیرباران می سپارد و به تختهای شکنجه می بندد ،اما قیامی وانقلابی رخ به چهره نمی گشاید !!؟

راه چاره ریشه کن کردن دیکتاتوری ودیکتاتورپروری در این مملکت همیشه محروم از آزادی، به نظر نگارنده بطور درازمت اینست که نقش شخصیت پرستی را هرچه کمترکنیم،وبه رهبری جمعی سوق بدهیم،به تشکیلات  اهمیت بدهیم(تا جلوحرکتهای خودبخودی وبی برنامه گرفته شود) اعتقادات مسلکی ومذهبی مردم را ازسیاست جداکنیم،امام پروری وبت پروری نکنیم، از قبل برای آنها تعیین تکلیف نکنیم .ملت را جعبه ابزارنگاه نکنیم.لازم به ذکر است که نمیتوان منکر نقش شخصیتهای مثبت در پیشبرد اهداف جنبشها،قیامها وانقلابات شد، این نقش به شکل تاکتیکی مثبت است،ولی فی نفسه وبطور درازمدت(استراتژیک)بازتولید آن،بازپرورش شخصیت پرستی و نهایتا دیکتاتوری است .

در این زمینه آنکه دل در گرو رهائی این ملت دارد وبه آزادی ورهائی آن ایمان دارد،باید با تمام وجود کوشش کند که این فرهنگ "بت" سازی شخص را چه مذهبی،چه غیرمذهبی،چه ملی، چه مرده چه زنده را هرچه زودتر وبا تمام امکانات ریشه کن کند(نه که به آنها بی احترامی شده وفراموش شوند) .وهویت اصلی را به مردم(چمع) برگرداند،وگرنه خارج از این یا "قدرت است یا شهرت" ،ومی شود داستان اسب عصاری .اگرشمای خواننده این متن، در کشوری مثل سویس که فقط ۷ قرن ازپیدایش آن می گذرد،جلو یک شهروند را بگیرید واز او سئوال کنید که رئیس جمهور یا رئیس فدراسیون کشور شما کیست ؟ باور کنید اکثرا جواب "نمیدانم" را به شما خواهند داد ،علت اینست که اصل بر هویت جمعی است و نه فردی، هیچکس تصویر هیچ فردی را نه بر دیوار خانه اش،نه برجلد اول کتب درسیش ،ونه در اداره ای دولتی و غیر دولتی نچسبانده . و یا اگربه کشوری مثل فرانسه که هر ۵ سال فردی بعنوان رئیس جمهورانتخاب می شود،نگاهی مختصر انداخته شود، تصویری ساده از رئیس جمهور وقت، بر دیوار نصب شده،تازه فقط در ادارات دولتی،و درهفته در برنامه ها ی تلویزیونی،این رئیس جمهور، چندین مورد تحت شدیدترین طنزهای انتقادی قرار می گیرد .

در بالا اشاره شد که راه درازمدت برای ریشه کن کردن این بلای خانمانسوز،هرچه زودتر خشک کردن "بت" سازی وفردپرستی،ورشد دادن ارزش شخصیت جمعی ملت است .چه خوش می گفت مرحوم آیت الله طالقانی در برابر آن خمینی خشک مغز: که اینهمه "رهبری ،رهبری "نکنید،بگذارید ملت خودش هویت پیدا کند .

اما ،اما ازآنجا که این دیکتاتورپروری همچنانکه در بالا اشاره شدبیشتر برنامه ریزی شده(ارگانیزه) جان گرفته و پیش رفته است ،راه برنامه ریزی شده نابودی آن هم به نظراین نگارنده غیرمدعی، اصل اساسی زیر است :

در قانون اساسی آینده کشور این اصل اساسی به عنوان اصل مادر حک شود،و در کلیه ادارات،کارخانه ها وبویژه سطوح تحصیلی از آخرین سال ابتدائی تا آخرین سطوح تحصیلی آموزش عالی،این اصل اساسی آموزش داده شود:

به رای گذاشتن کل سیستم حاکم برکشور،حداکثر بعداز هر  10سال تحت نظر کلیه نمایندگان اپوزیسیون ها در آن مقطع زمانی، و در صورت نیاز تحت نظر مراجع بین المللی(که البته خود همین تحت نظر این سازمانهای بین المللی، یک توهین به شعورملتی است که باز این توهین دسته گلی است که دیکتاتورها به سرملتی می زنند) .

 

هربتی را با بتی انداختیم                                        جهل خودرا دانش اوساختیم

                                

                                                               م – ت اخلاقی

                                                             ۸ فروردین ۱٣۸۹

 

 



[1] در رابطه با اثرات حرکتها وقیامها وانقلابات ایران در منطقه،خاطره ای از آقای طاهر احمد زاده دارم که خود از زبان ایشان شنیدم ،در یک محفل وجلسه کوچک ایشان در رابطه با قیام ملی شدن نفت وپیروزی مصدق واثرات آن در کشورهای همسایه می گفت که وقتی مصدق در ایران پیروز شد،زندانیان سیاسی در عراق آن دوران گفته بودند که با آمدن مصدق در ایران، شکنجه در زندانهای عراق قطع شد.

 

منبع:پژواک ایران


م-ت اخلاقی

فهرست مطالب م-ت اخلاقی در سایت پژواک ایران 

*به مناسبت رهایی «توماج صالحی» خواننده شورشی میهن .  [2023 Nov] 
*برکت یا نکبتِ ۵۷ ؟  اگر برکت،...... ؟ [2023 May] 
*آری، خیر ؟  [2023 May] 
*مشک آنست که ببوید نه آنکه عطار گوید   [2023 Mar] 
*چهارشنبه سوری یا چارقد چادر سوزی (خشم ملت)  [2023 Mar] 
*از چه می ترسید ؟   [2023 Feb] 
*وحشت مقابل وحشت  [2022 Nov] 
*هنگامه رزم  [2022 Nov] 
*بهاران  [2022 Nov] 
*۲ تیرباران ۲ بیشرم  [2021 Mar] 
*سروش فیلسوف یا عضو هیئت مرگ و سرکوب نخبگان ؟   [2021 Jan] 
*جعل سخنرانی یک رئیس جمهور ! ‌؟   [2020 Nov] 
*حداقل مجازات حداکثر چیست ؟  [2020 Jun] 
*از خطا یک نسل را افکند در آتش گریخت  [2020 Jun] 
*محمّد ابن زکریای راضی ونه محمّد ابن عبدالله یا همان محمد رسول الله  [2020 Mar] 
*سال ١٣۶٠ طعمه سال ١٣٩٨ کمینگاه   [2019 Dec] 
*مصدق روحت شاد روحت   [2019 Nov] 
*کاوه آهنگران ‎   [2019 Jul] 
*لعنت بر خمینی مرگ بر خامنه ای ‏ ننگ بر رجوی   [2019 Apr] 
*مسعود رجوی کجائی ؟  [2019 Jan] 
*بت پروری بت پرستی  [2018 Oct] 
*چرا؟  [2018 Aug] 
*دگردیسی و تکامل در حوزه رجوی   [2018 Aug] 
* فراخوان به تجمع ‏۴خرداد ١٣٩٧‏ مکان :بهشت زهرا قطعه :٣٣‏   [2018 May] 
*عیدی پیشکش مزد چی شد ؟   [2018 Apr] 
*زنده بگور   [2018 Mar] 
*جشن چهار شنبه سوری جشن چادرچارقد سوزی  [2018 Mar] 
*«انتخاب‌های سیاسی» پنهان‌شده در پس ضدیت کور با مذهب»  [2018 Feb] 
*دم خروس یا قسم حضرت عبّاس ؟!  [2018 Feb] 
*تاریخ به یاد خویش بسپار  [2018 Feb] 
*وصل به رهبری  [2018 Jan] 
*راه رفته   [2018 Jan] 
*قضاوت با شما  [2018 Jan] 
*خامنه ای ، رجوی   [2018 Jan] 
*بی شرف، بی شرف، بی شرف خرمگس  [2018 Jan] 
*فرزندان حنیف ‏ یا ‏ فرزندان کوروش آریائی ؟   [2018 Jan] 
*نگاهی به پیام«شیر نر» وسخنی با خامنه ای   [2018 Jan] 
*تلگرام- واتساپ   [2017 Dec] 
*عرض خود را می برید زحمت به ملّت می دهید  [2017 Nov] 
*جاده سازان ولی برای کدام کسان؟و کدام مقصد ؟  [2017 Aug] 
*سلام ای سرزمین شیروخورشید  [2017 Aug] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان (بخش چهارم،بخش پایانی)  [2017 Aug] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان ‏(بخش چهارم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ،امّا پاسخ زمان ‏(بخش سوّم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ، امّا پاسخ زمان ‏(بخش دوّم)‏  [2017 Jul] 
*نامه ای بی پاسخ اما پاسخ زمان  [2017 Jul] 
*آقا وخانم تنها مقاومت  [2017 May] 
*نه به ارتجاع   [2017 May] 
*انتخابات فرانسه  [2017 Apr] 
*سیلی مردم بر بنا گوش اسلام  [2016 Oct] 
*یا تب،یا مرگ  [2016 Feb] 
*عبّاس از «ملّی کشی» راحت شد  [2016 Jan] 
*پوست خربزه ! ­؟  [2016 Jan] 
*اشرف یا خیابان لاله زار ؟   [2015 Dec] 
*اسلام  [2015 Dec] 
*اشرف سابق، لیبرتی حاضر، کارتهای«تضمین»  [2015 Dec] 
*پاریس شهر بوسه وعشق  [2015 Nov] 
*الله اکبر  [2015 Nov] 
*دزدی به سبک امام رذالت پیشگان  [2015 Nov] 
*زمینه سازان کشتار  [2015 Nov] 
*امنیت یا انتقال ؟  [2015 Oct] 
*مخنث و لوطی؛ ایران انترلینک وخامنه ای  [2015 Oct] 
*جل الخالق، جُویی شرم و شهامت !  [2015 Oct] 
*انصاف داشته باشیم !  [2015 Sep] 
*دروغ نمی گویم،خالی هم نمی بندم...  [2015 Sep] 
*زیر سئوال بردن رهبری  [2015 Aug] 
*؟! ؟!...  [2015 Aug] 
* از ناله های این زن مظلوم شرم نمی کنید ؟!  [2015 Feb] 
*تا زنده ایم   [2015 Jan] 
*حاصل دو بردار،صفر ملّت به پیش !  [2014 Nov] 
*نه این شوری شور، نه به آن بی نمکی  [2014 Nov] 
*اپورتونیزم، خیر؛ بلندگو، آری  [2014 Oct] 
*یک زمانی  [2014 Oct] 
*نمره انشاء وروضه خوانی ٢٠  [2014 Sep] 
*جمهوری اسلامی آری یا خیر ؟ مهرتابان آری یا خیر ؟  [2014 Aug] 
*نظر دادن- نقد کردن   [2014 Jun] 
*بهم ریخته‌ام   [2014 Jun] 
*تنها ره رهائی جنگ مسلّحانه !؟  [2014 Apr] 
*مادر ج...؟ْ!  [2014 Apr] 
*ملّت،موسسان چهارم!؟  [2014 Mar] 
*به ریش هرچه آخوند است.................  [2014 Feb] 
*دوست یا دشمن ؟ یا روبه مکار؟  [2014 Feb] 
*سمبلهای مریم یا سمبلهای مقاومت  [2014 Jan] 
*سقوط پرشتاب   [2014 Jan] 
*دادگاه اسپانیا،پیروزی !؟ نرمش قهرمانانه !؟ [2013 Dec] 
* خطّ قرمز کجاست ؟   [2013 Dec] 
*بدون شرح ! ؟  [2013 Dec] 
*سرکی به هفت حصار  [2013 Dec] 
*اعتصاب غذای نامحدود اما نوبتی   [2013 Nov] 
*از اشرف به لیبرتی- از سازمان ملل به پارک آریانا  [2013 Nov] 
*ژنو – اعتصاب غذا  [2013 Nov] 
*بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم  [2013 Nov] 
*تروریا عمل مسلّحانه انقلابی ؟ سانسور چرا ؟  [2013 Oct] 
*مروارید وقطعه 19 فروردین  [2013 Sep] 
*مسعود رجوی کجاست ؟!  [2013 Sep] 
*آقای رجوی، اشرف یا اشرفی ؟  [2013 Sep] 
*٢ اعتراض و١ عذرخواهی  [2013 May] 
*جلیقه وکلاه خود  [2013 Mar] 
*«عجب آشفته بازاری است ای دل»  [2011 Apr] 
*هل من ناصرأ ینصرنی ؟  [2011 Apr] 
*یک خواهش   [2011 Apr] 
*اشرف-آمریکا- ایران وایرانی  [2011 Apr] 
*آقای کدیور وحیا  [2011 Mar] 
*شاد باش به خامنه ای  [2011 Mar] 
*نوروز ویک نناقض تاریخی !؟  [2011 Mar] 
*خواست یک شهروند ایرانی   [2011 Mar] 
*به افتخار و احترام ٨ مارس روز جهانی زن  [2011 Mar] 
*خامنه ای در آینه   [2011 Mar] 
*آقای سروش!  [2011 Feb] 
*کانال سوئز، مانورقدرت یا مانور ذلّت ؟  [2011 Feb] 
*١٩ بهمن در زندان  [2011 Feb] 
*چرا سانسور ؟!  [2011 Feb] 
*خانمها و آقایان مجاهد ما هیچکدا م برجسته ترین نیستیم  [2011 Jan] 
*اگر   [2011 Jan] 
*همبستگی یعنی چه ؟  [2011 Jan] 
*برای علی صارمی  [2011 Jan] 
*فراخوان به تحصّ، بیان واقعیتها  [2010 Dec] 
*بیماران اشرف، وظیفه‌ی انسانی  پیشنهادی فوری به سازمان مجاهدین [2010 Nov] 
*برای ابراهیم آل اسحاق، برای فرهاد اسلامی  [2010 Nov] 
*آیا در فردای ایران ؟  [2010 Oct] 
*نامه ای به خدا  [2010 Sep] 
*آقای میرحسین موسوی آقای مهدی کرّوبی من این روز دستگیرشدم  [2010 Jul] 
*سئوال   [2010 Jul] 
*گر رسم شود که مست گیرند   [2010 Jun] 
*اپورتونیست  [2010 Jun] 
*دخت ایران و کرّۀ خمینی  [2010 May] 
*خانواده «ماکس» غرق در عزا شد !؟ مرگ دردناک بک طفل [2010 May] 
*تز و آنتی تز  [2010 May] 
*حیات سخیف انگلی  [2010 Apr] 
*فرد پرستی = بت پرستی = دیکتاتوری  [2010 Mar] 
*برگردانی از برشت  [2010 Mar] 
*رسد آدمی بجائی  [2010 Mar] 
*هشدار- ضرورت   [2010 Feb] 
*اگرچه سبز،لیک رنگین کمان  [2010 Feb] 
*تف در آش ملت  [2010 Feb] 
*آقای منتظری یا آیت الله منتظری ؟  [2009 Dec] 
*خامنه ای قاتله...  [2009 Dec] 
*ما سه تا ......  [2009 Dec] 
*بنیانگذاران شورش سبز ؟ رهبریا رهبران جنبش سبز ؟  [2009 Nov] 
*کوتاه سخن  [2009 Oct] 
*من   [2009 Sep] 
*کلامی کوتاه، خطاببه «دیدبان» بدنام وزارت اطلاعات  [2009 Aug] 
*اشرف یا اشرفی ؟   [2009 Aug] 
*فراخوان برای اشرفیا ن(۵۵۵ امضاء)   [2009 Aug] 
*پندار نیک، گفتار نیک ،کردار نیک  [2009 Aug] 
*قطعه مروارید   [2009 Aug] 
*هشدار  [2009 Aug] 
*بشرهای بی حقوق   [2009 Jul] 
*من ترانه ام  [2009 Jul] 
*عکس: بدون شرح  [2009 Jul] 
*سلام ای سرزمین شیروخورشید  [2009 Jul] 
*اصحاب کهف   [2009 Jun]