نیوزویک: پیام نه به جمهوری_اسلامی

 به جو بایدن؛ آنچه را می‌دانید در عمل به رسمیت بشناسید: مانع اصلی خود جمهوری اسلامی است!

-«همگرایی» که بین مردم ایران علیه جمهوری اسلامی اتفاق افتاده «قابل توجه» است.
-مخالفان جمهوری اسلامی نگرانند که این مسئله در نهایت منجر به شرایطی شود که رژیم ایران دوباره تقویت شود و باز هم مخالفان هزینه آن را پرداخت کنند.
- از اواخر سال ۲۰۱۷ ایران با اعتراضات دائمی روبروست که البته دامنه آن در مقایسه با خیزش‌های سال ۲۰۰۹ گسترده‌تر است و اثبات شده که هم مقاوم‌تر و سراسریست و هم برخلاف «جنبش سبز» که به اصلاح سیستم موجود امید داشت، خیزشی از مخالفت علیه کل رژیم آخوندی ایران و در نفی کامل سیستم ایدئولوژیک حکومت است.
- پشتیبانان نه به جمهوری اسلامی امیدوارند زمامداران کاخ سفید آنچه را که از قبل به خوبی می‌دانند در عمل به رسمیت بشناسند: «این خود جمهوری اسلامی است که مانع اصلی پیشرفت تمدن در ایران است.»

سه شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۹ برابر با ۱۶ مارس ۲۰۲۱

ایلان برمن نایب رئیس «شورای سیاست خارجی آمریکا» در واشنگتن در یادداشتی در نشریه «نیوزویک» می‌نویسد کارزار «#نه_نه_جمهوری_اسلامی» پیامی از سوی مخالفان جمهوری اسلامی به دولت جو بایدن است که می‌گویند «جمهوری اسلامی اصلی‌ترین مانع برای پیشرفت تمدن در ایران است.»

حمایت نیروهای نظامی و انتظامی از کارزار «نه به جمهوری اسلامی»

ایلان برمن کارزار «نه به جمهوری اسلامی» را شکل‌گیری یک رویداد عمیق در داخل ایران توصیف کرده و می‌نویسد «در حالی که تنها چند ماه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران باقی مانده و دولت بایدن برای معامله مجدد با رژیم ملاها فشار می‌آورد، نشانه‌هایی جدید از حیات و هماهنگی میان مخالفان برجسته و پراکنده ایران به وجود آمده است.»

ایلان برمن می‌گوید «این کارزار که با شعارنویسی و طرح‌های گرافیک و سرود با استقبال عمومی روبرو شده از بدو شروع حمایت‌های گسترده‌ای را به خود جلب کرد؛ از رضا پهلوی که چهره‌ای مؤثر در بین مخالفان جمهوری اسلامی است تا صدها هنرمندشناخته شده، موزیسین‌ها و شخصیت‌های فرهنگی با نفوذ از این کارزار حمایت کردند و خواستار برچیده شدن حکومت ملاها شده‌اند.»

 

در نوشتار ایلان برمن آمده این «همگرایی» بین مردم ایران علیه جمهوری اسلامی بسیار «قابل توجه» است. وی می‌نویسد «از نظر تاریخی گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی از نظر ایدئولوژیک و مواضع سیاسی شکاف‌های عمیقی دارند که مانع از جمع شدن آنها حول یک برنامه سیاسی واحد و همکاری مشترک شده است اما کمپین اخیر از سوی همه طیف‌های سیاسی ایران از اصلاح‌طلبانی که پیش از اینها حامی جمهوری اسلامی بودند تا آتئیست‌ها و پادشاهی‌خواهان مورد پشتیبانی قرار گرفته. خواسته‌ی مشترک آنها نفی جمهوری اسلامی و آیت‌الله‌هایی است که قادر به اداره کشور نیستند.»

 

در ادامه این نوشتار آمده تلاش جدید دولت بایدن نشان دهنده پیام و خطریست که اکنون مخالفان جمهوری اسلامی با آن روبرو هستند آنهم در حالی که رژیم ایران در ضعیف‌ترین دوران خود قرار دارد. حدود دو سال «کارزار فشار حداکثری» در دولت ترامپ موفق عمل کرد و رژیم اسلامی در ایران را از نظر اقتصادی و سیاسی به شدت تضعیف کرده است. در این مسیر قدرت آهنین رژیم ملایان در کشور متزلزل و ضعیف شده و این واقعیت به مردمی الهام بخشیده که خواهان تغییر از داخل ایران هستند. اما این یک وضعیت دائمی نیست.

 

برمن می‌نویسد تابستان ۲۰۲۱ انتخابات ریاست جمهوری اسلامی بعدی برگزار می‌شود. نتیجه این انتخابات در عمل توسط نهادهای وابسته به روحانیت تعیین می‌شود که دارای حق وتو [نظارت استصوابی] در مورد نامزدها، تمام رویه انتخابات و نتایج کلی آن هستند. در حال حاضر نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد ارجحیت نهادهای حکومتی به روی کار آوردن یک رئیس دولت تندرو و انقلابی است. این می‌تواند زمینه‌ساز تحکیم قدرت توسط رژیم و مقابله گسترده با مخالفت‌های داخلی باشد.

 

ایلان برمن با اشاره به اینکه «در صورت تقویت مجدد رژیم توسط آمریکا چنین نتیجه‌ای حتی بیشتر محتمل است» می‌نویسد «از زمان روی کار آمدن بایدن در اوایل سال ۲۰۲۱ دولت او همکاری سریع با رژیم ایران را به عنوان اصلی‌ترین سیاست خود در خاورمیانه دنبال می‌کند. با وجود عدم تمایل ایران برای شروع مجدد گفتگوهای مستقیم درباره برنامه اتمی اما این تلاش در حال انجام است. مخالفان جمهوری اسلامی نگرانند که این مسئله در نهایت منجر به شرایطی شود که رژیم دوباره تقویت شود و باز هم مخالفان جمهوری اسلامی هزینه آن را پرداخت کنند.»

 

او تأکید می‌کند «این دقیقاً همان چیزیست که قبلاً اتفاق افتاده بود.» اشاره ایلان ماسک به رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ است که در این باره نوشته «اشتیاق دولت اوباما برای نوعی معامله با آیت‌الله‌ها باعث شد که پس از اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۹ و «موج سبز» که میلیون‌ها نفر به خیابان‌ها آمدند رژیم ایستادگی کند. بی‌عملیِ سرنوشت‌ساز در دولت اوباما این پیام را به رهبران رژیم ایران داد که می‌توانند مخالفان داخلی خود را سرکوب کنند. در ماه‌های بعد، ملاها مردم را سرکوب و «جنبش سبز» را خنثی و رهبران آن را زندانی کردند یا از بین بردند. پس از آن توافق اتمی امضا شد و امتیازات مستقیم و غیرمستقیم به رژیم ایران اعطا گشت و آنها را  تقویت کرد و رژیم را به یک قدرت ویرانگر و خرابکار منطقه‌ای تبدیل کرد.»

 
video
 

برمن می‌نویسد: امروز مخالفان رژیم ایران با خطری مشابه روبرو هستند. از اواخر سال ۲۰۱۷ ایران با اعتراضات دائمی روبروست که البته دامنه آن در مقایسه با خیزش‌های سال ۲۰۰۹ گسترده‌تر است و اثبات شده که هم مقاوم‌تر و سراسریست و هم برخلاف «جنبش سبز» که به اصلاح سیستم موجود امید داشت، خیزشی از مخالفت علیه کل رژیم آخوندی ایران و در نفی کامل سیستم ایدئولوژیک حکومت است.

در پایان مطلب نیوزویک آمده: «کمپین «نه به جمهوری اسلامی» به دنبال انتقال قدرت به دولت بایدن شکل گرفته و  واضح است که پشتیبانان آن امیدوارند زمامداران کاخ سفید آنچه را که از قبل به خوبی می‌دانند در عمل به رسمیت بشناسند: «این خود جمهوری اسلامی است که مانع اصلی پیشرفت تمدن در ایران است.»

منبع:کیهان لندن