روز شنبه ۱۷ خرداد با حضور فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی و شهردار تهران و اعضای شورای اسلامی شهر و گروه قابل توجهی از مقامات کشوری و لشکری مراسم کلنگزنی و تبدیل پادگان ۰۶ ارتش به «پارک ارتش» با نواختن طبل و شیپور برگزار شد.
پادگان ۰۶ «مرکز آموز درجهداری سلطنتآباد»پادگان ۰۶ با متراژ بیش از ۵۲ هکتار در اراضی شمالی سلطنتآباد (پاسداران) از بهترین نقاط تهران با آب و هوای خوش و درختان قدیمی و سرسبز است. این پادگان پیش از انقلاب مرکز آموزش درجهداران نیروی زمینی ارتش بود اما این مرکز به پرندک در جنوب غربی تهران منتقل شد و ارتش و شهرداری توافق کردند با هدف رفع کمبود فضای سبز عمومی پایتخت این محوطه را تبدیل به پارک برای استفادهی همگان کنند.
توافق بر سر ایجاد این پارک در دورهای صورت گرفت که محمدباقر قالیباف شهردار تهران بود اما ماجرا این است که تبدیل این پادگان به پارک فقط ظاهر قضیه بوده است! در پشت این برنامه خیرخواهانه که قرار بود ساکنان تهران از آن بهرهمند شوند، درست مثل جابجاییها و واگذاری دیگر املاک و اراضی ارتش حجم بزرگی از فساد وجود دارد که چون پای منافع نظامیها در میان است، ابعاد آن رسانهای نمیشود.
جابجایی پادگانها از بزرگترین خیانتهای علی خامنهای و فرماندهان ارتش علیه خود ارتش و علیه مردم است زیرا میلیونها هکتار از زمینها و املاک که از مهمترین داراییهای ارتش بودهاند مستندسازی نشده و هر کدام از فرماندهان ارشد که زورشان بیشتر رسید بخشی از داراییهای ارتش، نیروی نظامی متعارف کشور، را با زد و بند بالاکشیدند!
برای تصاحب اراضی ارتش در سلطنتآباد حتماً باید شهرداریها و شهردارها با فرماندهان ارتش همکاری میکردند به همین دلیل حدود یک دهه بر سر آنکه از چه راهی میشود این اراضی را با کمترین دردسر تغییر کاربری داد چانهزنی و مذاکره شد تا اینکه نهایتاً طرفین توافق کردند ۷۰ درصد اراضی سهم شهرداری و ۳۰ درصد سهم ارتش شود.
موسوی فرمانده ارتش و حناچی شهردار تهران در مراسم کلنگ زنی بوستان «ارتش»علاوه بر منافع شخصی و گروهی مافیاهای درون حکومت، مشکلات طبیعی و فرهنگی نیز برای واگذاری این پادگان زیاد بود. از جمله واگذاری «باغ قاجاری سلطنتآباد» داخل پادگان که شهرداری قصد داشت آن را تبدیل به موزه کند، ارزش فرهنگی داشت و نمیشد آن را نادیده گرفت؛ یا اختلاف بر سر بخشهایی از اراضی که هم ارتش آن را میخواست و هم شهرداری و هر کدام هم بر اساس کاربری و منافع خود روی آن حساب باز کرده بودند.
پیروز حناچی در مورد شکل توافق با ارتش میگوید: «۷۰ درصد زمینها معادل ۳۵ هکتار سهم شهرداری شد که به صورت یکپارچه درآمد تا به همراه باغ قاجاری سلطنتآباد در قالب یک بوستان در اختیار مردم قرار گیرد و ۱۰ هکتار ساختمانهای این پادگان هم حفظ شده و [تا] کاربری مناسب برای آن تعریف شود».
رضا خرمطوسی رئیس بنیاد تعاون ارتش روز ۱۷ خرداد ۹۹ در یک سخنرانی ادعا کرد تبدیل اراضی ارتش به به بوستان گامی برای تامین منافع ملت است! اما شنیدهها حاکیست که در محتوای توافق ارتش و شهرداری بندهای غیرقانونی وجود دارد که منافع حاصل از تبدیل پادگان به پارک را نیز طبق معمول سرازیر جیب اُمرای ارتش میکند.
حالا در اقدامی بیسابقه روزنامه «وطن امروز» در گزارشی با عنوان «هدیه به مردم یا کاسبی از تراکمفروشی؟!» توافق پنهانی ارتش و شهرداری را پیگیری کرده و همانطور که قابل حدس و گمان بود، افشا شده است که موضوع بر سر برجسازی و تراکمفروشی است. در حالی که حناچی میگوید «۱۰ هکتار» زمین باقی مانده اما واقعیت آن است که «۱۵ هکتار» سهم ارتش شده است!
علی اعطا عضو شورای شهر تهران در توییتی معنیدار از همکارانش در شهرداری خواسته درباره ۱۵ هکتار باقیمانده با مردم صحبت کنند!
نافى زحمات و پيگيرى ها نيستم. اما ...
اما اگر من به جاى همكاران شهردارى و شورايعالى شهرسازى بودم، علاوه بر اين ٣٥ هكتارى كه به بوستان تبديل مى شود؛ درباره ١٥ هكتار باقيمانده هم با مردم صحبت مى كردم.
پادگان ٠٦ (يا جوادالائمه) ٥٠ هكتار مساحت دارد. https://twitter.com/shahragency/status/1267802347784282114 …پایگاه خبری تحلیلی شهر@shahragencyاز پادگان۰۶ تا بوستان ارتش
فرزانه صادق، معاون وزیر راه میگوید «#بوستان_ارتش که ۷۰ درصد #پادگان۰۶ است، با ۳۵ هکتار مساحت، #پارک_ملت دیگری در تهران به شمار میرود.» https://twitter.com/shahragency/status/1267799633142722560 …
در منطقهای از تهران که تراکمفروشی مشمول مقررات محدودکننده است و زمینها میلیاردها تومان ارزش دارند نه متراژ و مساحت خالص و ناخالص زمینها مشخص است و نه اهداف کاربری تجاری و مسکونی آنها شفاف است! زد و بندها دقیقاً از همین عدم شفافیتها شروع میشود.
با بالا گرفتن انتقادات، عبدالرحیم موسوی فرمانده ارتش روز ۲۲ خرداد در جریان بازدید از پدافند هوایی سمنان، آب پاکی را روی دست همه ریخت و اعلام کرد «بنا بر مصوبه فرمانده معظم کل قوا تمام درآمد پادگان ۰۶ به مسکن و معیشت کارکنان اختصاص خواهد یافت!» «مسکن و معیشت کارکنان» فقط یک پردهی استتار برای اُمرای ارتش است و معنی این استناد به «فرمانده معظم کل قوا» این است که سرنوشت زمینهای سلطنتآباد نیز با چراغ سبز علی خامنهای مشابه اراضی لویزان خواهد بود.
اما شهروندانی که مدتهاست هیچ اعتمادی به حکومت و مقامات کشوری و لشکری آن ندارند متوجه زد و بندهای این مقامات هستند و به این موضوع نیز واکنش نشان دادند. کاربری پرسیده چرا فقط پادگانهای ارتش (و نه سپاه پاسداران) بوستان میشوند؟!
در راستای شعار از پادگان ۰۶ تا بوستان بزرگ ارتش، امیدوارم تا چند روز آینده این شعارها رو هم روی تابلوهای تبلیغاتی شهر ببینم:
از پادگان محمدرسول الله، تا بوستان بزرگ سپاه
از پادگان نیرومخصوص سپاه، تا بوستان بزرگ باغ شاه
و...
چرا فقط باید پادگان های ارتش بوستان بشن؟!
این نکته درست است زیرا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی زیر بار تحویل پادگانها و اراضی مصادره شده که در اختیار آن قرار گرفته است نمیرود.
یکی از این اراضی در شرق تهران «قصر فیروزه» است که توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران اشغال شده است. سالهاست مذاکراتی بین شهرداری تهران و نیروی دریایی سپاه پاسداران در حال انجام است تا امکان بازدید شهروندان از بنای تاریخی «قصر فیروزه» به عنوان موزه اسلحه فراهم شود.
کاخ فرحآباد (قصر فیروزه)، ساختمانی متعلق به دوره قاجار است که در دوشان تپه، انتهای خیابان پیروزی واقع شده است؛ این اثر در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۵۵ با شماره ثبت ۱۳۳۱ به عنوان اثر ملی ثبت شد. به دستور مظفرالدین شاه قاجار ساخت کاخ سلطنتی فرحآباد در سال ۱۲۸۱ در دهکده فرحآباد، در شرق تهران آغاز شددر سالهای اخیر بنیاد تعاون ارتش صدها هکتار از اراضی پادگانی را واگذار کرده اما به گفته علیاکبر سلیمانی معاون مهندسی دفاعی و پدافند غیرعامل وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح «بسیاری از اراضی و املاک نیروهای مسلح مستندسازی و در کاداستر هم جانمایی نشده است».
جیب فرماندهان ارشد ارتش از جابجایی پادگانها پُر میشود اما همچنان که در گذشته نیز تکرار شد سودی برای پرسنل میانی و افسران و درجهداران و بهبود شرایط زندگی آنان نخواهد داشت.
اُمرای ارتش در خانههای ویژه سازمانی زندگی میکنند و همزمان از تسهیلات خوب برخوردارند اما پرسنل و بدنه ارتش با حقوقهای بسیار پایین زندگی سختی را در شرایط دشوار میگذارنند. شرکتهای پیمانکاری پول بسیاری از آنها را گرفته تا خانهسازی کند اما بسیاری از آنها دو دهه است که صاحب خانه نشدهاند و یا سرمایههای اندک آنها به نحوی دیگر از دست رفته است.